ငါ့ေခါင္းကို ပုဆိန္နဲ႔ ခုတ္ေပးစမ္းပါသူငယ္ခ်င္း။
ငါ့ကို အရွင္လတ္လတ္ တံက်င္လွ်ဳိၿပီး မီးကင္ေပးစမ္းပါသူငယ္ခ်င္းရာ။
ငါ နာက်င္ခံစားတတ္ေသးရဲ႕လားဆိုတာ သိခ်င္တယ္။
အေမေပးတဲ့အသက္က ေငြ႕ေငြ႕ေလး က်န္ေနေသးေတာ့
ဘယ္သူမွ လာမကယ္ႏိုင္ဘူး။
လူ႕အျဖစ္မွာ အေမာတေကာ ေျခကုန္လက္ပန္းက်တယ္။

ေသြးဆာတယ္။
လူစစ္စစ္ရဲ႕ေသြးကို ေသာက္ခ်င္တယ္။
ဘယ္သူရဲ႕ေသြးကိုမဆို ေသာက္ခ်င္တယ္။
ဘာမွမရႏိုင္ရင္ ကိုယ့္လက္ေမာင္းေသြးကိုယ္ ေဖာက္ေသာက္မိေတာ့မယ္။

အရင္ဆံုး အေရခြံကို ဖ်င္ခ်
အဆီကို ေညႇာ္နံ႔ထြက္ေအာင္ ကင္
အသားေတြကို တစ္စစီ ခုတ္ထစ္
အရိုးေတြကို တစ္ဆစ္ခ်င္း ခ်ဳိးၿပီး ႏုပ္ႏုပ္စင္း
ႏြားရဲ႕လည္ေခ်ာင္းကို သံခၽြန္နဲ႔ထိုးသလို ပန္းထြက္လာမယ့္ငါ့ေသြးေတြကို
ပြက္ပြက္ဆူေအာင္ က်ဳိ
အားလံုးစုပံုၿပီး ငါကိုယ္တိုင္ အားရပါးရ ထိုင္စားေသာက္ေတာ့မယ္။

ငါ့အသည္းႏွလံုးကို ေခြးကိုက္တာ မခံႏိုင္ဘူး။
ငါ့ကလီစာေတြကို ဠင္းတဆိတ္တာ မခံႏိုင္ဘူး။
ငါ့ဦးေႏွာက္ကို က်ီးထိုးတာ မခံႏိုင္ဘူး။

ငါ ျပန္မယ္။               ။

                                                                           ကိုသွ်ား