တြဲခိုထားတဲ႔ အလြမ္းေတြက
ညတံခါးဆီကေန
နံနက္ခင္း တံခါးေတြဆီ
မသိမသာ တြန္းဖြင္႔လာခဲ႔ျပီ

ပူအိုက္ေနဆဲ
ခါးသက္ေနဆဲ
စီးနင္းခံထားရဆဲ

ႏိႈးထဖို႔ အတြက္
အဓိပါယ္ကို
ေကာင္းေကာင္း ေတြးမရဘူး

သတိတရေတြက
ေျခပစ္လက္ပစ္နဲ႔ပါ

ဌက္ေၾကးေလးေတြလဲ
တစာစာနဲ႔
မဆီမဆိုင္ပါပဲ
ေနေရာင္ျခည္ ဘယ္အရပ္ကထြက္မလဲဆိုတာ
လွဲေလွာင္းရင္း ေတြးမိေနခဲ႔

ေအာ္..မိုးလင္းတိုင္း ဒီဘူတာရံုမွာပဲ
အလြမ္းေတြအတြက္
ေ၀ဒနာ လက္မွတ္တစ္ေစာင္
အပို၀ယ္၀ယ္ ေနရတယ္ဗ်ာ။