“၀ါဆုိ ၀ါေခါင္ ေရကၾကီးသနဲ႔………………..”

ျပီးခဲ႔တဲ႔ဥပုဒ္ေန႔က စစ္ကိုင္းဘက္ကမိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ဆီကုိ ကန္ပါတ္လမ္းကေနအသြားရွမ္းေလးကြ်နး္ေရျမဳတ္ေနတာကိုေတြ႔ရေတာ႔ အံ႔ၾသသြားပါတယ္။
ခါတုိင္းဆုိရင္ ဒုတိယ၀ါဆုိ ဒါမွမဟုတ္၀ါေခါင္လက်မွ ေရ၀င္တတ္တဲ႔ေနရာေလးက အခုပထမ၀ါဆုိမွာေရေတြေရာက္ေနလုိ႔ပါ။
ရွမး္ေလးကြ်န္းကေတာ႔ ေရွးကတည္းက ဧရာ၀တီျမစ္ေရတက္တယ္ဆုိရင္ ေရ၀င္ေနက် ေရျမဳတ္ေနက်ေနရာပါဘဲ။
ဒါေၾကာင္႔လဲ အဲဒီရြာမွာရွိတဲ႔အိမ္အားလုံးေျခတံရွည္ေတြေဆာက္ထားပါတယ္။
ဒါေပမယ္႔လဲ ေရတက္ျပီဆုိတာနဲ႔တစ္ရြာလုံးရွိတဲ႔လူေရာႏြားေရာ ေရလြတ္တဲ႔ကန္ပါတ္လမး္ေပၚေရာက္လာတာပါဘဲ။
ဒီလုိေရတက္ခ်ိန္ဆုိရင္
ဧရာ၀တီျမစ္ေရက်ခ်ိန္ ေသာင္ထြန္းေနတဲ႔ေနရာမွာယာယီတဲေဆာက္ျပီးေနသူေတြရယ္၊
ႏုံးတင္ေျမႏုကြ်နး္ေပၚမွာေနသူေတြနဲ႔ျမစ္ကမ္းနံေဘးက ရွိတဲ႔ရြာကအိမ္ေတြတင္မကပါဘူး
စစ္ကုိငး္-ေရႊၾကက္ယက္-အမရပူရ ကားလမး္ေတာင္ဘက္မွာရွိတဲ႔ရြာေတြကအိမ္ေတြပါ
စစ္ကုိင္းမန္းေလး ကားလမး္ေဘးမွာ အကုန္ေရႊ႔ျပီးလာေနၾကရတာႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းပါဘဲ။
ေရတက္ျပီဆုိတာနဲ႔ကားလမး္နံေဘးမွာ အိမ္ေလးေတြအရွိဳအရွဳိနဲ႔ေပၚလာျပီး
ေရမက်မျခငး္ဒီအနားမွာဘဲျဖစ္သလုိေနၾကရေတာ႔တာပါဘဲ။
ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ေရတက္လာရင္ ေရလြတ္တဲ႔ေနရာေျပာင္းေနလုိက္ ေရက်ေတာ႔ မူရင္းေနရာျပန္သြားျပီ တံငါလုပ္ ကိုင္းလုပ္ ယာလုပ္နဲ႔ေနခဲ႔ၾကတာ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္အသားက်ေနျပီလုိ႔ေတာင္ဆုိနုိ္င္ပါတယ္။
ဒီလုိေရတက္ခ်ိန္မွာဆုိရင္ေရေဘးေျပးလာတဲ႔မိသားစုေတြအေတာ္မ်ားပါတယ္။
သူတုိ႔ခမ်ာမွာ ယာယီေဆာက္ထားတဲ႔တဲေပါက္စနထဲမွာျဖစ္သလုိေနၾကရပါတယ္။
ေန႔ဆုိအိမ္ရွိလူကုန္အျပင္ထြက္ေန၊ညဆုိတုိးေခြ႔အိပ္၊ထမင္းဟင္းခ်က္ေတာ႔ တဲ႔ေရွ႔မွာမီးခုိးတလူလူနဲ႔ခ်က္။
သုံးတဲ႔ေရက ေက်ာေပးထားတဲ့ျမစ္ေရကိုခပ္သုံး။
အိမ္သာမရွိေတာ႔ ၾကဳံတဲ႔ေနရာမွအညစ္အေၾကးစြန္႔ ဆုိျပန္ေတာ႔ အဲလုိေရေဘးေရွာင္သူေတြေနတဲ႔
ပါတ္၀န္းက်င္မွာ ညစ္ပတ္ပြထလုိ႔ေနပါတယ္။
သူ႔တုိ႔မွာေတာ႔ ေရြးခ်ယ္စရာလမး္မရွိေတာ႔ျဖစ္သလုိေနတာ အသားက်ေနပါျပီ.။
က်နး္မာေရးနဲ႔မညီညြတ္တာေတာ႔အမွန္ပါဘဲ။
ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းေရနစ္လုိ႔ အေကာင္ရွည္ကိုက္လုိ႔ ဘာျဖစ္လုိ႔ျဖစ္မွန္းမသိဘဲအသက္ဆုံးရွဳံးခဲ႔ၾကတဲ့လူေတြလဲရွိခဲ႔မွာအမွန္ပါဘဲ။
ဒီပုံစံ ဒီအခ်ဳိးနဲ႔ျဖစ္ေနတာကို ႏွစ္ေပါငး္မ်ားစြာ ေနခဲ႔ၾကကလဲအံ႔ေတာ႔အံၾသစရာ။
ေနသူေတြကလဲဒီအတုိင္းေနခဲ႔ၾက။
တာ၀န္ရွိသူမ်ားကလဲ ျဖစ္တုနး္ေလးခဏအကူအညီ၀ုိငး္ေပးလုိက္ၾကနဲ႔ဘဲျပီးသြားပါတယ္။
ဒီလုိျဖစ္တာ ဘယ္အခ်ိန္မ်ားမွ အဆုံးသတ္မယ္မသိပါဘူး။
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
ေနာက္ရက္လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ထုိင္ရင္းဂ်ာနယ္ေကာက္ဖတ္ၾကည္႔ေတာ႔တုိက္တုိက္ဆုိ္င္ဆုိင္
ရွမး္ကေလးကြ်နး္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြေရကူးျပဳိင္ရင္း လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ေရနစ္ျပီးေသတဲ႔အေၾကာင္းဖတ္မိျပန္ပါတယ္။
အဲေတာ႔လဲဟုိေတြးဒီေတြးနဲ႔ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြျပန္ေတြးမိျပန္ပါတယ္။
ဟိုအရင္ကက်ေနာ္တုိ႔မႏၱေလးမွာအခုေခတ္ၾကီးလုိ လည္စရာပါတ္စရာမေပါသလုိ
စိတ္၀င္စားစရာေကာငး္တဲ႔အေၾကာငး္အရာကလည္းနည္းပါးပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင္႔လဲတစ္ခုခုထူးတယ္ဆုိေတာ႔ အေျပးအလႊားသြားၾကည႔္ၾကပါတယ္။
အခုလုိ၀ါဆုိ၀ါေခါင္ မွာဧရာ၀တီျမစ္ေရတက္ျပီ တာရုိးနားေရာက္ေနျပီဆုိလည္းေရၾကည္႔သြားၾကရတာ အလုပ္တစ္ခု။
က်ေနာ္တုိ႔ငယ္ငယ္က ဧရာ၀တီျမစ္ကို ကာထားတဲ႔တာရုိးဆုိတာအခုေခတ္လုိက်ယ္က်ယ္လြင္႔လြင္႔
ကတၱရာလမး္မဟုတ္ပါဘူး။
ေရွးေရွးကတဲကရွိခဲ႔တဲ႔အတုိ္င္းမျပဳမျပင္ထားခဲ႔တဲ႔ေျမေဘာင္ၾကီးပါ။
အက်ယ္ကေတာ႔ စက္ဘီးနွစ္စင္းသြားသာရုံေလာက္။
ကားတက္လုိ႔မရပါဘူး။
လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္ေပါငး္သုံးဆယ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ဘဲဆုိပါေတာ႔။
တာရုိးနားကုိေရေတြေရာက္ေနျပီဆုိတဲ႔တစ္ရက္က်ေနာ္တုိ႔အိမ္ေဘးက မိသားစုက ျမစ္ဆိပ္ကိုေရၾကည္႔သြားၾကပါတယ္။
အဲဒီအိမ္က သားအလတ္”ဖုိးတာ”ရယ္သူနဲ႔ေစ႔စပ္ထားတဲ႔ေကာင္မေလးရယ္ သူတုိ႔ညီအကိုေမာင္ႏွမတစ္စုရယ္ေပါ႔။
ျမစ္ဆိပ္ေရာက္ေတာ႔ ေရေတြကလဲအေတာ္တက္ေနပါတယ္။
သေဘၤာေတြသမၺာန္ေတြကလဲ ကမး္နားေလးမွာကပ္ျပီးဆုိက္ထားၾကတာျပည္႔က်ပ္ေနပါတယ္။
အဲဒီအခိ်န္ ဆုိက္ထားတဲ႔သေဘၤာေလးနံေဘးမွာ ေရၾကက္ေလးတစ္ေကာင္က ဘယ္မွမသြားဘဲရပ္ေနပါသတဲ႔။
“ေရၾကက္ကေလးကခ်စ္စရာေလး”လုိ႔သူ႔ေကာင္မေလးကလဲေျပာေရာ
ေရကူးနည္းျပဆရာလည္းျဖစ္တဲ႔ “ဖုိးတာ”ကအ၀တ္အစားေတြခြ်တ္ျပီး ေရထဲကုိလွလွပပေလးဒုိင္ဗင္ထုိးဆင္းသြားပါသတဲ႔။
သူေရထဲဆင္းတဲ႔အခ်ိန္နဲ႔တစ္ျပဳိင္ထဲေလာက္မွာေရၾကက္ကေလးကလဲေရထဲကုိငုတ္သြားပါသတဲ႔။
စြပ္ကနဲေရထဲကိုျမဳပ္သြားလုိက္တာေတာ္ေတာ္နဲ႔ေပၚမလာပါဘူး။
အားလုံးအထင္ကလဲ ေရထဲငုတ္သြားတဲ႔ေရၾကက္ကေလးေနာက္ေရငုတ္ျပီးလုိက္တယ္ေပါ႔။
ဒါေပမယ္႔ အေတာ္နဲ႔ေပၚမလာေတာ႔ စိတ္ပူစျပဳလာပါတယ္။
နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာလုိ႔မွေပၚမလာေတာ႔မွ ျပဴးတူးျပာတာေတြျဖစ္ျပီးကမ္းကပ္ထားတဲ႔
သေဘၤာကလူေတြကိုအကူအညီေတာငး္ရပါတယ္။
အဲေတာ႔မွာ အားလုံးက ဒါဆုိရင္ေရနစ္တာေသခ်ာတယ္ဆုိျပီး၀ိုငး္ရွာၾကပါတယ္။
ေရထဲေမ်ာသြားတာေတာ႔မဟုတ္နုိင္ဘူး ကမး္ကပ္ထားတဲ႔ေဖာင္ေတြေအာက္ေရာက္သြားတာေနမွာဆုိျပီး
ေဖာင္ေတြေအာက္ငုတ္တဲ႔လူငုတ္၊
ပုိက္ကြန္ေတြခ်ျပီးရွာလုိ႔ရွာ။
ညကိုးနာရီထုိးလုိ႔ေမွာင္မဲသြားတဲ႔အထိမေတြ႔မွ ငုိငုိရီရီနဲ႔ျပန္လာၾကပါတယ္။
ေနာက္ေန႔မနက္အေစာၾကီးထ ျမစ္ဆိပ္ျပန္သြား လူတစ္ေယာက္ေရနစ္သြားတဲ႔အေၾကာင္း
ေတြ႔ခဲ႔ရင္ အေၾကာင္းၾကားဘုိ႔ လူတကာကို လုိက္မွာၾကရပါတယ္။
ေရနစ္ေသခဲ႔တာမွန္ရင္ ေခါငး္ေဆးကြ်န္းမွာအေလာင္းေပၚတယ္ဆုိလုိ႔အဲဒီကုိ ေတြ႔ရင္အေၾကာင္းၾကားဘု႔ိသြားမွာ။
ေမာ္ေတာ္ေလးေတြငွားျပီး ေနာက္ျမစ္ရုိးတစ္ေလ်ွာက္မွာ အစုန္အဆန္သြားလုိ႔ရွာ။
တစ္ပါတ္ျပည္႔ေတာ႔ ဆြမ္းသြတ္လုိ႔ရက္လည္လုိက္ၾကပါတယ္။
ဖုိးတာ ေရနစ္ျပီးဆယ္ရက္ေျမာက္တဲ႔ေနမွာ သူတုိ႔အိမ္ကုိ ျမစ္ဆိပ္ကေလွသမားေတြလုိက္လာၾကပါတယ္။
အေလာင္းတစ္ေလာင္းေပၚလာတာ ဟုတ္မဟုတ္လုိက္ၾကည္႔ဘုိ႔လာေခၚတာပါတဲ႔။
အဲဒါနဲ႔အရပ္ထဲကလူေတြေရာ အိမ္ကလူေတြေရာအေျပးအလႊားလုိက္သြားတဲ႔ခါ
ေရထဲမွာေမွာက္ခုံၾကီးျဖစ္ေနတဲ႔အေလာငး္တစ္ေလာငး္ကိုေတြ႔လုိက္ရပါတယ္။
ေဘာင္းဘီအနီေရာင္းအစင္းၾကားေလး၀တ္ထားတာကိုေတြ႔လဲေတြ႔လုိက္ေရာ
သူနဲ႔ေစ႔စပ္ထားတဲ႔ေကာင္မေလးေရာ အားလုံးမူးေမ႔မတတ္ငုိလုိက္ၾကတာသနားစရာ။
ျဖစ္ပုံကေတာ႔ သူဒုိင္ဗင္ထုိးဆင္းခ်ိန္မွာသူ႔လက္က ရပ္ထားတဲ႔သေဘၤာရဲ႕ပန္ကာဒလက္ထဲ၀င္ျပီးညွပ္သြားပုံရပါတယ္။
လက္ကကြက္တိလုိညွပ္ေနတာရယ္ေရထဲမွာျဖစ္ေနတာရယ္ေၾကာင္႔ရုန္းလုိ႔မရဘဲေရမြန္းျပီးေသတာျဖစ္ပုံရပါတယ္။
သေဘၤာထြက္ျပီဆုိမွကန္ထုတ္လုိက္သလုိျဖစ္ျပီးထြက္လာပါတယ္။
သူ႔လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကေတာ႔ က်ဳိးျပီးတြဲေလာငး္ၾကီးက်ေနပါတယ္။
အေလာငး္ကလဲပုတ္ပြ အင္မတန္စိတ္ဆငး္ရဲစရာေကာငး္လွပါတယ္။
ဒါကေတာ႔ေရၾကီးခ်ိန္မွာကိုယ္မကြ်မ္းက်င္တဲ႔ေနရာမွာေရကူးမိတာေၾကာင္႔ရလာတဲ႔အက်ိဳးဆက္ပါဘဲ။
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေရျမင္ရင္ကူးခ်င္တတ္ၾကပါတယ္။
ဘယ္ေလာက္ဘဲေရကူးကြ်မး္ကြ်မး္ ေနရာေဒသ မကြ်မး္က်င္ဘူးဆုိရင္ မကူးသင္႔တာအမွန္ပါဘဲ။
ေနာက္ေရကူးကန္မွာကူးေနၾကလူက ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအုိင္ေတြမွာကူးရင္ဒုကၡေရာက္တာမ်ားပါတယ္။
ေရကူးကန္ေတြရဲ႕ၾကမး္ျပင္က ညီညာေနပါတယ္။
ျမစ္ေတြေခ်ာငး္ေတြကန္ေတြရဲ႔ေအာက္ၾကမး္ျပင္က မညီညာတတ္ပါဘူး။
အဲလိုေနရာမ်ဳိးမွာေရဆင္းကူးတဲ႔အခါ ေအာက္ေျခမ်က္ႏွာျပင္မညီညာလုိ႔ဟနု္ခ်က္ပ်က္ျပီးေရနစ္တတ္ပါတယ္။
ဒီလုိေရၾကီးခ်ိန္မွာအေပ်ာ္ေရဆငး္ကူးရင္းက ေသတဲ႔လူ အေပ်ာ္ေလွစီးရင္းေလွေမွာက္လုိ႔ ကြယ္လြန္သူေတြလဲအမ်ားၾကီးပါ။
ေရျမင္တိုင္းဆင္းမကူးတာကေတာ႔ အေကာင္းဆုံးပါဘဲ။
ဒီလုိေရၾကီးခ်ိိန္ မွာအျမဲၾကားရတတ္တာကေတာ႔ ေရကူးျပဳိင္ရင္းေရနစ္တာတုိ႔၊
အရြယ္မေရာက္တဲ႔ကေလးေတြေရထဲေမ်ာပါသြားတာတုိ႔
လူၾကီးအလစ္မွာေရဆင္းေဆာ႔တာကေန ေရနစ္ေသသြားတာဆုိတဲ႔သတင္းဆုိုးေတြပါဘဲ။
ဒါေလးေတြက သတိထားဆင္ျခင္လုိ႔ ၾကဳိတင္ကာကြယ္လုိ႔ရႏုိင္တာေလးေတြဆုိျပန္ရင္လဲမမွားပါဘူး။
***************************************************************************

ေနာက္ဒီလုိေရတက္ခ်ိန္မွာ ၾကဳံရတတ္ျပန္တာက အေကာင္ရွည္လုိ႔အရပ္ကေခၚၾကတဲ႔ေျမြအႏၱရာယ္ပါဘဲ။
လူေတာင္ေနစရာမရွိေတာ႔ ့ျဖစ္သလုိေန အိမ္ေမြးတိရိစၦာန္ေတြေတာင္ျဖစ္သလုိထားရတဲ႔အခ်ိန္မ်ဳိးမွာ
ဒီလုိအေကာင္ရွည္ေတြကလဲ ေနခ်င္သလုိေနပါဘဲ။
ေနစရာမရွိရွာတဲ႔အေကာင္ရွည္ကလဲ ဆန္အုိးထဲ အ၀တ္ပုံထဲ၊ေစာင္ပုံထဲ၊အိပ္ယာထဲ၊
အိမ္ကေခ်ာင္က်က်ေနရာ ဆုိသလုိေနရာအႏွံ႔မွာ၀င္ေခြေနတတ္ပါတယ္။
ကံမေကာငး္းအေၾကာငး္မလွတဲ႔သူမ်ားကေတာ႔ အေကာင္ရွည္နဲ႔တည္႔တည္႔တုိးေတာ႔ အကိုက္ခံရပါတယ္။
အေကာင္ရွည္ေတြကေရ၀င္ေနတဲ႔ေနရာမွာရွိတဲ႔သစ္ပင္ေတြေပါၚမွာသစ္ေခါင္းေတြထဲမွာလဲ
အသုိက္လုပ္ျပီးေနေလ႔ရွိပါတယ္။
တစ္ခါကဆုိပါစုိ႔ ဒီလုိေရၾကီးေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႔သူငယ္ခ်င္းတသုိက္ ငွက္အေပ်ာ္စီးၾကပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ေလွစီးတဲ႔ေနရာက ေတာင္သမန္အင္းဘက္မွာပါ။
အဲဒီနွစ္ကေရအေတာ္ၾကီးေတာ႔ မယ္ဇယ္ပင္ၾကီးေတြေတာင္အေပၚကိုင္းဖ်ားေလးေတြသာက်န္ေအာင္ေရျမဳတ္ေနပါတယ္.။
က်ေနာ္တုိ႔ငွက္စီးေနတဲ႔အခါ သမၼာန္ဆရာက ေလွအလည္ေခါင္မွာေနဘုိ႔ မလွဳပ္ဘုိ႔ မွာပါတယ္။
ေနာက္သစ္ပင္ေတြနားျဖတ္သြားရင္ လွမး္မကုိင္ဘုိ႔သတိေပးပါတယ္။
ငွက္ကေလးကအင္းေရျပင္မွာလွည္႔ပတ္လုိ႔သြားေနပါတယ္။
သစ္ပင္ေတြေရျမဳတ္ေနတာ သစ္ပင္ထိပ္အဖ်ားေလာက္သာေရထဲေပၚေနပါတယ္။
သစ္ပင္ေတြၾကားေကြ႔ပါတ္သြားေနရင္းက တစ္ေယာက္က သစ္ပင္ကုိင္းကိုလွမ္းဆြဲလုိက္တဲ႔အခ်ိန္
ျဗနး္ကနဲအသံၾကီးၾကားလုိက္ရလုုိ႔ေရထဲလွမ္းၾကည္႔လုိက္တဲ႔အခါ ေျမြတစ္ေကာင္ေရကူးေနတာကိုျမင္လုိက္ပါတယ္။
တစ္ေယာက္က ဟိုမွာဟုိမွာဆုိျပီအလန္႔တၾကားေအာင္လုိ႔၀ိုင္းၾကည္႔လိုက္တဲ႔အခါ သစ္ပင္ထိပ္ဖ်ားပိုငး္ေလးမွာ
တစ္ေကာင္နဲ႔တစ္ေကာင္လိမ္ယွက္ဖြဲ႔လုိ႔ အေထြးလုိက္ၾကီးျဖစ္ေနတဲ႔ေျမြသုိက္ၾကီးကိုေတြ႔လုိက္ေတာ႔
ၾကက္သီးေမြးညွင္းထလုိ႔ ငွက္သမားကုိ ဒီနားကျမန္ျမန္ခြာခိုင္းရပါတယ္။
ဒါေၾကာင္႔လဲ ျမစ္ေရၾကီးခ်ိန္ ျမစ္ထဲမွာ ထင္းဆယ္တဲ႔သူေတြေျမြကိုက္ခံရၾကတယ္ဆုိတာ
မဆန္းဘူူးလုိ႔ေျပာနုိ္င္ပါတယ္။
ေရတက္ခ်ိန္မွာ ေနရာေပ်ာက္သြားတဲ႔အေကာင္ရွည္ေတြကနီးစပ္ရာသစ္ပင္ သစ္တုံးေတြေပၚမွာ
တြယ္ကပ္ေနၾကရတာကိုး။
သူတုိ႔ေနရာကုိ လူေရာက္လာေတာ႔တြယ္ထည္႔လုိက္ေရာ။
ႏွစ္စဥ္ေရတက္ခ်ိန္မွာ အေကာင္ရွည္ေၾကာင္႔အသက္ဆုံးပါးခဲ႔သူကေတာ႔နည္းမယ္မထင္ပါဘူး။
ဒီအျဖစ္ဆုိးေတြကလြတ္ေျမာက္ေအာင္ဘယ္လုိကာကြယ္ရမယ္ဆုိတာေတာ႔ စဥး္စားထားသင္႔ပါတယ္။
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
က်ေနာ္ငယ္ငယ္က ျမစ္ငယ္ျမဳိ႔ေလးမွာေနဘူးပါတယ္။
ဒု႒၀တီဆုိတဲ႔ျမစ္ငယ္ျမစ္က ကေရၾကီးခ်ိန္မွာအင္မတန္ေရစီးၾကမး္ျပီးေၾကာက္စရာေကာင္းလွပါတယ္။
ေတာင္က်ေရဆုိေတာ႔လည္းေရကနီနီ။
ျမစ္ကသိပ္မက်ယ္ဘဲခပ္က်ဥ္းက်ဥး္။
ေရစီးကၾကမး္ၾကမး္ တစ္လမ္းလုံးေတြ႔သမွ်ကို တေ၀ါေ၀ါအသံေတြေပးလုိ႕တုိက္စားသြားတတ္ပါတယ္။
ျမစ္ေရက်ခ်ိန္ဆုိရင္ ေတာင္ဘက္ျခမး္ကျမစ္ကမ္းပါးကေျမေတြအိမ္ေတြ တ၀ုနး္၀ုနး္နဲ႔ျပဳက်တာကုိျမင္ေနရ
ရပါတယ္။
ငယ္ငယ္တုနး္ကေတာ႔ေတြးမိတာက ဒီလုိအျမဲတမ္းေျပာငး္ေရႊ႔ေနရတဲ႔ေနရာမ်ုဳိးမွာမ်ားဘာလုိတြယ္ကပ္
ျပိးေနၾကသလဲေပါ႔။
ဒီလုိတစ္ႏွစ္တစ္ခါဒုကၡခံေနရတဲေနရာေလးကိုဘာလုိ႔မစြန္႔လႊတ္ၾကသလဲလုိ႔ ေတြးမိျပန္ပါတယ္။.
အခုအသက္အရြယ္ေရာက္မွ သိလာတာကေတာ႔ လူဆုိတာကုိယ္႔ဇာတိ ကိုယ္႔ေမြးရပ္ေျမကုိအလြယ္နဲ႔
မခြဲခ်င္ဘူးဆုိတာပါဘဲ.။
နွစ္စဥ္ႏွစ္တုိငး္ျမစ္ေရတက္တတ္တဲ႔အခ်ိန္မွာ စုိးရိမ္ေရမွတ္နားနီးတာနဲ႔ ေဘးကင္းရြာေရႊ႔ၾကဘုိ႔
အျမဲႏုိးေဆာ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ္႔လဲေခါင္းမာသူမ်ားက ရပါေသးတယ္ဆုိတဲ႔အေတြးနဲ႔ ေပကပ္ေနတတ္ၾကျပန္ပါတယ္။
ျမစ္ေရတက္တယ္ဆုိတာက အမ်ားအားျဖင္႔တအိအိတက္တတ္ေတာ႔ ေရွာင္ဘုိ႔တိမး္ဘုိ႔အခ်ိန္ရတယ္လုိ႔
တြက္တတ္ၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ္႔ တစ္ခါတစ္ရံညအခ်ိန္မေတာ္ရုတ္တရက္တက္လာတဲ႔အခါမ်ဳိးမွာေတာ႔ ဘာမွမတတ္နုိင္ဘဲ
လည္စင္းခံလုိက္ရပါတယ္။
ဒီလုိအျဖစ္မ်ဳိးၾကံဳရတယ္ဆုိရင္ေတာ႔ရင္နာစရာေကာင္းတယ္လုိ႔ထင္မိပါတယ္။
ကိုယ္႔မွာျပင္ဆင္နုိင္ခြင္႔ရွိပါလ်က္နဲ႔ မျပင္ဆင္မိလို႔ခံလုိက္ရတာကုိပါ။
*************************************************************
“၀ါဆုိ၀ါေခါင္ေရေတြၾကီးလုိ႔ သေျပသီးမွည္႔ေကာက္စုိ႔ကြယ္ “လုိ႔
က်ေနာ္တုိ႔ငယ္ငယ္က ဆုိခဲ႔ၾကတဲ႔ကဗ်ာေလးလုိပါဘဲ။
၀ါဆုိ၀ါေခါင္ေရာက္လာရင္ ေရကလဲၾကီးစျမဲ။
အျမဲတမ္းေရျမဳတ္တဲ႔ေဒသကလူေတြကလဲ ေရလြတ္ရာကုန္းေပၚမွာယာယီတဲထုိးလုိ႔ေနစျမဲ။
ေရၾကီးခ်ိန္မွာ အေကာင္ပေလာင္အႏၱရာယ္ေၾကာင္႔ အသက္ဆုံးရွုံးၾကစျမဲ
ေရနစ္လုိ႔အသက္ေသစျမဲ၊
ျဖစ္သလုိေနၾကထုိ္င္ၾကလုိ႔က်န္းမာေရးနဲ႔မညီညြတ္လုိ႔အမည္မေဖာ္နုိ္င္တဲ႔ေရာဂါေတြနဲ႔
လူ႔ေလာကကုိေက်ာခုိင္းၾကစျမဲ။
ဒီလုိရင္နာစရာေကာင္းတဲ႔အျဖစ္အပ်က္ေတြကေရွးကတည္းကေနအခုထိၾကဳံရစျမဲ။
ဒီအေျခအေနဆုိးၾကီးကလြတ္ေျမာက္ေအာင္ဘယ္လုိလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲလုိ႔စဥ္းစားမိရင္
က်ေနာ္ဦးေႏွာက္ေတြဆက္အလုပ္မလုပ္ဘဲ “ဟမ္း”သြားစျမဲ………………………………..

ကိုေပါက္လက္ေဆာင္အေတြးပါးပါးေလး
(14-7-2012)