အခုေတာ့ ေရႊဝါေရာင္အလံေတာ္ေအာက္
မ်က္ရည္မုိးေတြ ျပဳိက်ခဲ့ျပန္ခဲ့ျပီ….
ဒီအတိတ္ေတြရဲ႕ မ်က္ရည္သံသရာကုိ
ငါတုိ႔ လြတ္လပ္စြာ ရပ္တန္႔ဖုိ႔
ငါတုိ႔ ေက်ာင္းသားဘဝကုိစြန္႔လုိ႔
ဘဝၾကမ္းျပင္ ခြပ္ေဒါင္းအလံစဥ္ရင္း
ရဲေဘာ္ရဲဘက္ သူရဲေကာင္းေတြ
ေသြးစြန္းေျမခလုိ႔ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ
သမုိင္းထဲ ေသြးစြန္းလက္နဲ႔
ေရးသားခဲ့ဖူးတယ္ အခုထိေပါ့..။

ေက်ာင္းသားေတြကပဲ လြတ္လပ္ေရးကုိ
နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္နဲ႔ ဂ်ပန္တုိ႔ထဲက ယူေပးခဲ့တယ္
လြတ္လပ္ေရးသမုိင္းဆုိတာ ေက်ာင္းသားေတြထဲက
ဆင္းသက္လာတဲ့ ေဝါဟာရတခုေပါ့
အာဏာရွင္ဆီက လြတ္လပ္ေရးဆုိတာ
သမုိင္းမရွိခဲ့ဘူး ေမာ္ကြန္းမဝင္ခဲ့ဘူး..။

လြတ္လပ္ေရးရျပီး ခုႏွစ္ေတြေရတြက္လုိ႔
ႏွစ္ေဟာင္းလာတဲ့ ရွစ္ေလးလုံးထဲ
ေက်ာင္းသားေတြကုိ ဖိႏွိပ္ေနတုန္း
ဆုိရွယ္လစ္လား ပါတီေကာင္စီလား
လက္ဝဲလမ္းစဥ္လား လက္ယာလမ္းစဥ္လား
ကြန္ျမဴနစ္လမ္းစဥ္လား အျဖဴအမည္းမကြဲျပားတဲ့
ေန႔ရက္ေတြထဲ တေယာက္ျပဳတ္ တေယာက္တက္နဲ႔
မတည္ျမဲတဲ့ အနိစၥ ပုံစံခြက္မွာ အာဏာရွင္ၾကီးစုိးခဲ့လုိ႔
တကၠသုိလ္မွာလည္း စာသံေတြ စိတ္သုဥ္းပ်က္စီးခဲ့
ညမထြက္ရဆုိတဲ့ အမိန္႔ေတာ္ျပန္တမ္းလႊာထဲ
ငါတုိ႔စိတ္ေတြ တုန္လႈပ္ေနဆဲ…။

ဦးသန္႔အေရးေတာ္ပုံ တကၠသုိလ္မွာ
ရုိက္ခတ္ေနတုန္း အာဏာရွင္က
သူရဲေကာင္း အာဇနည္သမုိင္းပ်က္စီးဖုိ႔
ရုိက္ခ်ဳိးဖုိ႔ လုပ္ေနတုန္း ေက်ာင္းသားကပဲ
သမုိင္းတခု ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းခဲ့တယ္..။

သမုိင္းကရွင္းတယ္ ေျပာရတာလည္း ရွင္းတယ္
သမုိင္းအတြက္ ေမာ္ကြန္းဝင္တာ
ေက်ာင္းသားက စ တယ္…
မ်ဳိးဆက္သစ္ဆုိတာလည္း စာသင္ေက်ာင္း
တကၠသုိလ္ ေကာလိပ္ေတြက ထြက္ေပၚလာတာ
အမွန္တရားပဲ ငါတုိ႔ႏုိင္ငံ ဖခင္ အာဇနည္
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိ ၾကည့္
တကၠသုိလ္ကရင္ ျပည္သူ႔မ်က္ရည္ေတြ
သုတ္ေပးဖုိ႔အတြက္ ဘဝစစ္ေျမျပင္ကုိထြက္လုိ႔
အဂၤလိပ္ ဂ်ပန္ေတြကုိ ေမာင္းထုတ္ကာ
လြတ္လပ္ေရးယူခဲ့တာ သမုိင္းဝင္ေပ့ါ..။

အခုေတာ့လည္း အာဏာရွင္လက္ထဲမွာ
ဖိႏွိပ္ခံေနရတဲ့ ေက်ာင္းသားကပဲ
ျပည္သူ႔မ်က္ရည္ေတြကုိ သုတ္ေပးႏုိင္ဖုိ႔
ေဒါင္းအလံကုိ လြင့္လုိ႔ တုိက္ပြဲဝင္ခဲ့တာ
ခရီးတဝက္ေရာက္လုိ႔ ေအာင္ျမင္မႈ ပန္းတုိင္ကုိ
အုိးေဝသံေပးရင္း ဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္းေနဆဲ
ေၾကျငာလိုက္ခ်င္ရဲ႕ ျပည္သူခ်စ္တဲ့ ရင္ခြင္ထဲက
ေက်ာင္းသားတေခတ္ရဲ႕ ခြပ္ေဒါင္းအလံ ျပန္လာျပီ…။