ကိုယ့္အရိပ္ကိုယ္ ဆူးခက္နဲ႔အုပ္ၿပီး
လိုရာဆုေတာင္းလို႔ရရင္ ေကာင္းမယ္
ဘ၀မွာ သူေပ်ာ္ေအာင္ ဘယ္လိုခ်စ္ရမလဲ

မ်က္၀န္းျပတင္းကတစ္ဆင့္ စိတ္႐ႈခင္းကို ျမင္ၿပီလား
ကဗ်ာေပၚအိပ္ ကဗ်ာနားစားမိုက္မဲမႈဟာ စံုလံုးကန္းပဲ
အ,ေနတဲ့အာ႐ံုေတြက ေထာင့္မွန္ျပန္လာတဲ့မင္းရဲ႕အလင္းကို
အေၾကာက္အကန္ ျငင္းပယ္

တဇြတ္ထိုးထင္ရာစိုင္းတတ္တာ မေကာင္းမွန္းေတာ့ ငါ သိတယ္
`ယဥ္ေက်းမႈ´ရယ္လို႔ ေခၚတြင္စရာစကားလံုးေလာက္မွ မၾကားခဲ့ဖူးေတာ့
စရိုက္အိုကို ေရမေရာဘဲ ၿမိဳခ်မိတာေပါ့

ငါ မင္းကို ခ်စ္မိတာ အ့ံၾသတယ္
မင္း ငါ့ကို နားလည္တာ ငါ ပိုအံ့ၾသေနမိ

ခိုးသားဓားျပေတြ ေကာက္ယူေမြးစားခဲ့တဲ့ေလလြင့္ငွက္ဟာ ငါလား
အခ်စ္ကို စလြယ္သိုင္းၿပီး စူးစူး၀ါး၀ါး ႐ိုင္းခဲ့တယ္

                                                         ကိုသွ်ား