(ပထမဆုံး က်ေနာ္အေရးမွားတာကုိ အမွားျပင္လုိ႔ ေျပာရရင္ က်ေနာ္ေမြးခဲ႔တဲ႔ 16လမ္းက ျပည္လုံးခ်မ္းသာရပ္ကြက္ပါ။
ေမဃ ဂီရိက ဒီရပ္ကြက္ရဲ႕ေတာင္ဘက္ကရပ္ကြက္ပါ။က်ေနာ္ေနာက္မွေျပာင္းေနတဲ႔ရပ္ကြက္ပါ။)

မန္းေလးလမ္းေတြအေၾကာင္းေျပာမယ္ဆုိရင္ အရင္ဆုံး ေလးေဒါင္႔စပ္စပ္ျမဳိ႕ရုိးနီနီၾကီးကို စိတ္ထဲမွာပုံေဖာ္ၾကည္႔လုိက္ပါ။

 နန္းျမဳိ႕ရုိးၾကီးရဲ႕ အေရွ႔ဘက္ ေအာင္ေတာ္မူရပ္ကြက္ ထိပ္62လမး္က မန္းေလးလမ္းရဲ႕အစျဖစ္ပါတယ္။
သူကေျမာက္ဘက္ကေန ေတာင္ဘက္ ကို  တန္းေနတဲ႔လမ္းမၾကီးပါ။
နန္းျမဳိ႕ရုိးရဲ႕ေျမာက္ဘက္အရပ္မွာရွိတဲ႔ မန္းေလးေတာင္ရဲ႕ အေရွ႔ဘက္ကေန အစျပဳပါတယ္။
ေတာင္ေျမာက္တန္းေနတဲ႔ ကန္႔လန္႔ျဖတ္လမ္းမၾကီးေတြဟာ အေရွ႔ဘက္ကေနစလာလုိက္တာ အေနာက္ဘက္ေရာက္ေလ လမ္းနံပါတ္က  ၾကီးၾကီးလာေလျဖစ္ပါတယ္။

နနး္ေရွ႔ 62လမ္းကစတဲ႔လမ္းက သူ႔အေနာက္ဖက္ ေအာင္ေတာ္မူဘုရားလမ္းေရာက္ရင္ 63လမ္းျဖစ္ပါတယ္္။
အေနာက္ဘက္ကိုဆက္ဆင္းလာလုိက္လုိ႔ အေရွ႔က်ဳံးလမ္းေရာက္ေတာ႔ (66)လမ္း အေနာက္က်ဳံးလမ္းေရာက္ေတာ႔ လမ္း(80) ေစ်းခ်ဳိနာရီစင္ေရာက္ေတာ႔ (84)လမ္းေပါ႔။
အေနာက္ဘက္ဆင္းေလ လမ္းနံပါတ္က ၾကီးလာေလပါ။
လမ္းကုိးဆယ္ေက်ာ္ရင္ မရမ္းျခံဆိပ္ကမ္းကုိေရာက္လုိ႔ ဆက္သြားရင္ ျမစ္ၾကီးဧရာ၀တီကုိ ဘြားကနဲ႔ေတြ႔ရမွာပါ။
ဒါကေတာင္ေျမာက္တန္းေနတဲ႔လမ္းပါ။
အေရွ႔အေနာက္တန္းေနတဲ႔လမ္းကေတာ႔ နန္းေတာ္ၾကီးရဲ႕ေျမာက္ဘက္ အရပ္ အရိပ္မထြက္ဘုရားဘက္ကေနစပါတယ္။
သူကေတာ႔ ေတာင္ဘက္ေရာက္ေလ လမ္းနံပါတ္က ၾကီးသြားေလျဖစ္ပါတယ္။
ေျမာက္က်ဳံးလမ္းေရာက္ေတာ႔ 12လမ္း ေနာက္ စက္ရွင္တံတားေရာက္ေတာ႔ 19Dလမ္း၊အာဠ၀ီတံတားေရာက္ေတာ႔ 22Cလမ္း၊
ေတာင္က်ဳံးလမ္းေရာက္ေတာ႔ 26Bလမ္း ေတာင္ဘက္ဆက္သြားေတာ႔ 35Aလမ္း လမ္းအဆုံးက ျမဳိ႔ေတာင္ဘက္ဖ်ားမွာရွိတဲ႔ မဟာျမတ္မုနိဘုရားေရာက္ရင္ 45လမ္း လမ္းအဆုံးပါဘဲ။
ဒါကေတာ႔မနး္ေလးလမ္းရဲ႕ဖြဲ႔တည္ပုံရွင္းရွင္းေလးပါ။
မန္းေလးျမဳိ႔က ေလးေဒါင္႔စပ္စပ္ အခ်ဳိးညီညီ စတုဂံပုံဖြဲ႔တည္ထားတဲ႔ျမ်ဳိ႔ျဖစ္တဲ႔အတြက္ လမ္းတုိင္းအျပတုိင္းဟာ အလ်ားအနံညီပါတယ္။
မန္းေလးအေခၚက လမ္းတလမ္းနဲ႔တစ္လမ္းအၾကားကို တစ္ျပ လုိ႔ေခၚပါတယ္။
ထူးျခားတာကေတာ႔ အေရွ႔အေနာက္သြားတဲ႔ လမ္းမၾကီးေလးလမ္းကုိ သာ A B C D တပ္ခဲ႔တာပါ။
ေနာက္တခ်က္ကေတာ႔မန္းေလးသူမန္းေလးသားေတြက 35ေအလမ္း 26ဘီလမ္း 22စီလမ္း 19ဒီလမ္းလုိ႔ ဆုိတဲ႔လမ္းေလးလမ္းကလြဲရင္
က်န္တဲ႔လမး္ေတြကုိ ဘယ္လုိနာမယ္ေပးထားထား နာမယ္မေခၚဘူး လမ္းနံပါတ္ကိုသာေျပာေလ႔ညႊန္းေလ႕ရွိပါတယ္။
အာဇာနည္လမ္းလုိ႔ပဲနာမယ္ေပးေပး ဗုိလ္ခ်ဳပ္လမ္းလိုိ႔ဘဲနာမယ္ေပးေပး 26ဘီလမ္း 84လမး္ လုိ႔ ဆုိျပီး  လမ္းနံပါတ္နဲ႔သာေျပာတတ္ပါတယ္။
အဲဒီလုိမေျပာဘဲ လမး္နံမယ္တတ္ေျပာရင္ အဲဒီလူက မနး္ေလးသားမဟုတ္တာ ေသခ်ာပါတယ္။
ေနာက္ရပ္ကြက္နာမယ္ကုိေျပာၾကတဲ႔အခါမွာ ရပ္ကြက္ၾကီးနာမယ္ျဖစ္တဲ႔ ျပည္ၾကီးတံခြန္တုိ႔ ေအာင္ေျမသာဇံတုိ႔ ခ်မ္းျမသာစည္တုိ႔ဆုိတဲ႔ရပ္ကြက္ၾကီးနာမယ္ကုိ ထည္႔ေျပာခဲပါတယ္။
ဘယ္မွာေနလဲေမးရင္ ျပည္လုံးခ်မ္းသာ  ေတာင္ပုလင္း၀င္း ေမဃဂီရိ ျပည္ၾကီးက်က္သေရ ေမာရဂီ၀ါ နန္းေရွ႔ ေအာင္ေတာ္မူ အစရွိတဲ႔ရပ္ကြက္ေတြကုိသာညြန္းေလ႔ရွိပါတယ္။
မန္းေလးျမဳိ႕ရဲ႕နန္းေတာ္ပါတ္ပါတ္လည္မွာရွိတဲ႔ ရပ္ကြက္ေတြက ေလးေဒါင္႔စပ္စပ္ ေလးျပပါတ္လည္ထဲမွာ အလယ္ေခါင္က ၀င္းၾကီးတစ္၀င္းရွိပါမယ္။
အဲဒီ၀င္းၾကီးကို အျပင္က အိမ္ေတြနဲ႔ပိတ္လုိ႔ကာထားတာမ်ားပါတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႔၀င္းၾကေတာ႔ ေလးဘက္ေလးတန္ ဒုိးယုိေပါက္၊တစ္ခ်ိဳ႕၀င္းၾကေတာ႔ တစ္ဖက္ေပါက္ အမ်ဳိးမ်ဳးိပါဘဲ။
က်ေနာ္ၾကားဘူးသလုိေျပာရရင္ ၀င္းေတြက အရင္ က နန္းတြင္းအမူ႕ထမ္းအရာရွိၾကီးေတြအတြက္ ဘုရင္ကေပးသနားတဲ႔အိမ္၀ိုင္းၾကီးပါ။
သူ႔ပါတ္ပါတ္လည္မွာ ဒီအရာရွိၾကီးရဲ႔ အမူ႔ေတာ္ထမ္းေတြရဲ႕အိမ္ေတြက  အျပင္ကေန ၀င္းအတြင္းမွာရွိတဲ႔အိမ္ေတာ္ၾကီးကို ကာရံထားတာပါ။
ဘယ္မွာေနလဲေမးရင္လဲ ထီးရုိး၀င္း ၊ျမင္းစာေရးၾကီး၀င္း ၊ခုံေတာ္မင္း၀င္း ၊ေလလာ၀င္း ၊ဆင္က်ဳံးဗလီ၀င္း ၊ကသဲ၀င္း၊ေရနံသာ၀င္း
ကသဲ၀င္း၊ေမာင္းေထာင္၀င္း၊ေရႊတုိက္၀င္း၊ဦးဖုိးသာ၀င္း အစရွိသည္ျဖင္႔ေျပာတတ္သလုိ
ငပိတန္းလက္်ား၊ မလြန္ခဲလန္တန္း၊ ကြမ္းသီးတန္း ၊ပန္းဆုိးတန္း၊ဆုိင္းတန္း၊တရုပ္တန္း၊အစရွိသျဖင္႔ေျပာတတ္ျပန္သလို၊
84လမ္း 34-35ၾကား။ 25လမ္း 80-81ၾကား၊41လမ္း 82-83ၾကား၊လမ္း30 84-85ၾကားလုိ႔လဲညြန္းတတ္ၾကပါတယ္။
ဒါကမနး္ေလးသားေတြဘယ္မွာေနလဲလုိ႔ေမးရင္ေျဖတတ္ပုံေလးကုိေျပာျပတာပါေနာ္။

တစ္ညမွာေပါ႔ ေလၾကီးမုိးၾကီးလဲ မတုိက္ဘဲနဲ႔ က်ဳံးဘက္ကေနျပီး တစ္ေ၀ါေ၀ါနဲ႔ေအာ္သံေတြၾကားေနရပါတယ္။
အေတာ္ကုိေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ႔အသံၾကီးပါ။
ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္အၾကာမွာက်ဳံးထဲမွာ လူႏွစ္ေယာက္ပူးၾကီးေရနစ္လုိ႔ေသပါတယ္။
ပထမတစ္ေယာက္ကေရနစ္လုိ႔ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါးနဲ႔ျမဳတ္လုိက္ေပၚလုိက္ျဖစ္ေနခ်ိန္ ေပတရာလမ္းေပၚေမာင္းလာတဲ့ျမင္းလွည္းဆရာက ဆင္းဆယ္ပါသတဲ႔။
အဲဒီအခါက်ေတာ့ေရနစ္တဲ့သူက ဇြတ္ဆြဲထားတာရယ္ ေအာက္ကေရေမွာ္ပင္ေတြက ရုန္းမရေအာင္ ညွိေနေတာ႔ ေကာင္းေကာင္းေရကူးလုိ႔မရေအာင္ဆြဲထားသလုိျဖစ္ေနျပီး လက္ပန္းက်ျပီးေရနစ္သြားေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးေသသြားတာေပါ႔။
အဲဒါကတစ္ၾကိမ္ က်ေနာ္သိတာကိုေျပာျပတာေနာ္။
ေနာက္တစ္ၾကိမ္ကေတာ႔ ေမတၱာေပါင္းကူးတံတား ေဆာက္ျပီးလုိ႔ သိပ္မၾကာခင္မွာပါတဲ႔။
အဲဒီတံတားေပၚကေန လူတစ္ေယာက္ခုန္ဆင္းျပီး သတ္ေသသြားခဲ႔ပါတယ္။
အဲဒီရက္မတုိင္ခင္ရက္ေတြက က်ဳံးေအာ္သံကုိၾကားေနရပါတယ္။
ေလတုိက္တဲ႔အခါအသံျမည္သလုိ က်ဳံးေရျပင္ဘက္က တေ၀ါေ၀ါျမည္ေနတယ္ ဆုိရင္ လူၾကီးေတြက က်ေနာ္တုိ႔ကို က်ဳံးေဘးကိုေပးမသြားေတာ႔ပါဘူး။
ေရနစ္ေသတယ္ အသံမၾကားမျခင္းေပါ႔။
က်ေနာ္တုိ႔ကလဲ ကေလးဆုိေတာ႔ ေသမယ္႔သူျမန္ျမန္ေသပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းၾကပါတယ္ ကေလးဆုိေတာ႔ မကစားရတာကလြဲလုိ႔ မသိဘူးကုိးဗ်။
တုိက္ဆုိ္င္တာဘဲျဖစ္ျဖစ္ တကယ္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ေရွးတုန္းကေတာ႔ က်ဳံးေအာ္ရင္ လူစားတယ္ လူေသတယ္ အေစာင္႔လဲတယ္လုိ႔ အယူအဆရွိၾကပါတယ္။
အခုလဲ အေၾကာင္းအမ်ဳးိမ်ဳိးေၾကာင္႔ တစ္ခါတစ္ရံ က်ဳံးထဲမွာလူေသတာကုိၾကားရေပမယ္႔ က်ဳံးနံေဘးမွာ မေနေတာ႔တာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္စုရွိသြားျပီဆုိေတာ႔ က်ဳံးေအာ္ေသးလားလုိ႔ေတာင္ မေမးမိေတာ႔ပါဘူး။

မႏၱေလးက လြမ္းစရာအေၾကာင္းေျပာရင္ “မန္းရာျပည့္ကြင္း “ကစေျပာရမယ္ထင္ပါတယ္။
နာမယ္ေက်ာ္ မႏၱေလးေတာင္ရဲ႕အေနာက္ဘက္ျခမ္းမွာရွိတဲ႔ကြင္းျပင္က်ယ္ၾကီးပါ။
“မန္းရာျပည္႔ကြင္း”လုိ႔အမည္တြင္ရတဲ႔အေၾကာင္းရင္းကေတာ႔
မန္းေလးနွစ္တစ္ရာျပည္႔ပြဲေတာ္ၾကီးကုိ ဒီကြင္းၾကီးထဲမွာ ျခိမ့္ျခိမ့္သဲသဲက်င္းပခဲ႔ဘူးလုိ႔ပါဘဲ။
အဲဒီပြဲၾကီးက်င္းပျပီးတဲ့အခ်ိန္ကစလု႔ိ ဒီကြင္းၾကီးထဲမွာ ေက်ာင္းသားအားကစားပြဲေတာ္ ၊ျပည္ေထာင္စုအလံေတာ္ညအိပ္ရပ္နားတဲ႔ပြဲေတာ္ေတြကိုသာမကဘဲ ေနာက္ပုိင္းမွာ စတိတ္ရွုိးဂီတပြဲေတြပါအၾကိမ္ေပါငး္မ်ားစြာက်င္းပခဲ႔ၾကပါတယ္။
က်န္တဲ႔အခ်ိန္ေတြမွာေတာ႔ မန္းေလးသူမန္းေလးသားမ်ားက အဲဒီကြင္းၾကီးကို ေကာင္းေကာင္းအသုံးခ်ပါတယ္။
ေမာ္ေတာ္ကားအေမာင္းသင္ပါတယ္။စက္ဘီးအစီးသင္ပါတယ္။
ေနာက္ က်ေနာ္တုိ႔အိမ္က ေဆးလိပ္ခုံေထာင္တုန္းက အဲဒီကြင္းၾကီးထဲမွာ ေဆးရုိးလာေလွာ္ပါတယ္။
လူၾကီးေတြက ေဆးရုိးေလွာ္ေနလွန္းအေအးခံ က်ေနာ္တုိ႔ကေလးတသုိက္က အရိပ္ေကာင္းတဲ႔ မန္းက်ည္းပင္ရိပ္မွာေဆာ႔ၾက ဆာတယ္ဆုိရင္ အပင္ေပၚကမန္းက်ီးသီးၾကက္ဆူ (မမွည္႔တမွည္႔ ယြမ္းျပင္းကုိေျပာတာ)ေတြကုိ ခဲနဲ႔ထု ၀ါလုံးေတြနဲ႔ပုတ္ခ်ျပီးစားၾကနဲ႔အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။
(ေျပာရင္းေတာင္ သားေရက်လာသလုိပါဘဲ မန္းက်ည္းသီးဆုိလုိ႔ပါ)
မနက္ကသြားလုိက္ၾကတာ ထမင္းခ်ိဳင္႔ေတြနဲ႔ တေပ်ာ္တပါး ညေန ေနခ်ဳိမွ အလုပ္ေတြသိမ္း ေခ်ာင္းထဲမွာေရခ်ဳိးျပီးမွအိမ္ျပန္ၾကတာပါ။
မန္းရာျပည္႔ကြင္းက ေျမာက္တံခါးေပါက္ နဲ႔တည့္တည္႔ (ေတာင္ျပဳံး  မတၱရာ မုိးကုတ္ )ျမိဳ႔ေတြကို သြားတဲ႔လမ္းရဲ႕ အေရွ႕ဘက္ျခမ္းမွာရွိပါတယ္။
မန္းရာျပည္႔ကြင္းရဲ႕ေျမာက္ဘက္မွာေတာ႔ ေရွးကနာမည္ေက်ာ္ခဲ႔တဲ႔ မန္းေလးျမဳိ႕ရဲ႕အထင္ကရေနရာမွာ ပါတဲ့ ျမင္းျပဳိင္ကြင္းပါ။
အခုေတာ႔ ေဘာ႔လုံးကြင္းျဖစ္သြားပါျပီ။
အဲဒီလမ္းေလးကေန ေျမာက္ဘက္ဆက္သြားရင္ အခုအခါမွာေတာ႔ ေရႊမန္းေတာင္ေဂါက္ကြင္းရွိပါမယ္။ေဂါက္ကြင္းကုိေက်ာ္သြားမယ္ဆုိရင္
လမ္းအေနာက္ဘက္ေဘးမွာၾကီးမားခန္႔ထည္႔ လွတဲ႔ တုိင္းရင္းေဆးေက်ာင္းၾကီးရွိပါတယ္။
ဆက္သြားလုိ႔လမ္းအေကြ႔ေလးေက်ာ္လုိက္ရင္ ေတာ႔ နာမည္ေက်ာ္ ေရႊက်င္ေက်ာင္းေခၚတဲ႔ ေရႊက်င္ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းကုိေရာက္ပါမယ္။
ေျမာက္စူးစူးကုိသြားမယ္ဆုိရင္ နာမယ္ေက်ာ္ မယ္ဥေတာင္ (ခ)သခင္မေတာင္ဘက္ကုိေရာက္လုိ႔ဆက္သြားရင္ မတၱရာတုိ႔ မုိးကုတ္တုိ႔ကိုေရာက္သြားတဲ႔လမး္ေပါ႔။
တကယ္လုိ႔မ်ား ေျမာက္ဘက္ကုိ မေကြ႔ဘဲ အေရွ႔ဘက္ကုိသြားတဲ့လမ္းေလးအတုိ္င္းဆက္သြားမယ္ဆုိရင္ မနး္ေလးေတာင္ကို အေရွ႔ဘက္ကေနပါတ္သြားတဲ႔လမ္းကေလးကုိုေရာက္သြားမွာပါ။
ဒီမန္းရာျပည္႔ကြင္းရဲ႕အေနာက္ဘက္မွာေတာ႔ အရင္ကကေလးေထာင္လုိ႔လဲေခၚ ဆုိးသြမ္းလူငယ္ေက်ာင္းလုိ႔ နာမယ္ဆုိးရတဲ႕လူငယ္ျပဳျပင္ေရးစခန္းရွိပါတယ္။
လူမူ႔၀န္ထမ္းဦးစီးဌာနက ဦးစီးလုိ႔ ဖြင္႔လွစ္ထားတဲ အသက္မျပည္႔ေသးတဲ႔ကေလးမ်ား၊ ေလလြင္႔ေနေသာလူငယ္မ်ားကို ထိန္းသိမ္းလုိ႔ အတတ္ပညာသင္ေပးတဲ႔ေလ႔က်င္းေရးစခန္းေလးပါ။
က်ေနာ္တုိ႔ ငယ္ငယ္က ေျပာမရဆုိမရလုပ္ေနတယ္ဆုိရင္ မိဘေတြက ဒီေက်ာင္းကုိ ပုိ႔မယ္ဆုိျပီးျခိမ္းေခ်ာက္ရင္ ဟုတ္တာမဟုတ္တာအပထားတစ္ကယ္ေၾကာက္ခဲ႕ရပါတယ္။
ဒီေက်ာင္းကေနျပဳျပင္ေပးလုိ႔ အသိတရားရလုိ႔ေကာင္းသြားခဲ႔တဲ႔လူငယ္ေလးေတြလဲရွိခဲ႔ပါတယ္။ဒါေပမယ္႔ အရပ္ထဲမွာေတာ႔ ဒီေက်ာင္းဟာ နာမယ္ဆုိးတြင္တဲ႔ေက်ာင္းပါ။
ဒီေက်ာင္းရဲ႕အေနာက္ဘက္ကပ္ရက္မွာေတာ႔ နာမယ္ေက်ာ္ နဂါးေဆးေပါ႔လိပ္ခုံ ပို္င္ရွင္ေဒၚဦးလွဴဒါန္းထားတဲ့ ရန္ကုန္ျမဳိ႕က ကမၻေအးေစတီနဲ႔ပုံစံတူတဲ႔
နဂါးေဒၚဦးရိပ္သာရွိပါတယ္။
သူ႔အေနာက္ဘက္မွာေတာ႔ စတုဘုမၼိသာက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းနဲ႔တရားရိပ္သာရွိပါတယ္။
ဟုိအရင္ 1977-80 ပါတ္၀န္းက်င္ေလာက္က ဒီေက်ာင္းထဲမွာ ဥပုဒ္ေန႔ဆုိရင္ ေစ်းတန္းေလးတစ္ခုရွိပါတယ္၊
အဲဒီထဲမွာ ျမန္႔မာ႔ရုိးရာစားစရာျဖစ္တဲ႔ မုန္႔လုံးၾကီးေၾကာ္ ၊စိန္ေဖၾကီး၊ေရႊထမင္း၊မုန္႔ဆပ္သြားဖူး၊မုန္႔ေပါင္း၊ဌာပနာထုပ္၊ျပန္ေပါင္းထုပ္၊မုန္႔ကြ်ဲသဲ၊
ကတုိး၀ါေၾကာ္၊ပဲကပ္ေၾကာ္၊မုန္႔လက္ေကာက္၊အထက္မီးေအာက္မီး။မုန္႔ေရပါး။မုန္ပ်စ္စလက္ အျဖူ ၊မုန္႔ပ်စ္စလက္ အနီ၊မုန္႔လက္ေဆာင္းနန္းကထိ၊မုန္႔ဦးေႏွာက္၊မုန္႔ၾကာေစ႔ အစရွိတဲ့ျမန္မာမုန္႔အစုံ၀ယ္စားနုိင္ပါတယ္။
ဆရာေတာ္ဘုရားကလည္း ဒီျမန္မာမုန္႔ေလးေတြ ကိုမတိမ္ေကာေအာင္ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ေစ်းေရာင္းခြင့္ျပဳတာပါ။
ဒါေပမယ္႔တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဆုိင္ေတြမ်ားလာ ေရာင္းတာကလဲမုန္႔တင္မဟုတ္ဘူး ပစၥည္းအစုံသူ႔ထက္ငါတင္လာၾက ခါတုိင္းမနက္ေစ်းေလးကေန တစ္ေနကုန္ေစ်းလုိျဖစ္လာတဲ႔အျပင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေနရာလုၾကရန္ျဖစ္ၾကဆုိေတာ႔ ဆရာေတာ္ဘုရားက ဒီေစ်းတန္းေလးကို ခြင့္မျပဳေတာ႔တဲ႔အတြက္ ျမန္မာ႔မုန္႔ေစ်းတန္းေလးလဲေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္။
မနက္မနက္ မုန္႔စားထြက္ရင္ လမ္းေဒါင္႔ေလးေတြမွာ ရွမ္းေခါက္ဆြဲဆုိင္ေလးေတြခ်ည္းဘဲ ေတြ႔ေနရင္ ညေနဘက္မွာ ေကာ္ျပန္႔ေၾကာ္နဲ႔၀က္သားတုတ္ထုိးဆုိင္ေတြကို ဘဲေတြ႔ေနရင္ ေစာေစာက ေျပာတဲ႔ ျမန္မာ႔သြားေရစာ (အဟာရလဲျဖစ္ေစ်းလဲခ်ဳိသာတဲ႔)
အစားအစာေလးေတြ မန္းေလးကေနေပ်ာက္ကြယ္သြားတာကို ပုိ၀မ္းနည္းပုိသတိရ ပုိလုိ႔လြမ္းပါတယ္။
က်ေနာ္ေျပာေနတဲ႔မန္းရာျပည္႔ကြင္းၾကီးက အခုေတာ႔ တိရိစာၦန္ဥယ်ာဥ္အျဖစ္ေျပာင္းလဲလုိ႔သြားပါျပီ။
ဒီလုိတိရိစာၦန္ဥယ်ာဥ္အျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားေတာ႔ မန္းေလးျမဳိ႕မွာ လူအမ်ားအတြက္ပြဲလမ္းသဘင္ခင္းက်င္းဘုိ႔အတြက္ က်ယ္ျပန္႔ေသာေနရာတစ္ခုေပ်ာက္ဆုံးသြားပါတယ္။
မန္းေလးျမဳိ႔ ႏွစ္တစ္ရာျပည္႔က်င္းပခဲ႔တုံးက အလြန္ကုိစည္ကားသုိက္ျမဳိက္စြာက်င္းပနုိင္ခဲ႔တာ မျမင္မမွီလုိက္ေပမယ္႔ သတင္းစာေတြစာေစာင္ေတြ မဂၢဇင္းေတြမွာ ေဖာ္ျပခဲ႔ေရးခဲ႔တာေတြကုိ
ဖတ္ရတဲ႔အခါမွာ သိခဲ႔ရပါတယ္။
ဒါေပမယ္႔ မၾကာခင္ကျပည္႕ေျမာက္ခဲ႔တဲ႔ႏွစ္150ျပည္႔မွာေတာ႔ ဘယ္အေၾကာင္းရယ္ေၾကာင္႔မသိဘူး စည္စည္ကားကားမရွိခဲ႔တာေတာ႔အမွန္ပါဘဲ။
့ေနရာက်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔မရွိေတာ႔ ေစ်းပြဲေတာ္က ျမင္းျပဳိင္ကြင္းမွာ ပြဲလမ္းသဘင္ေတြက ေက်ာက္ေတာ္ၾကီးဘုရားေရွ႔ကကြက္လပ္မွာ တစ္ေနရာစီခြဲက်င္းပတယ္ဆုိေတာ႔
ဘယ္လာစည္ကားပါ႔မလဲ။
ဒါေပမယ္႔ ထည္႔မတြက္ဘဲေနလုိ႔ရတဲ႔အခ်က္တစ္ခ်က္ကေတာ႔ အခုေခတ္လူေတြက ခံစားၾကည္႔ရွူ႕စရာေတြမ်ားတဲ႔ေခတ္ၾကီးျဖစ္လာတဲ႔အတြက္အရင္ေခတ္ကလူေတြေလာက္ေတာ႔ ခုေခတ္လူေတြက ပြဲလမ္းသဘင္အေပၚမွာအာရုံမရွိေတာ႔တာအမွန္ပါဘဲ။
မန္းရာျပည္႔ကြင္းေနရာကေနဆက္သြားမယ္ဆုိရင္ မန္းေလးျမဳိ႔ရဲ႕အထင္ကရမွတ္တုိင္ျဖစ္တဲ႔ သုဓမၼာဇရပ္တန္းကုိေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
အလြန္ၾကီးမားျပီး ခုိင္ခန္႔တဲ႔သစ္လုံးမ်ားနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ နီညဳိေရာင္ဇရပ္ၾကီးမ်ားကေတာ႔ ေရွးက သာသာေရးနဲ႔ပါတ္သက္တဲ႔စာေမးပြဲမ်ားက်င္းပရာေနရာျဖစ္ခဲ႔ဘူးတယ္လုိ႔သိရပါတယ္။
အရင္ကေက်ာက္ေတာ္ၾကီးဘုရားပြဲက်င္းပတဲ႔အခိ်န္မွာ ရပ္ေ၀းကလာတဲ႔ ဧည္႔သည္မ်ားတည္းခုိေဆာင္ျဖစ္ခဲ႔ဘူးပါတယ္။
အခုေခတ္မွာေတာ႔ တစ္ခါတစ္ရံ စစ္တပ္မ်ား တစ္ေနရကေန တစ္ေနရာ တပ္ရင္းလုိက္ေျပာင္းေရႊ႕တဲ႔အခါမ်ားမွာ တပ္မေတာ္သားမ်ားေခတၱ နားခုိရာအျဖစ္အသုံးျပဳတတ္ပါတယ္။
ဘယ္လုိဘဲျဖစ္ျဖစ္ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္သည္အထိမပ်က္မစီးရွိေနေသးတဲ႔ ဒီဇရပ္ၾကီးေတြကုိ သမုိငး္၀င္တန္ဘုိးၾကီးပစၥည္းမ်ားအျဖစ္သတ္မွတ္လုိ႔ တာရွည္ခံေအာင္ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းသင္႔ပါတယ္။

သုဓမၼာဇရပ္တန္းကေနဆက္ေလွ်ာက္လုိ႔ ေျမာက္ဘက္ကုိေရာက္ရင္ ငယ္ငယ္က သီခ်ငး္လုပ္ဆုိျပီးေအာ္ခဲ႔ရတဲ႔
“မႏ ၱေလးေတာင္ေျမြၾကီးႏွစ္ေကာင္ သြားၾကည္႔ရေအာင္”တုိ႔ “မန္းေျမေတာင္ေပၚမွာေလ ေပ်ာ္စရာမုိ႔သြားၾကစုိ႔ေလ “
ဆုိတဲ႔ မန္းေလးဂုဏ္ေဆာင္ မႏ ၱေလးေတာင္ေျခေအာက္က အလြန္အခ်ိဳးအစားက်နျပီး ၾကီးမားလွတဲ႔ျခေသၤ႔ၾကီးႏွစ္ေကာင္ရဲ႕ေျခရင္းကိုေရာက္လာပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ငယ္ငယ္က မိဘေတြနဲ႔ နည္းနည္းအသက္ၾကီးလာေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ေနာက္အရြယ္ေရာက္ေတာ႔ ခ်စ္ရတဲ႔သူနဲ႔ ဒီေတာင္ေပၚကို
အၾကိမ္ေပါငး္မ်ားစြာေရာက္ခဲ႔ဘူးပါတယ္။
စတက္တက္ျခင္း ဗ်ာဒိတ္ေပးရပ္ေတာ္မူကုိယ္ေတာ္ ေနာက္ အလယ္ပစၥယံေရာက္ရင္ ခဏနားမယ္ ရူ႔ခင္းေတြၾကည္႔မယ္ ေနာက္စုိင္တေမာ႔ကို ေရာက္ရင္ ေမာေမာနဲ႔ အားစိုက္လုိ႔ တက္မယ္ ျပီးရင္ စႏၵာမုခိဘီလူးမ မိသားစုေၾကးရုပ္ကေလးေတြ ထားတဲ႔ေနရာကိုေရာက္မယ္
အဲဒီကလြန္ရင္ေတာ႔ မန္းေလးေတာင္ေပၚကေန မန္းေလးတစ္ျမဳိ႔လုံးကုိ စီးျပီးအလွပဆုံးေသာရု႔ခင္းေတြကုိ ၾကည္႔ရူ႕ခံစားနုိင္တဲ႔အျမင္႔ဆုံးရင္ျပင္ေတာ္ေပၚကိုေရာက္ပါျပီ။
ငယ္ငယ္က ဒီစႏၵာမုခိဘီလူးမမိသားစုနားေရာက္ရင္ ေၾကာက္ပါတယ္ အူယားစရာအရုပ္မြစိေလးေတြကိုးဗ်။
ၾကီးလာေတာ႔ ဒီေနရာကိုေရာက္တာနဲ႔ “ၾကည္ညဳိသဒါၵ ပြား ရင္သားျဖတ္ခါလွဴေလသည္”ဆုိတဲ႔သီခ်င္းစာသားကိုျပန္သတိရလုိက္တယ္ဆုိရင္ဘဲ
ဒီရင္သားျဖတ္လွဴေတာ႔ ရတဲ႔သူကဘာလုပ္ရမွာလဲလုိ႔ ေတြးမိတာ အခုထိကုိ ကိုအေျဖမရေသးပါ။
ဒီရင္ျပင္ေတာ္ေပၚကေန ေႏြမုိးေဆာင္းရူ႕ခင္းအားလုံးတမ်ဳးိစီလွၾကပါတယ္။
တစ္ျမဳိ႔လုံးကုိစီးၾကည္႔ရင္း ဟုိနားကေလးက ဘာ ဒီနားေလးက ဘယ္ေနရာဆုိတာ ေျပာလုိ႔ ျငင္းၾကရတာလဲ အရသာတစ္မ်ဳိးပါ။
ေျမြၾကီးႏွစ္ေကာင္ကိုပြတ္သပ္ျပီးဆုေတာင္းရင္ျပည္႔တယ္လုိ႔ လူၾကီးေတြကေျပာလုိ႔ ငယ္ငယ္တုံးက ဆုေတာင္းခဲ႔ရတာလဲအေမာပါဘဲ။
မနး္ေလးေတာင္အေနာက္ဘက္ကၾကည္႔ရင္မုိးတြင္းဆုိ ဟုိးေ၀းေ၀းက ဧရာ၀တီျမစ္မင္းရယ္ မူံ၀ါး၀ါးမင္းကြန္းဘုရားၾကီးရယ္(ေႏြခါဆုိရင္မင္းကြန္းက ဘုရားၾကီးကိုေကာင္းေကာင္းျမင္ရတတ္ပါတယ္)ေရၾကီးတဲ႔အခါျမင္ေနရတဲ႔ေရျပင္က်ယ္ၾကီးရယ္ ၊ေျမာက္ဘက္ကိုၾကည္႔မယ္ဆုိရင္ ဟုိေ၀းေ၀းက သခင္မေတာင္
အေရွဘက္ဆုိ ရင္ ဘယ္မွာမွမရွိတဲ႔ က မၻ ာေပၚမွာအၾကီးဆုံးစာအုပ္ေတြထားရွိတဲ႔ ဂူေလးေတြ ခေရပင္ေတြ၀ုိင္းေနတဲ႔ ကုသုိလ္ေတာ္ဘုရား ဟုိးေ၀းေ၀းမွက ရွမ္းရုိးမ
သူ႔ေအာက္ေျခမွာ က ရန္ကင္းေတာင္ သူ႔ေအာင္ပင္လယ္က လယ္ကြင္းေတြ ေတာင္ဘက္ၾကည္႔မယ္ဆုိရင္နန္းတြင္းတစ္ခုလုံးနဲ႔က်ဳံးေတာ္အျပင္
ေနသာတဲ႔ေနခင္းမွာဆုိရင္ မဟာျမတ္မုနိကိန္း၀ပ္ေတာ္မူတဲ႔ေစတီေတာ္က ေရႊအဆင္းေျပာင္၀င္း၀င္းကုိေတာင္ ၀ုိးတ၀ါးေတြ႔ုနိင္ပါေသးတယ္။
မန္းေလးေတာင္ေပၚကေနျမင္ရတဲ႔ မန္းေလးတစ္ခြင္ရူ႔ခင္းက ေႏြအလွ မုိးအလွ ေဆာင္းအလွ တစ္မ်ဳိးစီလွလုိ႔ၾကည္႔မ၀နုိင္ေအာင္ပါဘဲ။
ေစာင္းတန္းအုတ္ေလွခါးေတြကေနျပီးဒီမန္းေလးေတာင္ေပၚကို တက္တုိင္းရင္ထဲ႕ကိုေရာက္လတတ္တဲ႔စိတ္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းလြန္းတဲ႔ခံစားမူ႔ ကေတာ႔ ေျပာျပဘုိ႔ေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္။
ေမာေတာ႔ေမာပါတယ္ ဒါေပမယ္႔ ေစာင္းတန္းတစ္ေလ်ွာက္လုံးမွာရွိေနျပီး ဆယ္႔ႏွစ္ရာသီပြင္႔တတ္တဲ႔ စကားပန္းျဖဴျဖဴေလးမ်ားက ပ်ံ႕လြင္႔လာတဲ႔ ရန႔ံေလးမ်ားကုိ စိတ္ကုိၾကည္လင္ေအးျမေစတာကေတာ႔ အမွန္ပါဘဲ။
မန္းေလးေတာင္ေအာက္ကိုဆင္းလာမယ္ဆုိရင္ အရင္ဆုံးစေတြ႔ရမွာကေတာ႔ အထူးျခားဆုံးတစ္လုံးထဲေသာစက်င္ေက်ာက္ကေနထုုလုပ္ထားတဲ႔ ဆင္းတုေတာ္ၾကီးကိန္း၀ပ္တဲ႔
“ေက်ာက္ေတာ္ၾကီးဘုရား” အေရွ႕ဘက္မွာေတာ႔  က မၻ ာေပၚမွာအၾကီးဆုံးစာအုပ္ေတြကိုသိမ္းဆည္းထားတဲ႔ “စႏၵာမုနိဘုရား” ဒီဘုရားရဲ႕အေရွ႕ဘက္မွာေတာ႔ အင္မတန္ၾကီးမားတဲ႔ခေရပင္ေတြပါတ္လည္၀ို္င္းေနတဲ႔ ” ကုသုိလ္ေတာ္ဘုရား”ေတြကုိဖူးရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကုသုိလ္ေတာ္ဘုရားနဲ႔တဲ႔တဲ႔ေတာင္ဘက္အရပ္မွာေတာ႔ နာမယ္ေက်ာ္ “ေရႊေက်ာင္းၾကီး “နဲ႔ နံရံေလးဘက္သာက်န္ေတာ႔တဲ႔ “အတုမရွိေက်ာင္းေတာ္ “ကိုေရာက္မွာျဖစ္ပါတယ္။
သီတင္းကြ်တ္ကိုေရာက္ျပီဆုိရင္ က်ငး္ပေလ႔ရွိတဲ႔ ေက်ာက္ေတာ္ၾကီးဘုရားပြဲေတာ္ကုိ ေရာက္ျပီဆုိရင္ က်ေနာ္ငယ္ငယ္က ႏွင္းမူံမူံေတြၾကားက သြားခဲ႔ရတဲ႔ပြဲေတာ္ရက္မ်ားကို သတိရမိသလုိ က်ေနာ္ ကိုေပါက္ျဖစ္လာဘုိ႔အတြက္ အစျပဳခဲ႔တဲ႔ဇာတ္လမ္းေလးကလဲရွိခဲ႔ပါတယ္တဲ႔။
ေရွးေခတ္က ေက်ာက္ေတာ္ၾကီးပြဲကို ႏြားလွည္းေတြနဲ႔တေပ်ာ္တစ္ပါး သြားၾကပါသတဲ႔။
အပ်ဳိေခ်ာေခ်ာပါတဲ႔လွည္းေနာက္ကေနျပီး ကိုကို ကာလသားေတြက အဲဒီေခတ္က စီးေတာ္ယာဥ္ျဖစ္တဲ႔ ရေလးစက္ဘီးေတြနဲ႔ေနာက္ကလုိက္ပါသတဲ႔။
1957ခုႏွစ္ရဲ႕သီတင္းကြ်တ္လျပည္႔ညမွာက်ေရာက္တဲ႔ ေက်ာက္ေတာ႔ၾကီးဘုရားပြဲေတာ္တစ္ရက္မွာ ေျမာက္ျပင္ 16လမ္းေနထြက္လာတဲ႔လွည္းတန္းၾကီးေနာက္ကို
25လမ္းသူေဌးတန္းမွာေနတဲ႔ စက္ဘီးနဲ႔ကာလသားအုပ္စုတစ္စုက လုိက္လာတဲ႔အခါမွာ……………………………………………………………..
ကိုေပါက္လက္ေဆာင္ အေတြးပါးပါးေလး