” ဆရာထက္ေတာ္တဲ႔ တပည္႔မ်ား
ေပါက္ဖြား…ထြန္းကား…ေက်ာ္ၾကားရမယ္”
သူလုိလားေမွ်ာ္လင္႔
ေဟာဟုိမွာတပြင္႔ တဖူး
ခူးရင္း…ေကာက္ရင္း….
ႏွင္းေတာထဲ ေက်ာက္မီးေသြးပုိ႔။     ။
 ဇရာခ်ဥ္း ဆရာအုိ
သူ႔စာ ပ်ဳိမ်စ္
သစ္..သစ္…ႏုိင္လြန္း
ေတာင္ကၽြန္းဇမၼဴတစ္ခြင္
” မင္းသူ၀ဏ္ ” တဲ႔ ။             ။

” လယ္ေတာကအျပန္
ပန္ခ်င္တယ္ ခေရဖူးဆုိလုိ႔
ေမာင္ခူးကာေပး
မနက္တုန္းဆီက
ေၾကာ႔ဆုံးကုိ ေမာင္ျမင္ေတာ႔
သူ႔ဆံပင္ႏွင္းဆီပြင္႔ေတြနဲ႔
ဂုဏ္တင္႔တယ္ေလး…..”

ႏွင္းဆီဆူး…မခ
ခေရဦးပန္ပါရေစေၾကာင္း
ေရေလာင္းေပါင္းသင္
ကဗ်ာဥယ်ဥ္ ေျမဆီႏွုိး
ဆရာပ်ဳိးတဲ႔ ခေရပင္ေအာက္
တစ္ေယာက္….
ပန္းေကာက္…..
ၿပီး….တစ္ေယာက္…..။
ပန္းေကာက္…..
ႏွင္းေတာထဲေလွ်ာက္
ေက်ာက္မီးေသြးပုိ႔
က်မတုိ႔ေလ……။

တကယ္တမ္းမွာေတာ႔
ခေရပန္းဆုိတာ
ႏြမ္းေသာ္မွ ေမႊးျမဆဲပါလား….ဆရာ ။        ။
တုိ႔ ဆရာ….
ဇရာခ်ဥ္းေသာ္လည္း……..။           ။

မအိ