ျမတ္ႏုိးျခင္းဒိုင္ယာရီ

2003မွ2012…….
2006မွ2012…….
ေအာက္တိုဘာ……၈ရက္…၂၆ရက္………
နာဂစ္ဆိုေသာ….မုန္တိုင္း……
နင္းထားတဲ့ေျမႀကီး…….သြက္သြက္ခါေအာင္လႈပ္တဲ့…..ငလ်င္……
ငါတို႔ႀကံဳခဲ့ၿပီးၿပီ………..
ကဒါဖီလည္းေသၿပီ……..
ဦးခင္ညႊန္႔လည္းလြတ္ၿပီ……
ဒီမိုကေရစီလည္း………….ရၿပီ…..
ငါတို႔ခင္းတဲ့လမ္း….ငါတို႔ေလွ်ာက္လာခဲ့တာ….
ျပကၵိန္ေတြလည္း……ဆုတ္ၿဖဲခဲ့တယ္……
ေျပးရင္းလႊားရင္းနဲ႔နာရီေတြလည္းလွည္႕ခဲ့ၾကတယ္……
ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းမွာ….ဘယ္သူကေျခရာပိုနက္လည္း……
ငါသိတယ္…..မင္းသိတယ္…..
အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အမွတ္တရေလးလည္းသိတယ္….
ဘဝဆိုတာ…ဒီလိုလားေမးဘို႔အတြက္….
ငါတို႔….အံႀကိတ္ခဲ့တယ္…..
ရန္ျဖစ္ခဲ့တယ္…..ျပန္ခ်စ္ခဲ့တယ္……
အခုေတာ့…………….
ဘယ္ဘက္ပခုံးကကိုယ္ေငြ႕ေတြအေရာင္ေျပာင္းသြားတယ္
တရုိတေသသိမ္းထားတဲ့သံေယာဇဥ္ေတြ…..ေပ်ာက္ရွကုန္တယ္….
ပက္သက္ခဲ့တဲ့ရက္ေပါင္း…..3285ရက္……
ဆယ္စုႏွစ္တြဲထားတဲ့…….မင္းနဲ႔ငါရဲ႕လက္…..
ေညာင္းေနမွန္းငါသိပါတယ္…….
မျဖဳတ္ပါနဲ႕…..မလုပ္ပါနဲ႕……
ငါတို႔ရင္ခုန္လို႔….ဓါတ္တိုင္ေတြလွ်ပ္စီးလက္သြားတာ…
မီးေတြပ်က္သြားတာ……
မင္းအေဖစိတ္ဆိုးခဲ့တာေတြ…….
သတိရေပးပါ……
အနာဂတ္ရာသီဥတုမွာ……
ငါမွားခဲ့ရင္….ငါ့ေခါင္းထိုးေပးမယ္…..
မင္းမွားခဲ့ရင္….ႏူးညံေသာမင္းပါးတဘက္ပဲထိုးေပးပါ…..
မင္းနဲ႔ငါေပါင္းမွ…..ျမင္ရမဲ့လမ္း…..
မင္းလွမ္းေမွ်ာ္ၾကည္႕ေပးပါ………
ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေကာင္းကင္အေရာင္မတူတာ…..
အေရးမႀကီးပါဘူး…….
အရြယ္ေရာက္လာတဲ့……အမွတ္တရေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေကာင္းကင္ေလး…..
အေရာင္အဆိုးမခံရဘို႕……အေရးႀကီးတယ္……

                                                                                               မိုးျပာရင္ခြင္