ေလၾကမ္းေတြၾကားမွာပဲ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ေခါက္ရုိးက်ိဳး ပစ္လိုက္တယ္
တကယ္ဆုိ
ပန္းပြင့္တုိ ့ရဲ ့အိပ္မက္
ဖူးပြင့္ဖုိ ့ၾကံမိတာ မွားသလား

နားေတြကုိ ထုိးခြဲလိုက္တယ္
သတင္းေတြ က်လာတယ္
ကစဥ့္ကလ်ားသီအုိရီ နဲ ့
ေဒါသ ေတြ ပံုစံက်သြားတယ္
အိပ္သြန္ဖာေမွာက္ အိပ္မက္ေတြ
ရူးရရံုေလာက္ေတာင္ မက္ခြင့္မေပးဘူး

ငါၾကားဖူးခဲ့သလုိပဲ
ဘ၀ဆုိတာဟာ
လက္ဖက္ရည္ခြက္ထဲ
က်တဲ့ ယင္ေကာင္ လုိပဲ
ရုန္းရင္း ကန္ရင္း နဲ ့သာ ခ်ိဳရတယ္
ဘယ္မွာလဲ ငါ့ဂုဏ္ပုဒ္ေတြ
ေတေလမွတ္တုိင္မွာ ဆုိင္းဘုဒ္ရုိက္ခံလိုက္ရတယ္

ငါကလဲ ငါပဲ
ကြ်ဲပါးေစာင္းတီး
အိပ္မက္ေတြ ေၾကညာထုိးမိသမ်ွ
အသိေခါက္ခက္ အ၀င္နက္လွတယ္

ဆုတံဆိပ္ေတြေနာက္
တခ်ိဳ ့တခ်ိဳ ့ရဲ ့ေတာက္ေခါက္သံ ခပ္ပါးပါးေလးၾကားရတယ္
သူမ်ားမ်က္ခံုးေမႊးေပၚမွာ စၾကၤ ံေလ်ွာက္ဖုိ ့ၾကိဳးစားရင္း
ငါ့ မ်က္ခံုးေမႊးေပၚ စၾကၤ ံေလ်ွာက္သြားၾကတယ္
လကြယ္ညက ေၾကာင္နက္တစ္ေကာင္ရဲ ့ရင္ခုန္သံ
အေလာင္းေပၚ ခုန္ေက်ာ္သြားသလို
ဖုတ္ဆုိးေသြးရုိင္းေတြ ငါ့ကုိယ္ထဲ လည္ပတ္သြားတယ္

ပတ္၀န္းက်င္ လည္ပတ္မွဳ စနစ္ၾကီးထဲမွာ
ငါဟာ ဖိနပ္မွာ ကပ္ေနတဲ့ ပီေက လိုပဲ
နင္းျပီး ဆြဲခြာခံလိုက္ရတယ္
လူမိုက္တစ္ေယာက္ရဲ ့ခ်ဥ္ျခင္း
ေတာက္ေခါက္ျခင္းနဲ ့သာ ျဖိဳခြင္းလုိက္တယ္
ေက်ာက္စာမွာ အိပ္ေနတဲ့ က်ိန္စာတုိ ့
ငါ့ အား အျမန္စီရင္ၾကပါ

ေမ်ွာ္လင့္ျခင္း ဆုိတာ
ငါ့ အဘိဓါန္မွာ
ေခါင္းစဥ္ေတာင္ရွာမရတဲ့ အကၡရာ
ငါ့ကုိယ္ငါ မွင္နီသုတ္
ေလာကေက်ာင္းက ထြက္စာတင္မယ္
ေကာက္က်စ္တဲ့ သုိးငယ္ေတြၾကားမွာ
၀ံပုေလြလုပ္ရတာ . . . ေမာတယ္

ငါ့ဘက္ကမွားတာပါ
တစ္ေလာကလံုး အမွန္ပဲ
သံစဥ္တခ်ိဳ ့နဲ ့ဂစ္တာကို စကားေျပာ
ရင္ခြင္ၾကားမွာ အိပ္မက္ေတြ ေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တယ္
အၾကိမ္ၾကိမ္အိပ္လဲ ခဏခဏ လန္ ့နုိးတဲ့ဘ၀မုိ ့
င့ါမ်က္လံုးငါ စိတ္နာတယ္

ေခြ်းသံရႊဲရႊဲ နဲ ့ေလာကဓံဆုိတာ ဒါလားလုိ ့ေမးမယ္
ကေလးဦးေနွာက္နဲ ့ေတာ့ တရားမေဟာပါနဲ ့
ေႏြေခါင္ေခါင္မွာ နွင္းသီးေတြ က်သလိုပဲ
ဖ်ားခ်င္တယ္

အခါတစ္ပါးမွာ
ဘုရားသခင္ဟာ
ငါ့အား စနက္တံျဖဳတ္
လူ ့ေလာကထဲ ပစ္ထည့္ခဲ့တယ္
(သတိေတာ့ထား)
ငါဟာ အခ်ိန္မေရြးေပါက္ကြဲနုိင္တယ္ ၊၊ ၊၊

လမင္းေဇာ္
3:10 AM