ဒါလား…အခ်စ္
တစ္ေယာက္တည္း ႀကိတ္ခ်စ္တုန္းက
တစ္ဖက္သတ္လြမ္းရတယ္….
သူကခ်စ္လာျပန္ေတာ့ မေတြ႔ရလို႔လြမ္းရတယ္….

တစ္ဖက္သတ္ ခ်စ္ေနတုန္းက
ဒဏ္ရာေတြအမ်ားႀကီးေပးတယ္
သူကခ်စ္လာျပန္ေတာ့… .. ဘာမွန္းမသိတဲ့
ေ၀ဒနာေတြေပးလာျပန္တယ္……….

တစ္ဖက္သတ္ ခ်စ္ေနတုန္းက
စကားလံုးတိုင္းမွာ နာက်င္ရတယ္
သူကခ်စ္လာျပန္ေတာ့… စကားလံုးအမွားေတြၾကား
နာက်င္ရျပန္တယ္…..

တစ္ဖက္သတ္ ခ်စ္ေနတုန္းက
အိပ္မက္ေတြတိုင္းမွာ သူပါတယ္………
သူက ခ်စ္လာျပန္ေတာ့…
သူ႔အိပ္မက္တိုင္းမွာ ကိုယ္မပါမွာကိုစိုးရျပန္တယ္………

ဒါလား…အခ်စ္
တစ္ဖက္သက္ပဲ ခ်စ္ခ်စ္
ႏွစ္ေယာက္စလံုးကပဲခ်စ္ခ်စ္
သူသိေအာင္ပဲခ်စ္ခ်စ္
သူမသိဘဲ တိတ္တိတ္ေလးခ်စ္ခ်စ္….
ဘယ္လိုပဲခ်စ္ေနပါေစ….
တကယ္ေတာ့ …
အခ်စ္ဆိုတာ………
ေ၀ဒနာေတြရဲ႕အရင္းအျမစ္…
ဒဏ္ရာေတြရျခင္းရဲ႕ တရားခံ…..
ပူေလာင္ရျခင္းရဲ႕ အရွင္သခင္….
နာက်င္ရျခင္းရဲ႕ ဘက္ေတာ္သား….
အလြမ္းေတြရဲ႕ ပိုင္ရွင္….

ဘယ္လိုပဲခ်စ္ခ်စ္…
ခ်စ္ၿပီဆိုရင္ေတာ့
ခံ ရဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့……..။             ။