သတၱိက ေသြးေၾကာင္လုိ႔ ေထာက္လွမ္းေရးတေယာက္လုိ ပဲျပဳတ္နဲ႔ နံျပားစားခဲ့ရတယ္…
အမႈိက္ပုံမွာလည္း ရာထူးအျပည့္ ကားနဲ႔တုိက္သြားၾကတယ္…
ဟုိေရာက္ေတာ့လည္း အမိန္႔အာဏာေတြက ျမင့္မုိရ္ေတာင္ကုိ တိုက္ေဆာက္ခဲ့တယ္…
အျပင္ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ဘဝေတြက အိပ္ယာမဲ့ခဲ့တယ္…
ငုိခ်င္သလုိ ရယ္ခ်င္သလုိ အိပ္မက္ေတြနဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့တဲ့
အတိက္ေျခရာေတြက ႏြံအုိင္ထဲကုိ ထုိးၾကခဲ့တယ္..
မေနက ပန္းျခံထဲကုိ ႏွစ္ဦးသား ေတြ႔ဆုံရင္း ဖုန္းလုိင္းပ်က္ခဲ့တယ္..
လူၾကီးမင္း ေခၚသံမ်ားက ခါးသက္သက္ ခ်စ္ေကာင္း ေကာ္ဖီတစ္ခြက္လုိ ျဖစ္ခဲ့တယ္..
ဒီေန႔ေတာ့ ကုိယ္တုိင္ ဆက္ေလွ်ာက္မဲ့ ခရီးလက္တန္႔ကုိ
ေငးၾကည့္ရင္း ျပည္တြင္းစစ္ၾကီးတစ္ခု ျပီးခဲ့တယ္..
မနက္ျဖန္ ကဒါဖီ မရွိေတာ့တဲ့ ႏုိင္ငံအတြင္း တုိးတက္မႈေတြအျပည့္နဲ႔
ကူညီလက္ရမ္း တံခါးမ်ားလည္း တန္ဆာစဥ္လုိက္တယ္..
ပြင့္ထြက္လာတဲ့ ဘဝေကာက္ေၾကာင္းေတြက ေခြးေျပးဝက္ေျပးျဖစ္ခဲ့တယ္..
ေနာက္ေတာ့လည္း ပစၥဳပၸန္မွာ ႏွစ္ဦးသား ယွဥ္ျပဳိင္ခ်စ္လူးေနတုန္း
ေတာလုိက္မုဆုိး သားေကာင္ေပ်ာက္ဆုံးသလုိ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္..
ေနာက္ဆုံးေတာ့ အရာအားလုံး ေပ်ာက္သြားခဲ့တဲ့ ေသြးေၾကာင္သူတေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္………။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း