ကၽြန္ေတာ္ မေန႔တေန႔က ၂၄ ႏွစ္ ၿပည့္တယ္။

မၿဖစ္ေၿမာက္ေသးတဲ့ စိတ္ကူးေတြနဲ႔
‘ဂ်စ္ပစီမုိးတိမ္’သီခ်င္းကုိ
အရင္ထက္ ပုိညည္းတတ္လာတယ္။
လူေတြကုိ ေၾကာက္တတ္လာၿပီးေတာ့
ဘုရား မွန္မွန္ရွိခုုိးၿဖစ္တယ္။
မၿပည့္မယ့္ဆုေတြ ေတာင္းတယ္။
ေနာက္ၿပီး
မေၿဖၿဖစ္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ
ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ၿပန္ေမးေနမိတယ္။
ဒဏ္ရာေတြ လက္သပ္ေမြးရင္းက
နားမလည္ႏုိင္တာေတြ မ်ားလြန္းေတာ့
ကဗ်ာေတြေတာင္မွ မဖတ္ၿဖစ္တာ ၾကာေပါ့။

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေၿပာမွသိ ထိမွနာတဲ့ လူပါ။
ေက်းဇူးၿပဳၿပီး အရိပ္ေတြ လာလာ မၿပၾကပါနဲ႔လား။

အလ်င္လဲမလုိပါဘူး။
လမ္းေဟာင္းလုိက္မွ ေရာက္မယ္ဆုုိရင္ေတာ့
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးသာ သြားႏွင့္ၾကပါေလ။
ကၽြန္ေတာ္က လက္ဖက္ေကာင္းကိုမွ ၾကိဳက္မိသူကုိး။

ရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဘာမွန္းမသိတဲ့ စံေတြနဲ႔ တုိင္းပါ။
ၿပီးေတာ့….
မလိမၼာသူလုိ႔ သတ္မွတ္ပါ။

ကၽြန္ေတာ္ဟာ လူငယ္ပါ။
ပုခံုးတစ္ခ်က္တြန္႔ၿပီး
ခပ္တည္တည္ပဲ
တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္ေနလုိက္ပါ့မယ္။
 

2:09 AM
March 17th 2011