ေလာကဒဏ္ေတြၾကား ငါတို႔ေပ်ာက္ဆံုးၾကလည္း
အခိုက္အတန္႔ဆိုတာေလာက္ပဲ ေကာင္းပါတယ္…
ကိုယ္ထူမွ ကိုယ္ထနိုင္တဲ႔ ဘ၀ေတြမွာ
ဘာလို႔ ငါတို႔ႏုနယ္ေနရမွာလဲဟာ….?

ရုိက္ခက္မႈတြကို စာမဖြဲ႔ဘူး
ဖိအားေတြကို ကဗ်ာစပ္မယ္
ဘယ္ေတာ႔မွလည္း မရႈံးနိမ္႔ခဲ႔ပါဘူး
လိုခ်င္တာေတြ ရေအာင္ ယူနိုင္ခဲ႔ၾကတာပဲ….။

အလင္းေရာင္နဲ႔ ခဏေ၀းတဲ႔အခါတိုင္း
စိတ္ဓါတ္ေတြလည္း မက်ပါနဲ႔
တျခားဘ၀ေတြလည္း ဒီလိုပဲ
တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔ ၾကိဳးစားမႈရဲ႕ ရလဒ္ေတြ…
ပိုင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕လာမွာပါ….။

မထင္မွတ္ထားတာေတြ ရင္ဆိုင္လာရတဲ႔အခါ
ဘယ္ဆီမွလည္း ေလွ်ာက္မေျပးပါနဲ႔
မားမားမတ္မတ္ အေကာင္းဆံုးရင္ဆိုင္လိုက္ပါ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ This too will Pass ေပါ႔….။

အရႈံးေတြနဲ႔လည္း နစ္ေမ်ာမေနပါနဲ႔
အသံုးက်ေနေသးတဲ႔ နင္႔အရည္အခ်င္းေတြကို
တခ်ဳိ႕တခ်ဳိ႕ေတြက ႏွေျမာတသ ျဖစ္ကုန္လိမ္႔မယ္….။

နင္ နိုးထပါ
နင္ ျပင္ဆင္ပါ
က်ဆင္းဖူးတဲ႔ မ်က္ရည္ေတြအစား….
အနာဂတ္အသစ္ကိုသာ တည္ေဆာက္ပါ…။
နင္႔ကို ခ်စ္ေသာလူေတြအတြက္ သူရဲေကာင္းျဖစ္ဖို႔ စြမ္းေဆာင္ပါ…။

ဘ၀က ဘ၀ ပဲ
တိုက္ခိုက္ရမွာ ငါတို႔တာ၀န္
ျပည္႔စံုျခင္း ခ်ဳိ႕တဲ႔ခဲ႔တဲ႔ ငါတို႔ဘ၀ရွင္သန္မႈေတြထဲ…..
ဘယ္ေတာ႔မွလည္း ေမ်ာပါ မသြားပါနဲ႔….
အတိတ္ဆိုတာ
သင္ခန္းစာယူရုံေလာက္သာ အေရးပါခဲ႔တယ္။
အေတြ႔အၾကံဳလို႔သာမွတ္ယူရင္း
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို အေတာက္ပဆံုးျခယ္သလို႔ရတယ္…။
မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာ….ဘယ္မွာရွိလို႔လဲဟာ…..?