သူမ – ၁ ။ ။   (သူမဟာ ..

ႏွင္းပြင့္မ်ားႏွင့္အတူ ၿပန္လည္ရွင္သန္ႏိုင္ေသာ

ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ၿဖစ္တယ္

ထို႔အတူ ..

က်ေနာ္ႏွင့္ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ ေပါက္ေရာက္ေသာ

နတ္ပန္းတစ္ပြင့္လည္းၿဖစ္ၿပန္တယ္ ..

သူမရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြတြင္းဆံုးမက်ေစဖို႔

ဒီဇင္ဘာဟာ သူရဲ႕ႏွင္းေတြကို ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔

က်ဲခ် စေတးပစ္လိုက္တယ္ ..

သူမ ရဲ႕ ၿပန္လည္ရွင္သန္ၿခင္းမွာ

အေရာင္မဲ့မာနေတြပါလာတယ္ ..

ခပ္တင္းတင္းေစ့ထားတဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေတြပါလာတယ္ ..

ႏြမ္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အၿပံဳးလွေတြပါလာတယ္ ..

အမုန္းစနည္းနည္းနဲ႔ လစ္လွ်ဴရွဳၿခင္းအတတ္ပညာတခ်ိဳ႕ပါလာတယ္ ..

အတိတ္ကိုေလွာင္ရယ္ဖို႔ ခပ္အက္အက္အသံေတြပါလာမယ္ ..

ဒါေတြေၾကာင့္ သူမရဲ႕ၿပန္လည္ရွင္သန္ၿခင္းဟာ

ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ထက္ပိုမိုခမ္းနားလာခဲ့တယ္ ..

သူမဟာ ခ်စ္ၿခင္းကိုအရြဲ႕တို္က္ၿခင္းၿဖင့္

ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ရဲ႕တန္ဖိုးနဲ႔ဂုဏ္သိကၡာကိုၿမင့္ၿမတ္ေစခဲ့တယ္ .. ။ )

သူမ – ၂  ။ ။   (သာယာမွုေတြနဲ႔တိတ္တိတ္ေလးေထာင္ဖမ္းတတ္တဲ့

စုန္းကေ၀ေတြနဲ႔အတိတ္ကို ခင္ဗ်ားမွတ္ဥာဏ္ထဲကထုတ္ပစလိုက္္ပါ ႏွင္းဆီ ..

၀ိေရာဓိတိုင္းဟာညီမွ်ၿခင္းေတြေပၚမွာပဲအၿမဲအေၿဖမထြက္တတ္ပါဘူး

အကြာအေ၀းအနီးအေ၀းဆိုတာခင္ဗ်ားကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေပးေနတဲ့ဆင္ေၿခ ..

ခင္ဗ်ား ေပ်ာ္ေနပါဗ်ာ .. ခင္ဗ်ားေပ်ာ္ေနၿခင္းဟာက်ေနာ့္ကိုတေငြ႔ေငြ႔ေႏြးေစတယ္ ..

ခင္ဗ်ား တခုခုကိုလြမ္းရင္သိပ္၀မ္းနည္းတတ္မွန္းက်ေနာ္သိတယ္ ..

ခင္ဗ်ားက်မယ့္မ်က္ရည္စက္တိုင္းမွာ က်ေနာ့္အသက့္္ဓါတ္ ေလာင္တယ္ ..

က်ေနာ္ဟာခင္ဗ်ားအတြက္ဘာမွမဟုတ္သလို .. ခင္ဗ်ားဟာလဲက်ေနာ့္အတြက္

ဘာမွန္းက်ေနာ္ကိုယ္တိုင္မသိဘူး ..

ေသခ်ာတာက  ခင္ဗ်ားရဲ႕ပူေလာင္မွုတိုင္းအတြက္ ..က်ေနာ္ ပါလိုက္ေတာက္ေလာင္မိေနတာပဲ  ..

 ေၿပာၿပခ်င္တာကစကားလံုးမရွိတဲ့အရာေတြ ..

တၿဖည္းၿဖည္းအာေခါင္ေတြေၿခာက္လာတယ္ .. စကားလံုးေတြေပ်ာက္လာတယ္ ..

ခုဒီကဗ်ာကို ……

ခင္ဗ်ားဆီမွာလည္းသာေနမယ့္ ႏွင္းေတြၾကားကလေရာင္နဲ႔ ႏွင္းဆီရနံ႔ေတြၾကားမွာ ေရးတယ္

 အသက္ကိုၿပင္းၿပင္းရွဳလိုက္ေတာ့ ၾကည္လင္သြားတဲ့ဦးေႏွာက္ကသတိေပးတယ္

ဒီညခင္ဗ်ားအေၾကာင္းေတြးတာအရမ္းမ်ားသြားၿပီ ….

တခုတ္တရခ်ေရးလိုက္ပါတယ္ .. ႏွင္းဆီ

က်ေနာ္ခင္ဗ်ားကို လြမ္းေနတယ္ … ။)

P S: ဒီကဗ်ာဒီမွာဆံုးသြားၿပီလို႔မထင္ေစခ်င္ဘူး .. ထို႔အတူ ဒီကဗ်ာ ဖတ္လို႔ေကာင္းမယ္လို႔လဲ အာမမခံဘူး .. ႏွင္းဆီ