သုညအိပ္မက္ မေမွ်ာ္လင့္နဲ႔

အေနာက္ေပါက္မွာ ေစာင့္ေနတဲ့ ဘီလူးနဲ႔

အေရျခဳံထားတဲ့ အတိတ္အုိက…

အက်ပ္ကုိင္လြန္းလုိ႔ …

ေဇာေခၽြးေတြ ရုန္းထ…

ဆူပြတ္ေနတဲ့အထဲ…

ဒီ ေျခာက္လန္႔မႈ တေစၦခရီးကုိ…

ဘယ္သူက ေလွ်ာက္လွမ္းဖုိ႔…

ရည္ရြယ္ လက္ခံႏုိင္မွာလဲ…

သြား… ထြက္သြားပါ….။

မာနေတြ ၾကယ္တံခြန္ျဖစ္လုိ႔…

ေဒါသ နဂါးရဲ႕…

အၾကည့္တုိင္း မီးျပတုိက္ျဖစ္…

အၾကံစည္တုိင္း ေလာင္ျမွဳိက္ခဲ့…

လက္ျပန္ မထိရွတဲ့…

ဦးေခါင္းက အသိဥာဏ္မဲ့လုိ႔….

အဆိပ္ကုန္သည္ ေနာက္လုိက္အျဖစ္နဲ႔…

ရူးသြပ္ရင္း အစာငတ္ ဘီးလူးတေကာင္ရဲ႕…

မုိက္ဇာတ္ ဆက္မခင္းခ်င္ေတာ့…

သြား….ထြက္သြားပါ…။

အေရာင္မထြက္တဲ့ က်ာဖြတ္ထိပ္ဖ်ားမွာ…

သမုိင္းတခြင္ နာၾကည္းခဲ့တဲ့…

ေမတၱာ ေသြးစက္ေတြက..

သတိေပးေနပါတယ္…။

က်ားအုိ ေဝဒနာစြဲကပ္တဲ့…

ဝတ္ေက်တန္ေက် ရသီဥတုထဲ..

အေျပာင္းအလြဲမ်ားလြန္းတဲ့..

ဒီ တေစၦလမ္း ခရီးကုိ…

ဘယ္သူ သြားမွာလဲ..

အသိဥာဏ္ ကန္းေနတဲ့….

မ်က္ကန္းေတြ မဟုတ္ဘူး..

တုိက္ရာပါ ပညာေရးသာ…

နင္းမုိင္း ၾကြမုိင္း ေတြၾကား..

တစ္လမ္းတည္း ေျပးဆြဲေနပါရဲ႕…

အေမွာင္ခြင္းမည့္ အလင္းမေရာက္ခင္..

သင္.. အျမန္ဆုံး….ထြက္သြား..

မလုိခ်င္ဘူး… သြား… ထြက္သြားပါ..။

အနာထင္က်န္ေနတဲ့ အတိတ္တေစၦရဲ႕…

ေျခရာေကာက္ အတက္ပညာနဲ႔…..

သမုိင္းေျမျပင္ကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့….

သဲလြန္စ ေတြ႔လုိက္မိတဲ့..

အဆိပ္ပန္း တစ္ပြင့္ဟာ မုိးခုိတြယ္ကပ္လုိ႔…

နံရံေပၚဖက္တတ္ဖုိ႔ ၾကံစည္ေနတုန္း…

ေမာင္းခ်ပစ္မယ္….. ႏွင္ထုတ္ပစ္မယ္…မွတ္

ေနာက္..  သုညအိပ္မက္ မေမွ်ာ္လင့္နဲ႔

သင္.. သြား.. ထြက္သြားပါ…။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း