စာေမးပြဲေဝးလ်ွင္  အလြန္ေပ်ာ္
အစား ေမ့  အေသာက္ ေမ့  အအိပ္ ေမ့ ႏွင့္
ကိုရီးယားေလာကထဲ  က်င္လည္ေနတတ္၏ ။

စာေမးပြဲနီးလ်ွင္
စိတ္ဖိစီးေသာေရာဂါ
ငယ္ထိပ္တည့္တည့္ျပဳတ္က်ေလျပီ.. .. ..

ဘယ္သူ႔ကိုမွစကားမေျပာခ်င္
ဘယ္သူ႔ကိုမွနားမလည္ႏိုင္
တစ္ခါ တစ္ခါ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္နားမလည္ႏိုင္ႏွင့္
ကၽြန္ေတာ္ စတင္ေဂါက္ရွာျပီ.. .. ..

စိုးရိမ္စိတ္မ်ားကိုသာ ေန႔စဥ္ဝါးစား အသက္ရွင္
စာမ်ားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးေၾကေနျပီ
စာအုပ္ကိုင္ျပီး အိမ္ေရွ႕ အိမ္ေနာက္ အိပ္ျပင္
လမ္းေလ်ွာက္မ်ားလို႔ျဖစ္သည္
စာကေတာ့  ေခါင္းထဲ
စာလံုးတစ္ဝက္ေလာက္ေတာင္  မဝင္ေသးပါ ။

စာလုပ္မည္ၾကံတိုင္း
စာအုပ္စီလိုက္
အိမ္ေရွ႕သြားလို္က္
TV ေရွ႕ေရာက္လိုက္
ထမင္းစားပြဲေရာက္လိုက္ျဖင့္…အခ်ိန္မ်ား…တစ္စတစ္စ…ကုန္ေလျပီ ။

စာလုပ္ခ်ိန္ဝယ္
တစ္နာရီေတာင္မျပည့္ေသး
မ်က္ေတာင္မ်ားေလးလံလာသည္
အိမ္ကလူၾကီးမ်ား
လက္ဖက္  ေကာ္ဖီ သံပုရာရည္တို႔ျဖင့္ထိန္းေပးရွာသည္
သို႔ေသာ္ တိုးမဝင္ပါ
မ်က္ေတာင္မ်ားကေတာ့  ေဒါက္ေထာက္ထားရံုအျပင္မတတ္ႏိုင္ေတာ့ေခ်
အဲ့ဒီလိုႏွင့္  ကၽြန္ေတာ့စာေမးပြဲမတိုင္ခင္တစ္ေန႔တာမ်ား
အျမီးေျမွာက္လိုက္  အီးေပါက္လိုက္ျဖင့္ ကုန္ဆံုးေလသည္
မေကာင္းေၾကာင္းေလးမ်ား  ဒီတင္ရပ္ပါျပီ ။

( ကာရန္ညီေသာကဗ်ာတစ္ပုဒ္မဟုတ္ပါ သို႔ေသာ္တကယ့္အေၾကာင္းအရာေလးပါ။ )
9th October,2011.
8:00 am