ကဗ်ာက  “”ကဗ်ာဆရာ”” ကုိျပန္ဖတ္တယ္…။

ျဖစ္တည္စ  ေငြ႕ေငြ႕တည္

အလြမ္းရည္  ေျခခ် ဆမ္း

ရင္…..ပန္း…..ႏြမ္း……

ေသာ႕သြမ္းပါဦးကြယ္႕……

“”ႏွစ္မႊာရင္ဆုိင္””

တစ္ခါ “” ေန႕…..ည””

စိတ္အိမ္……..

တိတ္ဆိတ္လုိ႕……ၿငိမ္…….အခ်ိန္ရင္႕

ပင္႕ကူအိမ္  *တရစ္ဖြဲ႕………………….                         

လမ္းအေၾက  ငုိယုိ ေပါက္ၿပဲ

ညိဳမြဲ…စုတ္   ခႏၶာကုိယ္ “”ဒႆန””

ကဗၺလာ….ေျခဖမုိး……..ဖေႏွာက္

ပပ္ၾကားအက္  တစ္ေလွ်ာက္

တစ္ႏွံ႕တစ္လ်ား……….

ဆားငတ္ေရ…..ျဖတ္သန္းသြားေပါ႔

ေျမတစ္ေထာက္

အျကြ,,,,,,,,,,အေျမွာက္

စည္းရုိးေပ်ာက္  ေျခေထာက္…….

ေမွာက္…….ခရီးေျမလမ္း………….

စကၠန္႕၀ွက္၀ွက္   လွပ္လွပ္ေျကြက်

အနားမညီ   “”အမွဳိက္””

စကၠဴျဖဴ  ဒြန္တြဲစုိက္  စကားလုံးမုိက္ေတြ

ဟုိတစ္စု…….သည္ တစ္စ

ပ်ပ်မွဳိင္းမွဳိင္း  ထင္ထင္ရွားရွား

မ်က္စိ ရဲ႕ နား    အၾကား…..အထင္

အတုိး…..အက်ယ္……

“”အဆင္း,,,,,,,,အတက္””

ခံစားခက္ဖုိ႕

နိမိတ္ပုံေယာင္တခ်ဳိ႕  ဆင္႕ဆုိ……..

ေဒြးခ်ိဳး,,,,,ႀတိခ်ဳိး,,,,,ေလးခ်ဳိး……

ဧခ်င္း””””အုိင္ခ်င္း””””လြမ္းခ်င္း

ကာရန္, နေဘ, ၀ါက်, ႀကိယာ…..

“”ကဗ်ာ”” က “”ကဗ်ာဆရာ”” ကုိ ျပန္ဖတ္တယ္……..။                                  ။

*(တစ္)

                                          ကႀကီး။[email protected](29.8.11) 10;pm