/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin:0in;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

ငါေလ

အၾကြင္းေတြကို လိုက္ရွာ သုညေတြဆီမွာ ခဏခဏ ႀကိဳးစင္တက္ရ

ငါေလ

ေမွ်ာ္လင့္ထားတာေတြ အကုန္ခ်ေရး ျပန္မလာေနာက္ေက်ာေတြကို ေငးရီ

ငါေလ

ဖင္စီခံေလာင္သည္အထိ စီးကရက္ေတြဖြါရိႈက္ ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ ကမၻာမေၾကသေရြ႕

ငါေလ

အလဲလဲအၿပိဳၿပိဳ ေျခေထာက္ေပၚမွာ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ ၿပိဳလဲက် မီးလိုနွလံုးသားေတြ

ငါေလ

ျဗဳန္းဆိုေရာက္လာမယ့္ အလင္းမ်ိဳးကို ေတာင့္တ အေမွာင္ထဲမွာ ကဗ်ာေတြထိုင္ေရး

ငါေလ

ပန္းမ်ိဳးတစ္ေထာင္ ပြင့္ပါတယ္ဆိုတဲ့ တကၠသိုလ္မွာ ေပါက္ပန္းပင္ေတြရွိမွန္းလည္းသိခဲ့

ငါေလ

အဲ့ဒီ့လိုမ်ိဳး ငါေလ

ေျခဖ၀ါးေတြ ေပါ့ပါးေ၀ရီ ၀ါဂြမ္းျဖဴတစ္စလို ေရြ႕စင္သြားသူကို

တခုတ္တရ ေငးေမာၾကည့္ေနလိုက္တာ ကမၻာတစ္ျခမ္းေမွာင္မွပဲ

အိမ္ျပန္ေရာက္ျဖစ္ေတာ့တယ္။         ။

                                   ေရႊ ၾကယ္ မိုး