မေန႔က ငါ့ယုံၾကည္မႈေတြ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
ဒီေန႔ေတာ့ ငါ့တံခါးကုိပြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့
ငါ့ဝန္းက်င္မွာ ယုံၾကည္ရမည့္သတင္းေကာင္းေတြ
ငါ့နားေထာင္ရင္း မနက္ျဖန္ ငါေလွ်ာက္လွမ္းရမည့္လမ္းမွာ
သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ေတြ ေဝးလြင့္လုိ႔ အတိတ္အေတြးရိပ္ေတြေတာင္
ငါ့အခန္းက်ဥ္းမွာ က်န္ရစ္အထီးက်န္ရင္း ေနေရာင္ျခည္ေအာက္ကုိ
ငါေရာက္ရွိတယ္ သုိေသာ္ ငါ့တုိ႔ လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ အခန္းက်ဥ္းက
ငါ့အတြက္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးေပါ့….. အင္း…. ငါ့အေတြးေတြမွာ
ငါ့မွာ လြတ္ေျမာက္ျခင္းကုိ လုိလားခဲ့တာ
ငါ့အတြက္မဟုတ္သလုိ ငါ့မိသားစုအတြက္လည္း
မဟုတ္ခဲ့ဘူး ငါ့ဟာ အားလုံးအတြက္
ငါ့ၾကဳိးစားခဲ့တာ ငါ မသိေသာ အတိတ္ေတြကုိ အခန္းက်ဥ္းမွာ
ေမ့က်န္ထားရစ္ ဝန္ခံကတိေပးရင္း ငါ့တံခါးကုိ ပြင့္ခဲ့တယ္
ငါေရာက္လာတဲ့ ပစၥပၸဳန္တံခါးေရွ႕မွာ ပတ္ဝန္းက်င္ကုိေငးၾကည့္ရင္း
ငါ့ေရွ႕ေမွာက္မွာ တံခါးေခါက္သံ တစ္ခ်က္က ငါ့ႏွလုံးသားထဲကုိ
ေရာက္ရွိလာတယ္ ငါ့အသိစိတ္က သာယာ ျမစ္ၾကီး ေလာကတြင္းက
က်န္ရစ္သူကုိ ရင္တြင္းျဖစ္ စကားေလးေျပာလုိက္ခ်င္သည္..
မေန႔က ငါ့ယုံၾကည္ခ်က္ဟာ ဒီေန႔ မ်က္ကန္းယုံၾကည္ခ်က္သာျဖစ္ခဲ့
မနက္ျဖန္ ငါ့အသက္ရွင္ ထင္က်န္ခဲ့ရင္ မင္းတုိ႔နဲ႔ ေဆြေႏြးလုိက္ခ်င္ရဲ႕……….
ငါ့ရဲ႕ မွားခ်က္ ဝွက္ဖဲတစ္ခ်က္ေၾကာင့္ေပါ့……..
ငါ ၾကားလုိက္တဲ့ယုံတမ္းစကားေတြ ငါ့တံခါးၾကားနဲ႔
ငါ့အေမွာင္ထုၾကား တုိးဝင္တုိက္ခုိက္လုိ႔
အေဝးက ဝုိးတဝါးသံက ငါ့ရင္ကုိ ထုေခ်ခဲ့လုိ႔ေပါ့…….

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း