ကိုယ့္္စိတ္ကိုယ္ျမဲေအာင္ရႈေတာ့

မင္းရယ္သံေလးၾကားရတယ္

အလြမ္းက

ေတာမီးလို ပ်ံ႕ႏံွ႕လို႕

သစ္ကိုင္းမွာ ျငိေနတဲ့ လေရာင္ေလးကအစ

သံသရာအဆက္ဆက္မစိမ္းလန္းႏိုင္

ဘာေၾကာင့္မ်ားတို႕ေဝးခဲ့ရသလဲ

သတိတရစိတ္က ရုိင္းစိုင္းလြန္းတယ္

ညည ၊ ကဗ်ာေရးလို႕မရတဲ့အခါ

မင္းနာမည္ေလး တဖြဖြရြတ္ဆိုမိတယ္

အျပင္မွာ သစ္ရြက္ေတြက တစ္ေငြ႕ေငြ႕  ပဲ႔က်လို႔

ႏွစ္ေယာက္အိပ္မက္ေတြ

အလင္းႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ျခားနားလို႕

မင္းနဲ႕အေဝးမွာ ငါ့ႏွလံုးသားရိွမယ္

အိမ္ကိုလည္းမလာဘူး

လမ္းမွာေတြ႕လည္း မေခၚဘူး

မ်က္ညဳိဝန္းကေလး

ၾကယ္ေၾကြတိုင္း ၊ ငါဟာဆုေတာင္းမွားခဲ့ေလတယ္။     ။