မ …. သိလား ?

ဒီစကားေလးနဲ့နိဒါန္းခ်ီလုိ့ မ မသိလုိက္တဲ့အေႀကာင္းေတြကုိ

က်ေနာ္စကားလုံးေလးေတြနဲ့ သိမ္းထားတယ္ မ ရယ္…

ေလေတြကေတာ့တုိက္တုန္းဘဲ မ ေရ ….. မဆုိေနက်သီခ်င္းေလးကုိလည္း

က်ေနာ္ခုေတာ့အမွတ္ရေနမိၿပီ မ ေရ…

*နင္မရွိရင္ငါလည္းမရွိႏုိင္ဘူး* ဆုိတဲ့အပုိဒ္ေလးကုိ ခဏခဏတီးတုိးရြတ္တတ္တဲ့ မ

ရဲ့ညင္သာသာေတးသံေလး….

က်ေနာ္ခုေတာ့လြမ္းတတ္ေနၿပီ မ ေရ …. ညညဆုိအတူတူႀကည့္ေနက် လမင္းႀကီးလည္း အခုခ်ိန္မွာ

မသာေတာ့ၿပန္ဘူး မေရ…

ေနရာတုိင္းမွာ အလြမ္းေတြနဲ့ ၿပည့္ႏွက္လုိ့ က်ေနာ့္အသက္ကုိ ပါးပါးလ်လ် ႏုတ္ယူေနႀကတယ္ …

မ…သိလား ? က်ေနာ္အရင္လုိ ေဆးလိပ္မေသာက္ဘူး … မ…သိလား? က်ေနာ္အရင္လုိ

အိမ္ၿပန္မုိးမခ်ဳပ္ေတာ့ဘူး

မ … သိလား ? က်ေနာ္အရင္လုိရန္မၿဖစ္ေတာ့ဘူး မ…သိလား ? က်ေနာ္ အေပါင္းသင္းမမက္ေတာ့ဘူး

မ… သိလား ? က်ေနာ္ေကာ္ဖီေတြလည္းခဏခဏမေသာက္ေတာ့ဘူး မ..သိလား?

” က် ေနာ္ မ ကုိ သိပ္ ခ်စ္ တယ္ “

မ … သိလား ? က်ေနာ္ရင္ဘတ္ေတြခဏခဏေအာင့္တတ္ေနၿပီ မ… သိလား ? က်ေနာ္မကုိလြမ္းတဲ့အခါ

သူမ်ားေတြလုိမ်က္ရည္မက်ဘူး … ႏွလုံးသားထဲကေသြးစက္ေတြတစ္ေတာက္ေတာက္နဲ့ စီးက်တယ္

မ ….သိလား ? ဒီေန့က်ေနာ္ေနရာသစ္တစ္ခုကိုေရာက္တယ္ မ…သိလား ? ဥပဓိရုပ္သန့္သန့္နဲ့

လူတစ္ေယာက္ရဲ့ေၿပာစကားေႀကာင့္

အေဖက အံႀကိတ္လုိ့ အေမက မ်က္ရည္ေတြ၀ဲေနရွာတယ္ မ … သိလား? က်ေနာ္အရမ္းေမာေနတယ္

မ…သိမသိတဲ့အေႀကာင္းရာေတြေၿပာေနတာ က်ေနာ္ေမာေနၿပီ မေရ….

က်ေနာ္သလုိက္တဲ့အေႀကာင္းအရာတစ္ခုကုိလည္း

က်ေနာ္ေၿပာခ်င္ေသးတယ္ …. ၿမက္ခင္းၿပင္စိမ္းစိမ္းႀကီးေပၚမွာ ပန္းႏုေရာင္ဂါ၀န္ေလးနဲ့ မသိပ္လွတယ္

မ ေဘးနားက အစ္ကုိႀကီးက မ မ်က္ႏွာကုိ အရိပ္တႀကည့္ႀကည့္နဲ့ က်ေနာ္ႀကည္ႏူးလုိက္တာ မရယ္….

မပီၿပင္၀ုိးတ၀ါး အၿပံဳးေလးတစ္ခုကုိ ဖန္းဆင္း မ မ်က္၀န္းေတြငုိေနတာေတာ့ က်ေနာ္ၿမင္ေနရတယ္

မရယ္…

မ … မငုိခ်လုိက္နဲ့ေနာ္ မငုိလုိက္ပါနဲ့လုိ့တိတ္တဆိတ္ဆုေတာင္း က်ေနာ့္မ်က္၀န္းမွာ

မ်က္ရည္ပူေတြစီးက်

ပူေလာင္လြန္းပါတယ္ မရယ္…. ေၿခလွမ္းကုိတစ္လွမ္းခ်င္းေနာက္ဆုတ္ ဒီဘ၀ေတာ့ ေ၀းႀကၿပီ မေရ…..

ေနရစ္ခဲ့ေတာ့ မေရ ….. က်ေနာ့္အသည္းအားဆင္ၿမန္း မဂၤလာစင္ၿမင့္ထက္မွာ မ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ

…….။ ။

ဒီႏုိ