ေရွးကေတးထပ္ေတြမွာ အမည္ မတပ္ထားၾကဘူးေလ။ ဒီေတာ့ အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖရဲ့ ဒီေတးထပ္ကို ဘယ္လိုေခၚရမယ္ မသိလို႕ ‘မွန္လိုက္ေလ’လို႕ပဲ ေခၚလိုက္ပါတယ္။

သူငယ္ျပန္ ေသြးတက္လို႕၊ ကေလးထက္ႏုပ်ိဳ၊
ေစ်းဖ်က္ဘို႕ သူ႕နဂိုမွာ၊ အမႈပိုၾကံလို႕၊
႐ံႈ႕ရြတ္တြ တရာအိုငယ္၊ ကညာပ်ိဳ မတ္တတ္ထာမို႕။ ။
ခန္းေျခာက္လို႕ အားကုန္၊ အသားတုန္ အင္ခ်ိဳ႕၊
သြားမစုံ အသြင္ဆို႕ေသာ္လဲ၊ ရင္စ မို႕ကြယ္…၊
ကုမၼာရီ ႏုအေခ်ာကိုမွ၊ သူ႕သေဘာ မွန္းလို႕တာတြယ္။ ။
ျမက္ႏုမွ လွ်ာလယ္သည္၊ အဆာက်ယ္ ႏြားအိုသြင့္လိုပ၊
အားကိုျဖင့္ ေတြးခ်င့္မစာ၊ ေဘးသင့္ စရာ…၊
ပရာတဝ ဓမၼခန္အလာကို၊
မတန္တာ လိုက္စားလို႕ေလး။ ။