သမုိင္းထဲမွာ… လက္ေတြ႔ဘဝမွာ…
ခင္ဗ်ားဟာ..အညားသား အလယ္ပုိင္းသား
နတ္ေမာက္သား ခင္ဗ်ားကုိ အေမကေျပာတယ္
ဒါေပမဲ့ က်ဴပ္တုိ႔ မခြဲျခားေသာ အသိေတြနဲ႔ သိခဲ့တာ
ခင္ဗ်ားက ကဗ်ာဆရာပဲ.. ခင္ဗ်ားကုိ က်ဴပ္တုိ႔နယ္တစ္ခုလုံးသိတယ္
ခင္ဗ်ားကုိ နယ္သားေတြအားလုံး ခ်စ္ခင္ေလးစာ ခ်စ္ေၾကာက္ေနခဲ့တယ္
ခင္ဗ်ားဟာ က်ဴပ္တုိ႔နယ္ရဲ႕ ဖခင္လည္းျဖစ္ ေျမၾကီးလည္းျဖစ္
ေသာက္ေရအုိးစင္လည္းျဖစ္ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးလည္းျဖစ္ခဲ့တယ္

သုိ႔ေသာ္ ………..
ကဗ်ာမေရးတက္ဘူး ကေလာင္သြားထက္တယ္
ေရွ႕ေနသား ခင္ဗ်ာကုိ အမ်ားက ဦးစားေပးတယ္
ေနရွင္နယ္ေက်ာင္းတက္တုန္း ခင္ဗ်ားကုိ သူတုိ႔ေလးစားတယ္
ခင္ဗ်ားရဲ႕ေျခသံေတြ ဒီေန႔ထိ ေနရွင္နယ္ေက်ာင္းမွာ ၾကားေနရတုန္းပဲ
ခင္ဗ်ားေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တဲ့ ေျခရာေတြဟာ
ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ၾကီးမွာ သမုိင္းတင္ ေမာ္ကြန္းဝင္ခဲ့တယ္
ခင္ဗ်ားေနခဲ့တဲ့ တကၠသုိလ္ အေဆာင္ရဲ႕ အခန္းတြင္းမွာ
မာန္ပါပါ မိန္႔ခြန္းေတြပဲ့တင္ေနတုန္းပဲ
ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ား ဂ်ပန္စစ္ပညာသင္သြားခဲ့တယ္
ခင္ဗ်ားရဲ႕ စစ္ပရိယာယ္ေတြက သမုိင္းဝင္ ေမာ္ကြန္းတင္လုိ႔
အဂၤလိပ္ ဂ်ပန္ေျပးတဲ့အထိ အစြမ္းထက္ခဲ့တယ္
ခင္ဗ်ား စစ္မျပီးခင္ ခ်စ္ဇနီးကုိ ေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြ
“ခင္ ပဲျပဳတ္နဲ႔နံျပားရ ရင္ စားခ်င္တယ္” ေလးနက္လြန္လုိ႔
အခုထိ အေလးျပဳေနတုန္း ေကာင္းကင္ၾကီးက တစ္ညလုံးရြာခ်တဲ့
လမင္းၾကီးေတာင္ ေလးစားသြားတယ္ ခင္ဗ်ားရဲ႕  ကရုဏာေတြေပါ့..

သုိ႔ေသာ္ ……..
ခင္ဗ်ား ကဗ်ာမေရးတက္ဘူး ကေလာင္သြားထက္ေနတုန္း
ကေလာင္ထက္က ခင္ဗ်ားရဲ႕အေမြေတြ ဆက္ခံသူလည္း
စာသားေတြ ကဗ်ာေတြ ေသသပ္လွပ ကမၻာမွာ ႏုိဘယ္ဆုရွင္ျဖစ္ခဲ့ျပီ…
က်ဴပ္တုိ႔ဘုိးဘြားအစဥ္ဆက္နဲ႔ အေမေတြေျပာခဲ့တယ္
က်ဴပ္တုိ႔လည္း ကုိယ္တုိင္နားလည္ခံစား သိရွိခဲ့တယ္
ခင္ဗ်ားဟာ က်ဴပ္တုိ႔ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ ႏွလုံးသား ကေလာင္ရွင္ ဖခင္ၾကီးေပါ့..။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း