ခင္ေရ
အေရွ႕ဘက္မိုးေကာင္းကင္မွာ
ေရာင္နီဆင္ေတာ႕မယ္။
ရင္တစ္ခ်က္ခုန္
ယံုၾကည္ခ်က္ တစ္ရစ္တင္း
ကဗ်ာၿမင္းရိုင္း၊ဒိုင္းစိုင္းစမ္းကြယ္
လာလမ္းၿပန္မလွည္႕နဲ႕ေနာ္။
မနက္မလင္းခင္၊ေတာင္ေတြကို
အမ်ားၾကီးေက်ာ္ရဦးမယ္။
ရွည္သြယ္ခြ်န္ၿမတဲ႕
မိုးမခပင္ေတြ၊ေႏြဦးကိုၾကိဳေနၾကၿပီ။
ပိုင္းပင္ေတြက
ေဝေဝမိႈင္းမိႈင္းနဲ႕
မုန္တိုင္းကို ၾကံ႕ၾကံ႕ခံလို႕ေပါ႕။
မိုးမခပင္မွာ
ေပ်ာ႕ေပ်ာင္းမႈရွိတယ္။
ပိုင္းပင္မွာမူရွိတယ္။
ၿပည္သူေတြဟာ
ရာဇဝင္အလြမ္းဇာတ္
တစ္ခန္းရပ္ေစႏိုင္တယ္ေလ။
လွ်ိဳေၿမာင္ေတြကိုၿဖတ္တဲ႕အခါ
အနာဂတ္သီခ်င္းကို
မင္းဆိုပါ။
ႏွင္ဆီအေလာင္း၊စမ္းေခ်ာင္းေဘးမွာ
ေဆြးဖြဲ႕ရင္ဖို၊မငိုပါနဲ႕။
ေတာအလံုးေတာင္အလံုး
မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္
ေပ်ာက္ေနတဲ႕လမ္း၊စမ္းတဝါးမွာ
ပန္းတစ္ပြင္႕ညွိဳး၊ကိစၥဆိုးမဟုတ္။
ေတာင္တန္းေတြက၊ေၿမြလိုတြန္႕ထပ္
သူတို႕ရဲ႕ ရင္ဘတ္ေတြနဲ႕
တို႕ကို မရပ္တန္႕ေစႏိုင္ဘူး။
ရြ႕က္ေၾကြေတာကိုေရာက္ရင္
ေတာက္ပဝိညာဥ္၊အၿမင္သစ္ဖြဲ႕
ၿမစ္ကမ္းပါးမွာလည္း
တအားတအား၊ဒုန္းစိုင္းသြားပါကြယ္။
ေရွ႔မွာၾကည္႕စမ္း
ငန္းရိုင္းပ်ံတဲ႕ည
ဆီးႏွင္းက်လရိပ္မြဲ၊ေအးခဲလို႕ေနၿပီ။
အနက္ထည္ည၊မ်က္စိမွိတ္လင္း
ၾကယ္အခ်င္းခ်င္းေတာင္
ရန္သူလိုပဲ။
ဆို၊ဆို
အနာဂတ္သီခ်င္းေတြ၊မင္းဆိုေလ။
ေတာေတြ၊ေတာင္ေတြ
လွ်ိဳေတြ၊ေၿမာင္ေတြ
ၿမစ္ေတြ၊ေခ်ာင္းေတြ
အၿဖစ္ေဟာင္းေတြ၊ေၿပာင္းလဲပစ္ရမယ္ေလ။
ႏွင္းခြဲလက္တို႕
အိပ္မက္မေနၾကပါနဲ႕။
ဇာပန္းကြက္မွာ
ပန္းဆက္ထိုးခ်င္သူေတြ
ေနရစ္ခဲ႕ၾကေတာ႕။
ၾကယ္ေတြက၊ညမွာေၾကြၿပီး
ေနေရာင္က ညကိုေအာင္ႏိုင္ရမယ္။
ႏွင္စမ္း၊ႏွင္စမ္း
ရင္ကိုေကာ႕လို႕။ေခါင္းေမာ႕ခ်ီ
အေရွ႕ဆီမွာ၊ေရာင္နီဆင္ေတာ႕မယ္။
ခင္ေရ
ရင္တစ္ခ်က္ခုန္
ယံုၾကည္ခ်က္တစ္ရစ္တင္း
ကဗ်ာၿမင္းရိုင္း၊ဒုန္းစိုင္းစမ္းကြယ္
လာလမ္းၿပန္မလွည္႕ေတာ႕နဲ႕ေနာ္။ ။

ေအာင္ေဝး
မိုးေဝ၊၁၉၈၉၊မတ္။