ေဆာင္းမွာ ႏွင္းေတြ တဖြဲဖြဲ..ေအးခ်မ္းပါတယ္ဆိုတဲ့ ျမဴႏွင္းေတြထဲ တစ္ေယာက္တည္း လြမ္းမိတယ္။ ေဆာင္း နဲ႕ ႏွင္း ဆိုတာ ခြဲျခားလို႕ မရစေကာင္းတဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ေဆာင္း နဲ႕ အလြမ္းဟာ ခြဲျခားလို႕မရတယ္ဆိုတာ “ႏွင္း” သိ ေလပါ့မလားကြယ္။ ႏွင္းမရွိတဲ့ လမ္းေတြဟာ ေျခာက္ကပ္သြားတယ္။ ႏွင္းမပါေတာ့ Lucky 7 ဆိုတဲ့ ဆိုင္ေလးထဲမွာ ပူေလာင္မႈေတြ သိပ္မ်ားေနတယ္….။ ႏွင္း နဲ႕ အတူ ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ လမ္းေတြကိုလည္း ေလွ်ာက္ရမွာလည္း၀န္ေလးေနတယ္။ ႏွင္းမပါဘဲ တိတ္ဆိတ္ ေနတဲ့ ဆိုင္ထဲ၀င္ရမွာ ေၾကာက္ရြ႕ံေနတယ္။ ႏွင္းမပါေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ႏို႕စိမ္းေခါက္ဆြဲပန္းကန္ထဲမွာ အေၾကာ္ေတြကနည္းေနသလို…
ဘဲဥဖက္ေလးေတြလည္း ေပ်ာက္ဆံုးေနတတ္တယ္..။ ႏွင္း ေတာင္းေပးေနၾက “ဟင္းရည္ အစစ္ ထည့္ေပးအံုး ” ဆိုတာမၾကားရေတာ့ ဟင္းရည္ ထည့္တဲ့ ေယာက္ခ်ိဳဇြန္းၾကီးလည္း အနားရေနတာေပါ့…။ ႏွင္းနဲ႕ အတူမနက္ျမဴေတြၾကားသြားခဲ့တဲ့ ဘုရားရင္ျပင္မွာလည္းခု ဆို ေျခာက္ကပ္လို႕ေနျပီ ႏွင္းရယ္…..။ ႏွင္းနဲ႕ အတူ ေရႊေစတီ ဆံေတာ္ပါးမွာကြယ္ ႏွစ္ကိုယ္တူ သစၥာကတိေတြလည္း ထားခဲ့ၾကဖူး တယ္ေနာ္….။ ေဆာင္း ေရာက္တိုင္း လြမ္းတတ္တဲ့ အက်င့္က ႏွင္း ေပးတဲ့ ေသရာပါ ဒဏ္ရာ ပဲလားကြယ္…..။ ႏွင္း ေၾကာင့္ ပဲ ခ်စ္တတ္၊ ႏွင္းေၾကာင့္ပဲ လြမ္းတတ္ ေဆြးတတ္ေနျပီေလ…။
                   တကယ္ေတာ့ ႏွင္း မရွိလာခဲ့ရင္လည္း ကိုယ့္ဘ၀ဟာ ခုခ်ိန္ထိေျခာက္ကပ္ေနခဲ့မွာပါ။ ႏွင္း ေၾကာင့္ ဆိုေျပေနခဲ့တာ ။
ခုေတာ့ ႏွင္း ေၾကာင့္ပဲ ………..။ ေၾကကြဲရတာကို ေက်နပ္တတ္လာခဲ့ျပီ ႏွင္းရယ္ …….။ ေၾကကြဲမႈဒဏ္ရာက ေျဖရွာမရေပမယ့္ ေ၀ဒနာလွပါတယ္….။ ေ၀ဒနာမလွလို႕ ေဆြကညာႏွမနဲ႕ မနီးခဲ့ရတဲ့ ေဆာင္းကို စိတ္မဆိုးျဖစ္သလို ၊ ႏွင္း ကိုလည္း မနာၾကည္းပါဘူး ႏွင္း ေတြေ၀ေလတိုင္း ၊ ေဆြးေတာင္ထိပ္မွာ ၊ အေတြးေမွာင္ရိပ္ ေတြက်က်ေနခဲ့တာ ႏွင္းသိမယ္ဆိုရင္ေတာ့ျဖင့္…………..။
ေမာင္ပညာ ( ေကတုမတီ )