ရွဴနာရႈိက္ကုန္းညေနေတြ
ထိုင္ေငးေမာရင္း
ေသာက္လက္စလက္ဖက္ရည္ခြက္လုိ
ဘ၀ကေအးစက္သြားတယ္
ျပင္းျပစြာျပန္လိုခ်င္မိတယ္
ငယ္ငယ္တုန္းကပထမဆံုးစ၀တ္ဖူးခဲ့တဲ့
ေက်ာင္းစိမ္းအျဖဴထည္လိုျဖဴစင္ျခင္းမ်ိဳး
ခုခ်ိန္မွာ…
အေမ့ရဲ႕ကရုဏာေဒါသေတြ
မက္ေမာစြာအရိုက္ခံလိုက္ခ်င္တယ္
ကဲ…ခုေတာ့
ဒါဏ္ရာေတြတေပြ႕တပိုက္နဲ႔
ကိုငွက္ၾကီးေျပာတဲ့
“အေမ့ရဲ႕ဒုကၡအိုးေလး”
အိမ္ျပန္လာပါေတာ့မယ္….
(လင္းခိုင္)