/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

တိမ္ညိဳရေပါင္းလဲ မ်ားျပီ

ၿမိဳ႕ေလးဟာ အခုဆို

ဆိုင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္နဲ႔ ရြာခ်တဲ့

မိုးထဲ စီးေမ်ာေနခဲ့ရ…

တကယ္ေတာ့လူ႔ဘ၀ဆိုတာကလည္း

ေရေမ်ာကမ္းတင္ေသာင္စပ္က

ေရစီးကမ္းျပိဳတဲ့ ေက်ာက္ခဲတစ္ခုပါပဲ ၿမိဳ႕ေလးေရ

မင္းသိခၤ၀ထၳဳထဲက

ကိုမိုးသီးေလသံနဲ႔ ၿမိဳ႕ေလးက ေရရြတ္တယ္

“လူေတြဟာ သူ႔အတြက္ အႏၱာရယ္ျဖစ္လာျပီ”တဲ့

ဘုရားသိၾကားမလို႔ တိမ္ညိဳေတြပဲဆိုင္းေနရတဲ့ ငါ့ၿမိဳ႕ေလးကို

ဆားပုလင္းနွင္းေမာင္ လာမဖမ္းပါေစနဲ႕…

လူေတြဟာ ၿမိဳ႕ေလးအတြက္ အႏ ၱာရယ္မျဖစ္ပါေစနဲ႔

ေန႔စြဲေတာင္ေတြကိုေက်ာ္…

ေခတ္အဆက္ဆက္ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့

ငါ့ရဲ႕ၿမိဳ႕ေလး အေ၀းမွာတရစ္ျပီးတရစ္

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြရစ္ဆိုင္းေနၾကတယ္…

ဒီလိုပါပဲ…ၿမိဳ႕ေလးရယ္

မိုးအျဖစ္ရြာခ်ေတာ့လည္း ယူၾကံဳးမရမ်ားစြာကိုပဲ

တဖြဲဖြဲသြန္းခဲ့ ရတာမဟုတ္လား…

ခုေတာ့လည္း တေန႔ေန႔ေရာက္လာမွာေပါ့ဆိုတဲ့

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို တိမ္ညိဳဖုံးတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးက

လက္မိႈင္ခ်လိုက္ပါျပီ…

                             ေရႊၾကယ္မိုး