ေခၚမထားေပမယ့္၊
သြားသူက ကြ်န္ေတာ္ပါ။

ခ်စ္သူအေဆာင္နံ႔သာေတာကို၊
ေမွ်ာ္ေမာကာေရႊရင္ထိတ္ပါလို႔၊
တိတ္တိတ္ကေလးလာ။

တကယ္ေတြ႔ရင္ေတာ့၊
ဘယ္ေန႔မွာဘယ္လိုလြမ္း၊
ဘယ္လမ္းမွာဘယ္လိုေစာင့္၊
ဘယ္ေထာင့္မွာဘယ္လိုေမွ်ာ္လို႔၊
ဘယ္လိုေနာ္ရင္ခုန္ခန္းကို၊
ေျပာစမ္းမယ္စိတ္ကူးနဲ႔၊
ၾကည္ႏူးသလိုရင္မွာျဖစ္ပါရဲ့၊
ေမာင့္အခ်စ္မိသည္းၫွာ၊
လာစဥ္ကေမာင့္အေတြး။

ေတြ႔မလားရယ္နဲ႔၊
ေန႔ျခားေမာင္လာရဲ့၊
အေဆာင္မွာသူ႔ကိုမေတြ႔ေလဘု၊
သည္ေန႔ဆိုရွိတန္ေကာင္းပါရဲ့၊
ေခါင္းေမာ့ကာၾကည့္ဆဲမွာေပါ့၊
မိသည္းၫွာေမာင့္အခ်စ္က၊
ဧည့္သစ္ေတြ အလွ်ိဳလွ်ိဳနဲ႔၊
ခြန္းႏႈတ္ခ်ိဳေပ်ာ္ဟန္ဖြဲ႔ေလေတာ့၊
လာခဲ့သူေမာင့္အမွားပါပဲ၊
တံခါးအေဆာင္ဝဆီက၊
ေနာင္တ အတန္တန္နဲ႔၊
အိမ္အျပန္ကံ့ေကာ္လမ္းမွာ၊
ကံ့ေကာ္ပန္းေမာင္မမင္ေတာ့၊
ၿခံအဝင္စံပယ္နံ႔က၊
သင္းပ်ံ႕လို႔ေမႊး …။ ။

ေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း)