မမၾကီး ျပန္လာတဲ့အခါ
သားဖို႔ မုန္႔၀ယ္ခဲ့ေနာ္လို႔
ေမာင္ငယ္က မွာ….
၀ယ္ခဲ့မွာေပါ့လို႔
အျပံဳးတစ္ဖဲ့နဲ႔ စကားဆုိဆဲ…
သားဖို႔ ေဘာလ္ပင္၀ယ္ခဲ့ေနာ္လို႔
ေမာင္အလတ္က ထပ္မံဆို…
အျပံဳးစရဲ႕ မပီျပင္၀ိုးတ၀ါးနဲ႔
နံနက္ခင္း အလုပ္သြား
ေမာင္အၾကီးက အိမ္ေပါက္၀က ဆီးၾကိဳေျပာ
မမ သားကို မုန္႔ဖိုးေပးပါဦးတဲ့။
ေၾသာ္… မျပည့္စံုတဲ့ ငါတို႔ဘ၀
ရင္နာရပါဘိ
ငါ့ရဲ႕မိသားစု ျပည့္စံုေအာင္
ငါ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေသးပါလား
မိဘအေပၚ သားသမီး၀တ္
မေက်ေသးတဲ့ ငါ့ကိုငါပဲ
စိတ္ဆိုးရမွာလား
ကံၾကမၼာကိုပဲ
အျပစ္ဖို႔ရမွာလား
ငါ့ကုိ ငါလည္း ေ၀ခဲြခက္စြာ
ေလာကၾကီးရယ္
တစ္ခြန္းေလာက္ ေျပာလွည့္ပါဦး….