ေလနီျမင္းရိုင္းေတြက..
တသုန္သုန္…………..
ေနျခည္အလင္းလိႈင္းေတြက
တလြင့္လြင့္….နဲ႔………
ရာဇ၀င္နိပါတ္ေတြထဲက..
မေရရာေ၀႔၀ါးတဲ့..
ထုိတိုင္းျပည္မွာ…
ဤဘုရင္ၾကီး..အုပ္ခ်ဳပ္တုန္းကေပါ့

အတိတ္ေတြကိုတူးဆြ..
အနာဂါတ္ေတြကိုျမဳပ္ႏွံၾက.
လက္ေတြကေတာ့..
ဒီလိုပါပဲတဲ့ေလ..
ဒီလိုပါပဲ………..

အလိုမျပည့္နုိင္တဲ့..အတၱ
ခ်ဳိ႕တဲ့လြန္းတဲ့ဘ၀မ်ား..
ႏွစ္ဖက္စြန္းေရာက္ရတဲ့ခဏမွာ..
အေသခ်ာဆံုးေတြဟာ..ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရေပါ့..

ေ၀ဒနာေတြရဲ႕..ျဖစ္..ပ်က္..
အာရံုေတြဟာ..စုန္..ဆန္..ခတ္ေနခဲ့..

ေလနီျမင္းရိုင္း…………..
ေနျခည္အလင္းလိႈင္းေတြက
တသုန္…တစ္မႈန္..
တသုန္…နွစ္မႈန္…
………………..
………………..။    ။

တင္မ်ဳိးနုိင္