ပ်ံ.လြင့္ေနတဲ့ မိုးတိမ္ ……
 အိပ္မက္ခပ္ေဟာင္းေဟာင္း…….ကို……..အၿမဲတမ္းအသစ္လို လက္ခံထားတဲ့ ဒီေကာင့္ႏွာလံုးသား……
 ေဟာ့……ဒီရင္ဘက္ၾကီးနဲ.လက္ခံထားတာ…..မတည္ၿမဲၿခင္းတရားကိုမၿငင္းဘူး…….ဒါေပမဲ့….ဒီေကာင္မသြားနိုင္ေသးဘူး……..
 အာရံုေတြက်ိဳးပဲ့ပ်က္စီးသြားတာေတာင္……….မတည္ၿငိမ္ေသးတဲ့………ေလာကငရဲေကာင္….
 ရိုင္းစိုင္းတဲ့…………အခ်စ္မုန္တိုင္းၾကားမွာ……….ယွဥ္ေက်းစြာရံွုးနိမ့္ေနတတ္တာ အက်င့္လိုၿဖစ္ေနၿပီေလ…..
 
                          အေတြအေခၚခပ္ညံ.ညံ.မ်ား…….
 အလင္းတစ္ခုရဲ……အဆံုးကိုလုိက္ၾကည္.ခ်င္တယ္………ငါဘာေၾကာင့္………လိုအပ္ခ်က္ေတြမ်ားေနတာလဲ………
 ဟန္ေဆာင္စြာေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတဲ့………ေကာက္က်စ္သူေတြ…..အတၱသမားေတြၾကားထဲမွာ…….ငါဟာ…………
 ရုိးသားစြာဆင္းရဲအထီးက်န္ေနတံုးဘဲေနာ္……………….လင္းလက္တဲ့ၾကယ္စင္တစ္ခုေတာ့…..ၿဖစ္ခ်င္မိတယ္…..
 တန္ရာတန္ရာေၿပာရရင္ေလ………….ၾကည္ႏူးစြာ………..သက္ေတာင့္သက္သာေလးခဏေလာက္ၿဖစ္ၿဖစ္ …ေနမိခ်င္တယ္…..
 
                          အခ်စ္ခါးခါးနဲ.အလြမ္းခ်ိဳခ်ိဳ……..
 ခ်စ္သူဆိုတဲ့………စကားတစ္ခြန္း………..မေၿပာရဲဘူး……အမွန္တရားကိုေၿပာရရင္…ခ်စ္သူမရိွဘူး……အခ်စ္ရဲတာ..ေလ
 ၿပည့္စံုသူေတြၾကားထဲမွာ…………..လူဆင္းရဲတစ္ေယာက္ရဲ. ႏွာလံုးသားကို မထုတ္ေဖာ္ရဲဘူး……အဲဒါ ငါ့အဘိဓာန္……..
 ပ်က္စီးၿခင္းေတြနဲ.ေနေနရ.တဲ့ ဘ၀မွာ………….ထပ္ၿပီးရက္ရက္စက္စက္အေၿပာမခံရဲဘူး……..
 အၿဖစ္နိုင္ဆံုးကို…………ဆုကိုေၿပာရရင္……..က်န္ေတာ္ေလ……….က်န္ေတာ္ကိုခ်စ္တဲ့…မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္နဲ……
 အင္းယားကန္ေဘာင္မွာ……………တစ္နာရီေလာက္……..လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္လုိက္တာ………………………….