အရင္လို ေသာၾကာေန႔ပါပဲ ညီမေလးရယ္ ..
ကားေတြ ၊ လူေတြ ၊ လမ္းမီးတိုင္ေတြ ၊ အသက္ရႈသံေတြ
အရင္တစ္ပတ္က ေသာၾကာအတိုင္းပါပဲ (ကိုယ့္ဆံပင္ေတြ ပိုရွည္လာတာကလြဲလို႔)

ညီမေလးနဲ႔ နီးနီးေလးဆိုတဲ့အသိက
မႏၱေလးျမိဳ႕ၾကီးကို ကုတ္ကပ္ဖက္တြယ္ထားခဲ့ရေပါ့

တကယ္ဆို ..
အိမ္ေျပးတစ္ေယာက္ရဲ႕ မနက္ျဖန္ေတြဟာ
ညီမေလးနဲ႔ အေ၀းဆံုးမွာ .. အေ၀းဆံုးမွာ ..
စိတ္ကူးနဲ႔တင္ ေသြးပ်က္ ေျခာက္ခ်ား ထိတ္လန္႔

စိတ္ကို သြန္ခ်ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ Nika မွာေတြ႔တယ္
Cafe Tower မွာေတြ႔တယ္ Dynasty မွာေတြ႔တယ္
အိမ္ကိုေတာ့ ျပန္မေရာက္ဘူး

ရွင္သန္ျခင္းရဲ႕အဓိပၸါယ္ဟာ ဘာလဲလို႔ ေမးခြန္းထုတ္လာခဲ့ရင္
ပထမ
ည ီ မ ေ လ း .. လို႔ စာလံုးေပါင္းျပမိမယ္
ေနာက္ ..
က ဗ ် ာ

ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ စိတ္ကို ျဖန္႔ခင္းထားတယ္
အိမ္ကေလးထဲမွာ ေပ်ာ္စရာမေကာင္းေတာ့ဘူး

အရင္လို မ်က္ရည္နဲ႔ ေဖ်ာ္ထားတဲ့ ေသာၾကာေန႔ပဲ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ၾကိမ္ဆဲပစ္လိုက္ဖို႔ အယုတ္ညံ့ဆံုး စကားလံုး ရွာမေတြ႕ေသးဘူး

စီးကရက္ကို အစီခံေလာင္တဲ့ထိ ရႈိက္ဖြာလိုက္မိတဲ့ ေသာၾကာေန႔ပါ ညီမေလးရယ္။ ။

-မိုးခါး-
ေဖေဖၚ၀ါရီ ၁၇ ၊ ၂၀၁၂ ၊ ေသာၾကာေန႔
ည ၁၁ နာရီ ၊ ၁၅ မိနစ္