ေရႊပင္နားေတာ႕ ေရႊေက်း

ေငြပင္နားေတာ႕ ေငြေက်းတဲ႕

မေလးေၿမေၿခခ်ေတာ႕ လူေတြအထင္ေသးရဲ႕

ဓားသြားေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ေတာ႕

မိဘေတြက ရင္ေလးတယ္

က်ဳပ္တုိ႕က အုိဗာစေကးပဲ … ။

ကဗ်ာေတြလဲ ေရးမဆုံး

နာစရာေတြလဲ လာမဆုံး

ဘ၀ကေပးလုိ႕ ေခၽြးေတြေမႊးသူ

အလွပေဂးဆုိ ေငးဖုိ႕ရယ္မအား

ဒုကၡၾကားမွာတြားသြားသြား … လုိ႕

ေအာ္ … က်ဴပ္တုိ႕က အိုဗာစေကးပဲ ။

ငါကလဲေစာင္းသမားမဟုတ္

မင္းကလဲ ဘုရင္႕မ်ိဳးမဟုတ္

အေၿခအေနမလွလုိ႕ ေနထုိင္ရသူသာ

ဘ၀ေပးနဲလုိ႕ ရဲရင္ၾကသူ

လူလူခ်င္းေတာ႕နားလည္ေပး

တပါးသူရွင္သန္ေရး …

စကားနဲ႕ေတာင္မႏွိမ္ေၾကး

က်ဳပ္တုိ႕က အုိဗာစေကး ။

( မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္လည္း … ခံေနၾကရေသာ ….

အလုပ္မွာပဲၾကည္႕မလား …

ေနထုိင္ရာ အိမ္မွာပဲၾကည္႕မလား ..

အၿပင္သြားလုိ႕ အတူတူမ်ားၿဖစ္မလား ..

ပင္ပန္းလုိ႕ အရက္အတူတူမ်ားေသာက္မိမလား ..

အရက္ေသာက္ရင္းစကားမ်ားမလား …

အလုပ္ခြင္မွာ မတရားေၿပာခံရမလား ..

ေတြ႕ပါၿမင္ပါမ်ားလာတယ္ … မေၾကနပ္သံေတြၿပည္႕လာတယ္ ..

ၿမန္မာခ်င္းမစာနာလုိ႕ … ႏွိပ္ခ်င္သူမ်ားအားရည္စူးကာ ….. )