အျမဲၾကားေနရတဲ့စကားသံ

လူတုိင္းႏႈတ္ဖ်ားကထြက္တဲ့စကား

“ဘ၀”တဲ့ဘယ္လိုမ်ားလဲကြယ္ သိခ်င္ခဲ့တယ္

ေမးၾကည့္ေတာ့လိုက္ေတာ့မွ

“ကေလးတစ္ေယာက္ကဘ၀ဆိုတာ ဘကုန္းနဲ႔၀လံုး”

“ငနဲၾကီးတစ္ေယာက္က ေအာင္ျမင္မႈတဲ့”

“certificate အိတ္တစ္လံုးနဲ႔ ပညာတတ္လူငယ္ကေတာ့

က်ရႈံးမႈဆိုပဲ…”

“အသည္းကြဲသမားေလးက အလြမ္း”

“ဆယ္ေက်ာ္သက္ကအခ်စ္ဆိုပဲ”

ဘာမ်ားလဲကြယ္ ဘာနဲ႔မ်ားတူမလဲ

လွည္းတန္းရဲ႕ညတစ္ခုမွာ

ေခါင္းကုတ္ပီးေတြးဖူးတယ္

ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ကုိုျပန္လွန္ဖတ္ရႈမွ

နည္းနည္းပါးပါးေတြးစရာရတယ္

ဘ၀ဆိုတာ

“ဘုရားထက္ၾကီးတယ္လုိ႔ေျပာၾကတဲ့(သူ႔ဆီကမွတစ္ဆင့္သြားရတာတဲ့)

ဘုရားလူၾကီးရဲ႕ ဘီယာနဲ႔စင္တင္ဖိုးလား”

“အရာၾကီးၾကီးရွိတဲ့ ပုဂိဳလ္ၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕

အသည္းအသန္ရွာရတဲ့အေျမွာင္ဖိုးလား”

“ဆင္းရဲသားတစ္စုရဲ႕

လူႏွင့္မလိုက္ရေအာင္ရုန္းကန္ျခင္းလား”

“ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕

က်စိမ့္နဲ႔ေဆးေပါ့လိပ္လား”

“ဘတ္ဂ်က္က်ပီးအေကာင္အထည္မေပၚတဲ့

ေျမာငး္ျမပုသိမ္ကားလမ္းလား”

“ေဆးေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ရဲ႕

အႏုပညာမွေအာင္ျမင္ဖုိ႔ၾကိဳးစားေနျခင္းလား(ေနရာတုိင္းမွာ ပံုမွန္ထက္ေတာ့ ထူးခၽြန္တယ္ေလ)”

ဟူးေတြးရင္းနဲ႔ရႈပ္လာတယ္

လား..မ်ားစြာေရာျပြမ္းေနတဲ့

အဲ့ဒီ”မိမစစ္ဖမစစ္ဘ၀”ဆိုတာကို

ေတြးဖုိ႔ေတာင္မတန္လို႔

သူ႔အတုိင္းပဲထားလိုက္တယ္

အလကားပါဘ၀ဆိုတာ

က်ီးလည္းမစစ္ သာလိကာလည္းမျမည္တဲ့

ေအာက္ကလိအာ အာကလိေအာက္ၾကီး..။

ေမာင္ျမတ္သူ(ေခတၱ-လွည္းတန္း)    

1;45

30.11.2011

[email protected]