မီးေရာင္ေတြထိန္၀ါ. . . အလွေရာင္စုံပန္းမီးဖြားေတြနွင့္. . . လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးကလည္း. . . အို ေျပာဖြယ္ရမရွိ. . .

ေခတ္ေပၚအျမင့္စား. . . အလတ္စား. . . ဒီဇိုင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနွင့္ ေျပးလူးရွပ္ျဖာေမာင္းနွင္ေနၾကတဲ့ ကားေရာင္စုံေတြ. . .

ရင္သပ္ေမာစရာလား. . .  ျမင့္မားထည္၀ါလွတဲ့ ကုန္တိုက္ေတြ. . . အဆင္ျမင့္တန္းစား လူေနမႈစနစ္ေတြနွင့္ ခ်ိန္ဆက္ထားတဲ့

သူတို႕ျမိဳ႕ေတာ္. . . အတြင္းက်က် တိုး၀င္ၾကည့္ေတာ့. . .

ကားအသစ္ေတြေရာင္းတဲ့. . . ကားျပခန္းထဲက ကားေတြက လိုခ်င္စရာ. . . ၾကည့္မဆုံး. . . သူတို႕ျမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ စက္ရုံမွာ

အလုပ္လာလုပ္ၾကတဲ့ သူေတြကိုေတာ့ အျပင္းစား ခ်ည္ေနွာင္ထားၾကတယ္ေလး. . . မေရာင္ခင္က လခ တစ္မ်ဳိး. . .  ေရာက္ျပီးမွ

ေပါက္လိုက္တဲ့ နဖူး. . . ထိပ္တည့္တည့္ကြဲေအာင္ လုပ္လိုက္တဲ့ လခက ဘ၀တစ္ဆစ္ခ်ဳိး အေကြ႕ကို . . . ယိမ္ယိုင္ေစသတဲ့. . .

တိုးတက္ေနတဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္က အခ်ိန္ကိုေတာ့ ေလးစားပါရဲ႕. . . ဒါေပမဲ့ သူတို႕က သူတစ္ပါးရဲ႕ အခ်ိန္ေတြကို အေရခြံဆုတ္

အျမတ္ထုတ္ခဲ့ၾကတယ္ေလး. . . နင့္ေနတဲ့ တံပိုး ရွယ္ဆိုတဲ့ စကားလုံးနွင့္ စက္ရုပ္တစ္ရုပ္အလား. . . ေမာင္းသြင္းေနၾကတယ္ေလး. . . .
မီးေရာင္စုံၾကား လေပ်ာက္ရွာခဲ့တဲ့ ငါ. . . အေမာေဖာက္ရုံသက္သက္. . . အဖတ္တင္ခဲ့တယ္ေလး. . .

လွည့္ကြက္လွလွေတြၾကား သူတို႕ျမိဳ႕ရဲ႕ တစ္ခ်ဳိ႕ေသာသူေတြက ခပ္ေထ့ေထ့ေလးျပဳံးျပီး ဖုန္းတစ္လုံးရယ္. . . စာပြဲခုံေတြရယ္. .  .

ကြန္ပ်ဴတာ ဟန္ျပေတြနွင့္. . . နည္းေပါင္းစုံေတြနွင့္ သူတို႕ျမိဳ႕ေတာ္ဆီ အေရာက္လာမဲ့ တစ္ခ်ဳိ႕ေသာသူေတြကို နည္းေပါင္းစုံနွင့္

ေမာက္စ္ကေလးတစ္ခ်က္နွိပ္လို႕ စက္ရုပ္အသြင္ အသက္သြင္းေနဆဲပဲ. . .

နရီထက္
စကားေျပ
( ၀၄ ၊ စက္တင္ဘာလ ၊ ၂၀၁၀ )