သန္းေခါင္ယံေနာက္က ညနက္ေတြ

ဂစ္တာသံကတိုးလ် တိုး၀င္ၿငိမ္သက္လို႔

ႏူးညံ့ေသာေတးသြားတခ်ိဳ႕ အကြာအေ၀းတစ္ခုဆီ

ခရီးထြက္ႏွင့္ၾကၿပီ။

ေ၀းကြာသြားၿပီးမွဆို ျပန္ဆံုဖို႔ခက္ခဲမွာေပါ႔

ခ်စ္ေသာဂစ္တာအိုေလးရယ္

အဲဒီလို ေတးသြားေလးက ေဆြးေဆြးေျမ႕ေျမ႕ေျပာတယ္။

ဒီဇာတ္လမ္းမွာ ဖုံုးကြယ္ထားတာမရွိပါဘူးတဲ႔

ငါကိုက ဇာတ္လမ္းဆံုးေအာင္ၾကည္႔ဖို႔

သတၱိမရွိတာပါ………………………………။

အသင္႔ေစာင္႔ႀကိဳေနေသာ နာက်င္စရာမ်ားကို

ၿပံဳးျပႏူတ္ဆက္ ေပြ႕ဖက္လက္ခံဖို႔ေတာ႔

အားအင္ေမြးရဦးမယ္ေလ။

ခ်စ္ေသာဂစ္တာအိုေလးေရ……….

ငါဟာ ေကာ္ဖီၾကိဳက္ေသာ ခ်ာတိတ္ေလးတစ္ေယာက္ပါပဲ။

သူကေတာ႔ ဘ၀ေတြအထိပါ လိႈက္ပါခါးသက္ေစေသာ ေကာ္ဖီတခြက္ပါပဲ။

ငါတို႔ၾကားက ျခားနားခ်က္ဟာ ………….. ဘာျဖစ္ႏိုင္သလဲဆိုတဲ႔အေျဖကို

အခုငါအသိခ်င္ဆံုးပဲ။

မျဖဴစင္တာခ်င္းတူတယ္ဆိုၿပီး

ညီမွ်ျခင္းခ်………………

သခၤ်ာဘာသာရပ္လို………….ကိန္းဂဏန္းခ်င္းေခ်လို႔ရရင္

ငါေလ…………ေခ်ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။

အခုေတာ႔………..။

ငါဆက္ေလွ်ာက္ရဦးမယ္……. ဂစ္တာအိုေလးေရ။

မင္းကိုငါေမ႔ေလ်ာ႔ထားခဲ႔မိသမွ်…………………..

ေနာက္ဘ၀ေရာက္မွသာ အျပစ္ေပးပါေတာ႔။

အခုေတာ႔ ငါဆက္ေလွ်ာက္ရဦးမယ္ ဂစ္တာအိုေလးေရ

ငါဆက္ေလွ်ာက္ရဦးမယ္….။

ဗီဇ (၂.၁၁.၂၀၁၂)