တစ္ေန႔ကလွ်င္
ရိုးမဟာေဆြ၊ ေတာင္ေၾကာကျပန္
တင့္ဟန္ပြင့္ၾက၊ အစ္ကိုအလွၾကိဳက္
ပန္းစိုက္ဖို႔ရာ၊ လက္ေဆာင္ပါတဲ့
ခက္ျဖာခ်ယ္ရီ နီေစြးလ်။

စိန္႔ေၾကြလဲဝင္း
ပယင္းေျပာက္အိုး၊ စိုက္ထိုးထားလိုက္
လေရာင္ရိုက္လိုက္၊ ေနေရာင္တိုက္လိုက္
ငိုက္ေလ်ာ့ညြတ္စင္း၊ ခ်ယ္ရီသင္းေျခာက္
ေအာက္သို႔ေပ်ာခ၊ ညိဳစနီစ
ျဖဴလႊေရာမြ၊ ဆြတ္သနီျမန္း
ပန္းႏုေရာင္ေသြး ညံ့ေသြးလ်။

ေၾသာ္….. သူႏွင့္ေဝးခဲ့
ေျပးလႊားႏွစ္မ်ား၊ ကုန္လြန္သြားမွ
မေန႔ကလွ်င္၊ ငါ့ထံဝင္၍
ေတြၾကေသာခါ၊ ရပ္လာစားပြဲေဘး
နီေဆြးခ်ယ္ရီ၊ ယွဥ္မွီရပ္ရင္း
သင္းျမရနံ႔၊ လွိုင္ပ်ံ႕ေမႊးထံု
ရင္ခုန္တစ္ခါ ဖိုရျပန္။

ရယ္သံဟင့္သံ
ၾကည္ဟန္ျပံဳးဟန္၊ ခုဟန္ညဳဟန္
က်န္ေသးသည္ကို၊ အိုႏုပ်ိဳရင့္
သူႏွင့္ခ်ယ္ရီ၊ ရီေဝယစ္သန္း
ပန္းႏုေရာင္အို။   ။
                                  ဒဂုန္တာရာ