သည္ေဒသ
ျမႏွင္းေ၀ေ၀
ေနျခည္တေျပာက္
ႏွင္းေသာက္တဲ့ပန္းေတြ
လန္းစြင့္ေန။

သည္ေျမ
စိုေျပျမက္ခင္း
ထင္းရွဴးနံ႔သင္းလို႔
ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ခင္းတဲ့
တို႔မ်ားရဲ႕ ဘ၀အိမ္။

သည္အိမ္တြင္း
ခ်စ္ျခင္းနဲ႔သပ္လွ်ိဳ
အပိုဂုဏ္မရွိစြာ…
အာလူးတအိတ္
ဆန္တအိတ္နဲ႔
သိပ္သည္းတဲ့ေရ..
ခ်ိဳျမိန္သစ္သီး
မီးလင္းတဖိုနဲ႔
လိုခ်င္ျခင္းေတြ ကင္းတယ္။
ျပီး…
ခ်စ္ဇနီးအလွ ၀မ္း၀ဖို႔
ၾကိဳးပမ္းရတဲ့ ခ်စ္သူ
သူနဲ႔အတူ ကူညီရုန္းကန္
အားမာန္ျဖည့္တင္း
ျပိဳင္ဘက္ကင္းစြာ
လိမၼာတဲ့ အိမ္သူက်မ
သည္ဘ၀ထဲမွာ ရွိတယ္။

သည္ဘ၀…. လွပသာယာတယ္…။

အားလပ္တဲ့အခါ…
ကဗ်ာေတြစပ္ စာေတြဖတ္နဲ႔
သဘာ၀မွာ မ်က္ႏွာအပ္
စိတ္ဓါတ္ဟာ လတ္ဆတ္ေနမယ္။

ညေနခင္း….
ေလညင္းအလာ
ျပတင္းမွာ လက္တင္
ခ်စ္သူရဲ႕ရင္ခြင္ ခို၀င္လို႔
ခ်ိဳျမိန္တဲ့ ကဗ်ာ
သာယာစြာဆိုညည္းမယ္။

ခ်စ္သူ႔ပခံုးဖ်ား
ခိုနားရင္းလည္း
အင္အားမ်ားစြာရလာမယ္။

အဲဒီအခါ
ကမၻာဟာ …
တို႔မ်ားရဲ႕
ရိုးသားတဲ့ ခ်စ္ျခင္းကို
ႏွစ္လိုျခင္းမ်ားစြာနဲ႔
ေကာင္းခ်ီးၾသဘာေပးလိမ့္မယ္…
ကဲကြယ္..။

ေမျငိမ္း
၁၉၈၆-ဇူလိုင္၊ေပဖူးလႊာမဂၢဇင္း။