နွင္းခ်ယ္ရီလမ္းမွာ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လည္တယ္
စကားလုံးေတြနွင့္ လွမ္းႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္
အလွအပေတြက ကဗ်ာဆရာရဲ႕ အိတ္ကပ္ထဲကေန
ထြက္က်လာတယ္
ပိေတာက္ေတြ ဖူးတဲ့ ဧပရယ္ရူးမွာ
တစ္ေယာက္ဆို တစ္ေယာက္ အလွေတြ ထူးပါဘိ
စံပယ္နွင့္ ခေရ ေမႊးျခင္း ျပိဳင္လည္း
ျဖဴစင္တဲ့ နွလုံးသားကို လက္ဆင့္ကမ္းေပးျပန္တယ္
ဆူးနွင့္ နွင္းဆီ ရူးေနနွင့္လည္း
ကဗ်ာဆရာလက္ထဲမွာ အရိုင္းပန္းမဟုတ္ဘူး
ေတာ္၀င္တစ္လက္ ျဖစ္ေစ … ရွိတယ္
သဇင္ပင္ျမင့္ နန္းမခလည္း
နဂိုနကိုင္း အလွတရားေတြနွင့္ သူၾကြယ္ေလတယ္
ကဗ်ာဆရာရဲ႕ အိတ္ကပ္ထဲမွာ
စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ အတိတ္ေဟာင္းေတြ မရွိဘူး
ကိုယ့္ပိုင္စကားလုံးေတြ ရွိတယ္။      ။

နရီထက္
( ၁၉ ၊ ဇန္န၀ါရီလ ၊ ၂၀၁၂ )