ပုိင္ဆုိင္မႈေဝးကြာေနတဲ့ ပုိက္ဆံရယ္
ပုိင္ဆုိင္ဖုိ႔ လုပ္ကုိင္ေနတဲ့ ေငြရွာ လူသားရယ္
အနီးနဲ႔ အေဝး သုံးနဲ႔ေလးလုိ
အေရွ႕နဲ႔အေနာက္ မညီမွ်လုိ႔
ေနမင္း အံတုရင္း အေမကုိ အကူျပဳလုပ္ခဲ့တာ
အခုေတာ့ လမင္းနဲ႔ အနီးဆုံးမွာေပါ့…။

အဓိပတိလမ္းမေပၚက ေကာက္ေၾကာင္းေလးေတြရယ္
ကန္ေတာ္အင္းလ်ားေျမရယ္ မလင္းလက္ လင္းတလက္နဲ႔
လင္းလက္ေနတဲ့ ဓာတ္တုိင္ေအာက္ ဓူဝံၾကယ္ေတြရယ္
သတိရတမ္းတလုိ႔ ေတြးမိေလတုိင္း
အိပ္ယာထက္မွာ အခ်ိန္သာကုန္ဆုံးသြားတယ္
ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့ အတိတ္ကပုံရိပ္ေတြက
မကုန္ဆုံးပဲ ဒ႑ာရီဆန္ဆန္ ျဖစ္ေနပါရဲ႕…။

နာရီစကၠန္႔ မျခားေသးေသာ္
ေရြ႕လ်ားေသာတဲ့ ေန႔ရက္ေတြက
ညလုံးေပါက္ ဖုံးလႊမ္းလုိ႔
မနက္ျဖန္ အလင္းေပါက္တဲ့
ေန႔ရက္ေတြထဲ တုိက္ဆုိင္မႈရွိတုိင္း လြမ္းခဲ့
ေပ်ာ္ေမြ႔ဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔
က်န္ရစ္ေက်ာင္းေတာ္အတြက္ သမုိင္းတစ္ပုဒ္လုိ ေရးစပ္
လမ္းခြဲေန႔ရက္ေတြနဲ႔ နိဂုံးအဆုံးသတ္လုိ႔
စာတန္းဆုံး သတိရတုန္း…။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း