လူလည္နဲ႕ လူအ

ႏွစ္မ်ိဳးလံုးတင္ဆက္လို႕ရတဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးမွာ

တစ္ဝက္ေအာင္ျမင္ျပီး

တစဝက္က်ဆံုးခဲ့ရ။

ဒီျမိဳ႕ၾကီးဟာ

ငါ မကူးခတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မက်ယ္ဝန္းပါဘူး။

လမ္းေပ်ာက္ေနသလားတဲ့

လမ္း ရွာမေတြ႕ေသးလို႔ပါ။

အကုသိုလ္ဒုစရိုက္တရား

ဒါေလာက္မ်ားခဲ့သူ မဟုတ္ပါဘူးကြယ္

ဆူးေလဘုရားကို ရွာေတြ႕ရမွာေပါ့။

ဒုကၡေတြကို ဒုကၡနဲ႕ေျမွာက္ခဲ့ရသူမို႕

ေနာက္ထပ္ ဒုကၡပန္းတစ္ပြင့္

မဖူးပြင့္ပါရေစနဲ႕ေတာ့ ညီမေလးရယ္။

ေျဖာင့္ခ်က္ေတြကို မေပးမိခင္

ေလႏွင္ရာလြင့္ခဲ့ရတာကိုပဲ

မင္းတို႕ျမိဳ႕ကေလးကို ေက်းဇူးတင္ရ။

ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ

မေတာ္တဆလက္ခ်င္းထိမိသလိုသာ

သေဘာထားလိုက္ပါေတာ့။     ။

ပိုင္စုိးေဝ

(ျဗဴတီ၊ ဇူလိုင္ ၂၀၀၃)