တစ္ခါတစ္ေလ
ေလာကၾကီးကုိ ေခါင္းေမာ႔ၿပခ်င္ယုံကလြဲလုိ႔
အရာရာ ဦးက်ဳိးသိမ္ေမြ႔ၿပီးသားေကာင္ပါ။
ပတ္၀န္းက်င္မွတ္တမ္းတစ္ခ်ဳိ႔မွာလဲ
ပ်က္ကြက္ၿခင္းဒဏ္ရာေတြပဲမ်ားခဲ႔ရတယ္။

ေနာင္တေတြလက္ၿဖန္႔မေတာင္းပါဘူး
ရင္ဘတ္ခ်င္းမနီးသမွ်
လက္ေတြ႔က်ၿပရမွန္းသိပါတယ္။
ေခါင္းငုံ႔ၿဖစ္ခဲ႔ပါတယ္
ထူးထူးၿခားၿခားမဟုတ္လုိ႔
ထူးထူးဆန္းဆန္းမၿဖစ္ခဲ႔ပါဘူး
ေက်ာခုိင္းခဲ႔ရတာေတာ႔
ရင္ ဘတ္ထဲက…   နာတယ္။

ဧဒင္တမ္းခ်င္းထဲမွာ
အာဒံ ဧ၀အစား
အေမ႔ခံသစ္သီးတစ္လုံးကုိပဲ
က်ြန္ေတာ္လြမ္းတယ္ ။
သူလဲ ေၿခြခူးခံခဲ႔ရသလုိ
က်ြန္ေတာ္လဲ ေၾကကြဲ ခံခဲ႔ရဖူးတယ္။

ရင္ဘတ္က တစ္မ်က္နွာစာမုိ႔
က်ြန္ေတာ္႔ကုိယ္ေရးသမိုင္းမွာ
တမ္းတၿခင္းေတြပဲမ်ားခဲ႔ရတယ္
တကယ္ပါ…
နွလုံးသားဆုိတာ အၾကီးၿမတ္ဆုံး “ေသကြင္း “ၿဖစ္လုိ႔
က်ြန္ေတာ္ဒီလုိမရွဳံးပါရေစနဲ႔။

အခ်စ္ေရ…
အလြမ္းေတြမပ်ိဳးခင္ ကုိယ္႔ကုိနွုိဳးပါ
ၿပဳံးၿပၾကယုံပဲဆုိေပမယ္႔
ဒါပဲ တတ္နုိင္တာမုိ႔ပါ။
မ်က္လုံးေတြမွိတ္လုိက္ၾကစုိ႔
ခုခ်ိန္မွာ…
“ကုိယ္တုိ႔ေတြ လုံး၀မသက္ဆုိင္ေတာ႔ပါေၾကာင္း”
အလတ္ဆတ္ဆုံးဂုဏ္ၿပဳလုိက္ရေအာင္။

အလြမ္းေတြအခုိင္အမာ တည္ေဆာက္ထားတဲ႔
ၿမိဳ႔ရုိးတစ္ခုပါ…
ၾကယ္ေၾကြေကာက္တဲ႔လူေတြေ၇ာက္သလုိ
ရင္ဘတ္တစ္ၿခမ္းနဲ႔လူေတြလဲ ေလွ်ာက္ၾကတယ္
အခု…
ေကာင္းကင္ဆီလက္ၿဖန္႔ထားတဲ႔ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
အိမ္မက္တစ္ခ်ိဳ႔နဲ႔ေရာက္ခဲ႔ၿပီ….။             ။

                                        ေနညိဳ