ႏွစ္လေတြလြန္ေၿမာက္ၿပန္ေတာ့
ဌာေနသူတစ္ေယာက္ေသာသူကုိ
အလြမ္းအေဆြးေတြးကင္းစင္လို ့
ႏွစ္သက္ျခင္း ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းမ်ားစြာႏွင့္အတူ
ေဖာ္ေဆြသူ ႀကည္ၿဖဴ လွ်မ္းပကာ
လွမ္းလုိ႔လွမ္းလုိ႔  ၿပန္ခြင့္ သင့္ေခ်ၿပီ….။

       တစ္ႏွစ္နဲ ့တစ္ႏွစ္ဆိုတဲ့ တကၠသိုလ္ရပ္၀န္း
လြန္းလြန္းလို ့ဆံုးခင္ေလးမွာပဲ
တကၠသိုလ္ရင္ခြင္နဲ  ့ခြဲလိုခြဲရ
ေက်ာင္းပိတ္တဲ့ ကာလနဲ ့ႀကံဳလိုႀကံဳ
ရင္ခံု ဖိုေမာခဲ့ရၿပန္တယ္ေလ….။

        ေအာင္ေဂဇက္ေတြ သိရၿပန္ေတာ့
ရင္နဲ႔မဆန္႔ ေပ်ာ္ေတာ့ေပ်ာ္ခဲ့မိတယ္
တကၠသီကုိ  ခြဲရမယ္ဆိုတာသိေနေတာ့
ငါ့ရင္ထဲမွာေတာ့ မေပါ့ နိုင္ခဲ့ဘူး…။

      ႏွစ္ဦးေရာက္ၿပန္ေတာ့ တၿဖဳတ္ၿဖဳတ္
တကၠသိုလ္ညွာတံမွ ၿပဳတ္၍
ဆုတ္ ခြါ ၿပန္ထြက္ခဲ့ႀကၿပန္ေတာ့
အလြမ္းေတြ ေလ်ာ့လို ့မရခဲ့ၿပန္ဘူး…။

     လက္က်န္မိတ္ေဆြေတြနဲ ့
လက္က်န္ရက္ကေလးေတြကို ေက်ာ္ၿဖတ္
တစ္ႏွစ္တာ  တကၠသိုလ္ရပ္၀န္းမွ အေဆြးေတြနဲ ့
ေပ်ာ္တတ္သလို ေနခဲ့မိရာမွ…..။

    ခုေတာ့..ခုေတာ့..
သမုေႀကာ့လို ့မေၿဖသာ
က်န္သူမွာ အလြမ္းရင္နင့္စြာနဲ ့
ၿပန္ခြင့္ရယ္ မႀကံဳေသးေလေတာ့
ၿပန္ႏွင့္သူ ႀကည္ၿဖဴၿပံဳး၀င့္စြာပဲ
သိုက္ၿမံဳလႊာဌာေနနန္းကိုကြယ္
ပ်ံသန္းေလဦးေတာ့ ငွက္ငယ္ေရ…။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း

http://www.venpunnavamsa.blogspot.com