လူတစ္ေယာက္ ခုန္ခ်ရင္ ေသေစႏိုင္တဲ့တိုက္အျမင့္ႀကီးေပၚ
မေရာက္ဖူးတာပဲ ကံေကာင္းတယ္ဆိုရမယ္
အလြယ္တကူရရွိႏိုင္တဲ့ေရစီးသန္သန္ျမစ္တစ္စင္း
ေဘးနားမွာ မရွိတာကလည္း ကံေကာင္းတယ္ဆိုရမယ္

မေျပာခ်င္ဘဲ ထြက္က်ေနရတဲ့စကားေတြကို ခံတြင္းမေတြ႕ဘူး
နားထဲဇြတ္၀င္လာတဲ့သတင္းေတြက ေသြးမတိတ္ဘူး
ငါ့ကို နားအလည္ဆံုး ငါ့ညီေလးက အေ၀းမွာ
ငါ့ကို ျပန္ေဟာင္ေနတဲ့ ငါေကၽြးထားတဲ့ေခြးက ေဘးမွာ
ဖြဲ႕ဆိုေနက်ဘ၀က ေပ်ာ္႐ႊင္မႈစစ္စစ္ဆီ မမီမကမ္းလွမ္းေတြးတယ္

စူးစူး၀ါး၀ါးေအာ္ဟစ္သံေတြ  ေဘာင္ဘင္ခတ္ေနတဲ့ေလွာင္အိမ္ထဲ
ဘာကိုမွ အလိုမက်တဲ့က်ား႐ိုင္းတစ္ေကာင္
စိတ္နဲ႔ကိုယ္ ဆြဲေစ့လို႔မရေအာင္ အိုးစားကြဲ
မိုးမႊန္ေအာင္ ေမွာင္မိုက္ေနတဲ့အာ႐ံုအလံုးစံုကို
ေခ်ာ္ရည္လို ျပန္အန္ထုတ္ခ်င္တယ္

တစ္ကိုယ္လံုး အရည္ေပ်ာ္က်ေအာင္ မီးစြဲေလာင္ခံထားတာေတာင္
လင္းျပစရာ အပ္တစ္ဖ်ားစာေနရာ ဒီကမၻာမွာ မေသခ်ာခဲ့ဘူး

                                                                        ကိုသွ်ား