သိပၸံေခတ္မွာ

ႀကြက္ေတြက ေႀကာင္လိုက္ခုတ္ႀက…။

လူေတြက လူေတြနဲ႕ၿပန္ခလုတ္တိုက္

ယႏၱရားေတြက

ငါတို႕ဦးေခါင္းကို မီးနဲ႕ၿမိဳက္…။

အေပ်ာ္ဆိုတာ

ယဇ္ပူေဇာ္ပြဲက တိုက္တဲ့ တိရိစၦာန္ေပါင္းစံုရဲ႕ေသြးလို ညွီစို႕စို႕။။

အက္တမ္ေတြကိုေႀကာက္တယ္…

ရီလစ္တစ္ဗတီ သီအိုရီကိုေႀကာက္တယ္

နႈတ္ခမ္းေမႊး ေကာ့ေကာ့နဲ႕ လူသတ္သမားကိုေႀကာက္တယ္

ရန္ကုန္မွာ ခဏခဏေပါက္တဲ့ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးေတြ ကိုေႀကာက္တယ္…။

ခ်စ္သူနဲ႕ေလ်ာက္ဖူးတဲ့လမ္းေတြေတာင္

တစတစ..တစၿပင္ဆန္လာခဲ့..

ေၿခရာခြက္ထဲမွာလည္း ေရာဂါပိုးမႊားေတြ..။။

မေသပါနဲ႕ဦး…..ကြာလို႕တားတဲ့အခ်ိန္မွာ

စိတ္ဓာတ္ဟာ ၿပာၿဖစ္သြားခဲ့ၿပီ…။။။။

တက္ေခတ္