ဆုပ္ကိုင္ႏိုင္သမွ် ဆုပ္ကိုင္
ရပ္တည္ႏိုင္သမွ်ရပ္ထား
ဘာမွ အလကား မရဘူးဆိုလို႕
စတိုးဆုိင္ေရွ႕က လမ္းျဖတ္ကူးခဲ႔တယ္။

ဒီမွာေလ
က်ပ္မျပည္႕တဲ႔ညဥ္႕ငွက္ေတြ
တစ္ဖန္ ျပန္လည္ရွင္သန္ထေျမာက္လာၾကတဲ႔
ရန္ကုန္ဆိုတဲ႔ ရန္ကုန္ညမွာ
ပန္းဆိုးတန္းတစ္၀ိုက္
လမ္းသလားၾကည္႕လုိက္ေတာ႔
ရန္ကုန္ညဟာ
ကားမီးေရာင္နဲ႕တုန္ေနရဲ႕။

ဒီေခတ္မွာ
နာတာရွည္ေရာဂါကို
ေဆးျမီးတိုနဲ႕ ကုသခ်င္လုိ႕ မျဖစ္ဘူး။
ညပလက္ေဖာင္းေပၚက
အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလးရယ္
ဘ၀ဆိုတာ
ဂြဒ္ေမာနင္းေပါင္မုန္႕စိမ္ထားတဲ႔ ႏုိ႕တစ္ခြက္ေပါ႔
ေသျခင္းတရားဆိုတာေတာ႔
သတၱ၀ါတုိင္း ရရိွမယ္႔ အခ်ိန္ပို လုပ္အားခပဲ။

လန္႕ႏိုးခဲ႔တဲ႔ အိမ္မက္အတြက္
ေဒါသထြက္ေနလို႕လည္း အပို
ရွယ္လီကိုရြတ္ဆို
ဘုိႏိုကို ဂုဏ္ျပဳ
မသမာမႈမွန္သမွ်
လက္တကမ္းက ရင္ဆိုင္ထားလုိက္မယ္။

ဒီကေန႕ ည မိုးေကာင္းကင္မွာ
မိုးသားတိမ္လိပ္ေတြ ကင္းစင္ပါရဲ႕လား
ခင္ဗ်ားတို႕ရဲ႕ ေသြးထဲမွာေရာ
ပိုးမႊားေတြ သန္႕စင္ပါရဲ႕လား
သံသရာ ခ်ားရဟတ္ထဲမွာ
ေငြၾကယ္ကေလးေတြပြင္႔ခဲ႔လုိ႕
ကိုယ္႔ဘ၀ကိုယ္ မက္ေမာမိျပန္တယ္
တကယ္ဆုိရင္
တို႕ေသြးသားဟာ
အမွန္တရားနဲ႕သာ တည္ေဆာက္သင္႔ေပရဲ႕။

ေၾသာ္ …
အေနာ္ရထာလမ္းမၾကီးက
ေျခသံေတြကို ထမ္းထားဆဲ
ေခြ်းတစိုစို လူတန္းၾကီးေတြနဲ႕
ခံုးေက်ာ္တံတားေတြေအာက္
ဘ၀ေတြ စီးဆင္းေနေလရဲ႕။

ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္မသိ
ဘ၀ေတြ စီးဆင္းေနေလရဲ႕။

စစ္ၾကီး အတြင္းတုန္းက
ရန္ကုန္ညမွာ
ဗံုးခိုက်င္းေတြ တူးခဲ႔တယ္။

စစ္ၾကီးအတြင္းတုန္းက
ရန္ကုန္ညကို
ျဗိတိသွ်စစ္သားေတြ ဆုတ္ခြာခဲ႔ၾကတယ္။

စစ္ၾကီးအတြင္းတုန္းက
“ကင္ေပတိုင္” ရံုးခန္းဟာ
“ေရႊဂံုတုိင္” မီးပြိဳင္႔နားမွာ ရိွခဲ႔တယ္။

စစ္ၾကီးျပီးျပန္ေတာ႔
ရန္ကုန္ညမွာ
အင္းစိန္တိုက္ပြဲျဖစ္ခဲ႔တယ္။

ဒီလိုနဲ႕
ရန္ကုန္ညမွာ
“မိုေရွဒါယန္း” အိပ္စက္ခဲ႔
“ခ်ဴအင္လုိင္း” အိပ္စက္ခဲ႔
“ခ်ာဗလစ္ေယာင္ခ်ိဳင္ယု” လည္း အိပ္စက္ခဲ႔။
အခုေတာ႔ ရန္ကုန္ညဟာ
ျပီးခဲ႔တဲ႔စစ္ၾကီးကို ေမ႔လုိ႕
ၾကံဳခဲ႔တဲ႔ ဒုကၡေတြကို ေမ႔လုိ႕
“အေဖာ္” ကို ဟုိတယ္္ေပၚမွာ ေ၀ငွလို႕
လူငယ္ေတြ ၾကယ္လုိ ကခုန္လို႕
မေရရာတဲ႔ ေဆာ႔(ဖ)၀ဲေတြနဲ႕
ရန္ကုန္ညဟာ သက္၀င္လႈပ္ရွားလုိ႕။

ဟဲလို … ရန္ကုန္ညေရ
သင္နဲ႕ ႏွစ္ဥိးသေဘာတူ ေပြ႕ဖက္ျပီး
သင္နဲ႕ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ အိပ္စက္ခဲ႔ရတာ
အကုန္အက် မ်ားလြန္းလွေပမယ္႔
အခုအထိ မျငီးေငြ႕ႏိုင္တာ ဘ၀ေပါ႔
ဂိတ္ထုိးလုိက္တဲ႔ ေအာက္ဆိုက္ကားေလးေပၚ
အနာဂတ္ကို ေမွ်ာ္ျပီး တက္လုိက္တယ္။

ခံုးေက်ာ္တံတားၾကီးေတြေအာက္
ဘ၀ေတြ စီးဆင္းသြားရွာျပီ။

(ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၆။ ေရႊအျမဳေတ စာေပဆု ၂၀၀၇)