ေကာင္မေလးေရ
တကယ္ေတာ႔အခ်စ္ဆုိတာ
နာက်င္ၿခင္းဆုိရင္ေတာင္
ငါက…
အဲဒီနာက်င္မွဳေတြကိုပဲ
တရွဳိက္မက္မက္နမ္းရွဳ႔ံမယ္႔ေကာင္…

ေကာင္မေလးေရ
ငါ႔နွလုံးသားက
ငါ႔ဘာသာရဲရင္႔
ငါ႔ဘာသာအားတင္းလဲ
ေက်ာက္သားမဟုတ္ခဲ႔ေတာ႔
တစ္ခါ တစ္ခါေတာ႔လဲ၀မ္းနည္းမိသား…

ၾကယ္ေတြကလဲတဖဲြဖဲြေၾကြက်
ဘယ္ေနရာမွာ ေၿမခခဲ႔လဲေတာ႔
ငါမသိဘူး…
ဒါေပမယ္႔မရဲတရဲ၀န္ခံၿခင္းနဲ႔
က်ိန္ေၿပာ၀ံ႔ပါရဲ.
ငါဟာမင္းအတြက္ဆုိ
ေတာင္႔တၿခင္းဆုိတာကင္းတဲ႔ေကာင္ပါ…

ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးနဲ႔
ဘ၀ကဒီလုိပဲဆက္သြားမွာလား
တုိးတိတ္္ေပမယ္႔အႏွစ္အၿပည္႔ပါပဲ
ဒီရင္ခုန္သံေတြက တိတ္တိ္တ္ေလး
ဆုေတာင္းမိေနရဲ႔
ၾကားႏုိင္တဲ႔တစ္ေန႔က်
ငါ႔ေမ်ွာ္လင္႔ၿခင္းလမ္းမွာ
နင္႔အခ်စ္ပန္းေတြပြင္႔ပါေစ….

စိတ္ကူးသက္သက္ထက္
မထူးတဲ႔ေကာင္
ေမွာင္ေနရင္လဲအေကာင္းသား
(တစ္ခါ တစ္ခါက်ၿပန္ရင္လဲ)
ငါ႔ကိုယ္ငါ
ဘာေၾကာင္႔လင္း…လင္း ၿပမိမွန္းမသိပါဘူး…

ကဗ်ာေပမယ္႔
ပုံၿပင္ေတာ႔မဟုတ္ဘူး
ငါ႔ရင္ခုန္သံေတာင္ငါမပုိင္တဲ႔အၿဖစ္
…
နူးည႔ံတဲ႔အမိန္႔ေတာ္ေနာက္
တေကာက္ေကာက္လုိက္တဲ႔စည္းခ်က္ေတြ
ငါကိုယ္တုိင္ထိန္းဖုိ႔ၾကိဳးစားရင္းနဲ႔
ေနာက္ဆုံးေတာ႔လဲ
နင္ေစရာေနာက္ေရာက္ခဲ႔တာပါပဲ…

ခုေတာ႔လဲ…
ငါ႔တိမ္ေတြငါၿပန္အနားသတ္
ေမ်ွာ္လင္႔ၿခင္းေတြကိုလဲလက္နက္ခ်ခဲ႔တယ္…
ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ…
မေႏွာက္ယွက္ၾကပါနဲ႔
အခ်စ္မရွိတဲ႔ကမာၻမွာ
က်ြန္ေတာ္႔ဘာသာပဲလြမ္းေတာ႔မယ္…။ ။

ေနညိဳ(ေမ၊၂၅၊၂၀၁၀)