Professional Authors

ခရီး

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:SimSun;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

                                                      

 

မိုးသံေတြ သိပ္သည္းတဲ့ေန႔မွာ

ငါဟာ အမိုးေတြကိုသိမ္းဆည္း

ရြက္ကုန္ဖြင့္ဖို႔ လႊင့္ခဲ့တယ္ ။

သူငယ္ခ်င္းေရ ပင္လယ္က မင္းတို႔ငါတို႔ ထင္တာထက္

က်ယ္ေျပာတယ္ ပိုနက္တယ္ ပိုမာယာမ်ားတယ္ ။

တစ္ခါ တစ္ခါ ေဒါသတၾကီး ဆာေလာင္တတ္ေသးတယ္ ။

ငါတို႔လာခဲ့တယ ္ ငါတို႔လာခဲ့တယ္ ငါတို႔လာခဲ့တယ္ ။

ေ၀ဒနာ နမိတ္ပံု ေဆးေရာင္စံုနဲ႔ မလွည္႔စားနဲ႔

ရုိးရုိးသားသား ေလကိုဆန္ဆန္ ေရကိုဆန္ဆန္

ေ၀ဒနာ ေတြျပန္မေျပာေၾကး ။

လမ္းဆုံးလို႔ ရြာေတြ႔ရင္ ဖန္ခြက္ျခင္းတိုက္

ဒါဗင္ခ်ီ မိန္းမပ်ဴိေတြနဲ႔ ကခုန္ဖို႔ေစာင့္ေနမယ္ ။

 

                                                                   ေက်ာ္ထူးဗလ

 

In: ကဗ်ာ Posted By: Date: Jun 12, 2012

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment