“ ပေရာ္က်စ္ နိဒါန္း”

မေန႔က ရန္ကုန္မွေနတဲ႔ က်ေနာ္႔ညီမတစ္ေယာက္ဆီေနဖုန္းလာပါတယ္။

ပုရစ္ေပၚျပီလား? ေပၚျပီဆုိရင္ ပုရစ္ေၾကာ္ျပီးပုိ႔ေပးစမ္းပါလုိ႔ေျပာလာပါတယ္။

ဟုိေန႔ကေတာ႔ ေစ်းထဲမွာေတြ႔တယ္လုိ႔ေျဖရင္းနင္နဲ႔မွ မတဲ႔တာလုိ႔ေျပာေတာ႔

အကုိကလဲ ဒီအခ်ိန္ေရာက္ရင္ စတိေလာက္ေတာ႔စားခ်င္တယ္ေလလုိ႔ျပန္ေျဖပါတယ္။

ျပီးေတာ႔ မွ စားျပီးရင္ေဆးေသာက္မယ္ေလလုိ႔ ရီသံစြက္ျပီးေျပာပါတယ္။

အဲဒါနဲ႔ ရရင္၀ယ္ျပီး ျမတ္မႏၱလာထြန္းနဲ႔ပုိ႔လုိက္မယ္လုိ႔ေျဖေတာ႔

ပုိ႔မယ္ဆုိဖုနး္ဆက္ေပးလုိ႔ေျပာျပီးဖုနး္ခ်သြားပါတယ္။

 

အဲဒါနဲ႔ဘဲေနာက္ေန႔မနက္ေရာက္ေတာ႔ မဒမ္ေပါက္နဲ႔ ဘုရားၾကီးေစ်းကုိသြားေတာ႔

ပုရစ္သည္ေတြ ေတြ႔ပါတယ္။

ေမးၾကည္႔ေတာ႔ အမေျခာက္ေထာင္ ဂြ်န္ငါးေထာင္ဆုိတာနဲ႔ျပန္လွည္႔လာခဲ႔ပါတယ္။

အဲေလာက္ေတာ႔ ၀ယ္စားဘုိ႔မတန္ဘူးထင္လုိ႔ပါ။

ဒါေပမယ္႔သူမ်ားေတြေမးၾကည္႔ေတာ႔၄၅၀၀ထက္ေတာ႔ေရာ႔သံမၾကားေသးဘူးလုိ႔ေျပာၾကပါတယ္။

(11-11-11)ေန႔မနက္မွာေတာ႔ ေရၾကည္ေညာင္ပင္(၂၅လမ္းနဲ႔၈၅)လမး္ေဒါင္႔ ပုရစ္တန္းကိုသြားေတာ႔

ေစာေသးလုိ႔ထင္ပါရဲ႕ပုရစ္သည္ေလးေတြက  တစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စဘဲ ဘန္းေလးေတြခင္းေရာင္းေနတာကိုဘဲျမင္ရပါတယ္။

ခါတုိင္းဆုိဒီနားေလးမွာ လမး္ဟုိဘက္ဒီဘက္ အသည္ခ်င္းကို ဆက္ေနတာပါ။

ဓမၼာရုံေပါက္မွာထုိင္ေနတဲ႔ မိန္းမ၀၀ၾကီးေရွ႔မွာလူေလးငါးေယာက္ထုိင္ေရြးေနပါတယ္။

၄၅၀၀ မေလွ်ာ႔ဘူး သာတမ္းမေပးဘူးလုိ႔ ခပ္တင္းတင္းေလးဆုိပါတယ္။

အဲဒါနဲ႔ လမး္အေနာက္ဘက္မွာခင္းထားတဲ႔ဆုိင္ကိုသြားေမးေတာ႔ ၃၀၀၀ပါတဲ႔။

အေကာင္တစ္ရာကုိသုံးေထာင္ဆုိေတာ႔ တစ္ေကာင္သုံးဆယ္ဆုိ မဆုိးဘူးလုိ႔တြက္မိတာနဲ႔

ထုိင္ျပီးေရြးပါေတာ႔တယ္။

ပထမ အသယ္က အေကာင္ပုိၾကီးျပီး အေကာင္က မာလဲမာ လတ္လဲလတ္။

ဒီေန႔မနက္မွေရာက္တဲ႔အေကာင္ေတြျဖစ္ဘုိ႔မ်ားပါတယ္။

က်ေနာ္ေရြးေနတဲ႔အေကာင္ေတြကေတာ႔ ခပ္ေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ မေန႔က က်န္တဲ႔အေကာင္ျဖစ္ဘုိ႔မ်ားပါတယ္။

တကယ္ထုိင္ေရြးေတာ႔ အေကာင္၁၇၀ဘဲရေတာ႔ ရန္ကုန္ပုိ႔ဘုိ႔မေလာက္ပါဘူး။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိနး္မ၀၀ၾကီးရယ္ေတာင္းေတြရယ္က ဆုိက္ကားနွစ္စီးနဲ႔ေရာက္လာပါတယ္။

က်ေနာ္၀ယ္ေနတဲ႔ ဆုိင္ေဘးက မိန္းမက ဆရာၾကီး က်မဆီကအေကာင္ေတြ နုိင္ရင္အကုန္ယူလုိက္ပါလားလုိ႔

ေျပာလာတာနဲ႔ လွမး္ၾကည္႔ေတာ႔ဘမ္းထဲမွာအေကာင္ ၂၀၀ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိမယ္ထင္ရပါတယ္။

သူက ဆရာၾကီး၀ယ္ထားတဲ႔ေစ်းတဲ႔ ေလွ်ာ႔ေပးပါမယ္ အသစ္ေပၚတာေရာင္းခ်င္လုိ႔ပါ။

အေဟာင္းေတြျပတ္မွအသစ္တင္နုိင္မွာေလလုိ႔ က်ေနာ္႔ကိုလွမ္းေျပာပါတယ္။

အဲဒါနဲ႔က်ေနာ္က အခုဟုိဘက္က၀ယ္ထားတာ သုံးေထာင္ ၾကိဳက္တာေရြးယူုလုိ႔ရတယ္လုိ႔ေျဖလုိက္ေတာ႔ ႏွစ္ေထာင္႔ငါးရာနဲ႔ယူပါလုိ႔ေျပာျပီး အေကာင္ေတြေရပါေတာ႔တယ္။

သူအေကာင္ေတြက ဆုပ္ဆုပ္ေရေနတဲ႔အထဲမွာ အဂၤါမစုံတဲ႔အေကာင္ေတြလဲပါတာကိုေတြ႔ေနရပါတယ္။

အေကာင္၂၀၀ျပည္႔သြားတဲ႔အခါ ဘမး္ထဲမွာအေကာင္ အစိတ္ေလာက္က်န္ေနပါေသးတယ္။

အဲဒါနဲ႔ အေကာင္ေတြကို တစ္ေကာင္ျခင္းေသခ်ာျပန္စစ္။

ေပ်ာ႔ေနတဲ႔အေကာင္ေတြကိုဖယ္။

အဂၤါမစုံတဲ႔အေကာင္ေတြကိုဖယ္ျပီး ေကာင္းတဲ႔အေကာင္နဲ႔လဲယူပါတယ္။

ေနာက္ဟုိဘက္ကပ္ရက္ေရာင္းတဲ႔သူကလဲ အားေပးပါအုံးဆုိတာနဲ႔ အေကာင္တစ္ရာထပ္ယူလုိက္ပါတယ္။

က်ေနာ္ပုရစ္၀ယ္ျပီးလုိ႔ ထလဲထေရာ ေရၾကည႔္ေညာင္ပင္ဓမၼာရုံေရွ႔မွာလူေတြအုံးေနပါတယ္။

ပုရစ္အသစ္ေရာက္လုိ႔ ေရာင္းတဲ႔သူေတြက သူ႔ထက္ငါအလုအယက္၀ို္င္းအုံလုေနၾကတာပါ။

လတ္ဆတ္တဲ႔အေကာင္ကေတာ႔ ေရမထိေသးေတာ႔ မာေတာင္႔ေတာင္႔။

က်ေနာ္၀ယ္လာတဲ႔တညသိပ္ကေတာ႔ နညး္နည္းေလးေပ်ာ႔ပါတယ္။

ပုရစ္အသစ္ရတဲ႔အသည္ေတြဆီကအသံေတြထြက္လာသလုိ ေစာေစာ ေခ်ာက္တီးေခ်ာက္ခ်က္ရွိေနတဲ႔

ပုရစ္ေစ်းတနး္ေလးကလည္း အသက္၀င္လုိ႔လာပါတယ္။

“ပုရစ္အမလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြရမယ္ေနာ္ ၾကဳိက္တာေရြးယူ ငါးေထာင္”

                                                                                                   

@@@@@ @@@@@    @@@@@ @@@@@    @@@@@ @@@@@     @@@@@ @@@@@   

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႔ မဒမ္ေပါက္က အိမ္နားက ေကာင္မေလးနွစ္ေယာက္အကူအညီနဲ႔ ပုရစ္ေတြေၾကာ္ဘုိ႔ျပင္

ပါေတာ႔တယ္။

ပုရစ္ေၾကာ္မယ္ဆုိရင္ အရင္ဆုံးလုပ္ရတာက အေတာင္ပန္ေတြကုိညွပ္။

ဆူးေတာင္ေတြျဖတ္ ေျခေတြလက္ေတြတိ။

ဒါပထမအဆင္႔။

ျပီးရင္ ဘုိက္ထဲက အူနဲ႔ေခ်းအိမ္ထုတ္ရပါတယ္။

တစ္ခ်ဳိ႔ကေတာ႔ သြားၾကားထုိးတံအခြ်န္ေလးနဲ႔ ဗုိက္ကုိေဖာက္လုိ႔ထုတ္ပါတယ္။

တစ္ခ်ဳိကေတာ႔ ပုရစ္ေခါင္းကိုမျဖဳတ္ဘဲ ဂုတ္ကေနအသာေလးခ်ဳိးျပီး အူထုတ္ပါတယ္။

တစ္ခ်ဳိ႔ကေတာ႔ ေခါင္းကိုျဖဳတ္ လည္ပင္းကိုခ်ဳိးျပီး ထုတ္ပါတယ္။       

ေခါငး္ခ်ဳိးတဲ႔လူကေတာ႔ ပုရစ္ကုိယ္ထည္ကုိသတ္သတ္ေၾကာ္။

ေခါင္းကုိသတ္သတ္ေၾကာ္ပါတယ္။

ပုရစ္ေခါင္းေၾကာ္ေလးေတြကို ပန္းကန္ျပားထဲ ထည္႔ထားရင္

ႏုတ္ခမ္းေမႊးေလး ေထာင္ေထာင္မ်က္လုံးေလးက ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ပန္းကန္ထဲကေန

ေမာ႔ၾကည္႔ေနတတ္လုိ႔ေၾကာက္တတ္သူမ်ားက မစားရဲေပမယ္႔ ၾကိဳက္တတ္သူမ်ားကေတာ႔

လက္ကေလးနဲ႔ဆုပ္တဲ႔ျပီး တက်ြတ္ကြ်တ္၀ါးရတာ အရသာသိပ္ရွိပါသတဲ႔။

ပုရစ္ေၾကာ္တဲ႔အခါ မပါမျဖစ္ပစၥည္းကေတာ႔ ဂ်ငး္နဲ႔ၾကက္သြန္ျဖဴပါဘဲ။

အဲဒီႏွစ္မ်ဳိးမပါရင္ ပုရစ္အနံ႔က နံပါတယ္။

ဒီဂ်ငး္ၾကက္သြန္ျဖဴနဲ႔ေလးထဲက ပုရစ္နံ႔ေလး ေနရုန္းထြက္လာမွသာ

ပုရစ္ေၾကာ္ဂုဏ္ေျမာက္ပါတယ္ ျပည္႔စုံပါတယ္။

ေနာက္ပုရစ္ေၾကာ္မယ္ဆုိရင္ ဒယ္အုိးထဲမွာဆီအျပည္႔ ဆီေပါေပါနဲ႔ေၾကာ္မွ ပုရစ္ကၾကြတ္ရြျပီးအရသာ

ရွိပါတယ္။ဆီနည္းနည္းနဲ႔ေၾကာ္ရင္ ပုရစ္အေကာင္က က်လာတဲ႔အမူံအမႊားေတြက တူးကုန္ျပီး အနံဆုိးေတြထြက္တတ္ပါတယ္။

ေနာက္ ပုရစ္မွာ ေႏြပုရစ္နဲ႔ ေဆာင္းပုရစ္ဆုိျပီးနွစ္မ်ဳိးရွိပါတယ္။

ေႏြပုရစ္ကေတာ႔ တန္ခူး-ကဆုန္ ပူျပင္းလြန္းတဲ႔ ေႏြအခါေျမၾကီးထဲမွာ ပူလြန္းလုိ႔ မေနနုိ္င္လုိ႔ထြက္လာတဲ႔ပုရစ္ပါ။

အဲဒီပုရစ္ကို မန္းေလးသားေတြက မစားပါဘူး။

အခ်ိန္အခါမဟုတ္ဘဲထြက္ေတာ႔ အေကာင္က ပိန္လွီလွီ အမေတြကလဲ ဥမပါ အဆင္မသင္႔ရင္ ၀မ္းေလွ်ာတတ္ပါတယ္။

ဓါတ္ပုရစ္လုိ႔လဲေခၚပါတယ္။

ပုရစ္ျမင္ရင္ မစားရ မေနနုိင္သူမ်ားနဲ႔ ပုရစ္အေၾကာင္းကို မသိသူမ်ားကသာစားပါတယ္။

ေဆာင္းပုရစ္ကေတာ႔ အခုလုိတန္ေဆာင္မုန္းလမွာထြက္တတ္ပါတယ္။

သူ႔သဘာ၀အတုိင္းထြက္တာရယ္ အမေတြက ဥပါတာရယ္ေၾကာင္႔ အေကာင္ေတြကျပည္႔ျပည္႔တင္းတင္းနဲ႔

ေၾကာ္လုိက္ရင္လဲေဖာင္းေဖာင္းရြရြ တကယ္ကိုအရသာရွိလွပါတယ္။

ပုရစ္အထီးနဲ႔အမဘယ္လုိခြဲသလဲလုိ႔ေမးရင္ ပုရစ္အမဖင္မွာ တုတ္တံေလးနဲ႔ဆင္တူတဲ႔ အေခ်ာင္းမဲမဲေလးပါပါတယ္။

ပုရစ္အေကာင္က ညဳိညဳိ။

အမဗုိက္ထဲမွာပါတဲ႔ ပုရစ္ဥ၀ါ၀ါေလးေတြက ခ်ဳိခ်ဳိ ဆိမ္႔ဆိမ္႔။

ေျပာေနရင္းေတာင္မွ သြားရည္ေတြက စိမ္႔လာပါေသးတယ္။

ပုရစ္ေၾကာ္တဲ႔အခါမွ မီးေအးေအးနဲ႔ေၾကာ္မွေကာင္းပါတယ္။

မီးမ်ားရင္ ပုရစ္ကလုိတာထက္ပုိၾကြတ္သြားရင္စားလုိ႔မေကာင္းသလုိ ၀ါးေနရင္းက ပါးစပ္ေတြလဲေပါက္လာတတ္ပါတယ္။

မီးေအးေအးနဲ႔ေၾကာ္မွ ပုရစ္မွာအစုိဓါတ္ကေလးရွိေနမွစားလုိ႔ေကာင္းပါတယ္.။

ငယ္ငယ္တုန္းေတာ႔ အိမ္မွာပုရစ္ေၾကာ္ျပီဆုိရင္ အရင္ဆုံးျဖဳတ္ထားတဲ႔ေခါင္းေလးေတြကိုေၾကာ္ပါတယ္။

ေနာက္မွ အေကာင္ၾကီးေတြေၾကာ္ပါတယ္။

ပုရစ္ေၾကာ္ျပီဆုိတာနဲ႔ မိီးဖိုနားမွာရစ္သီရစ္သီ။

ေခါင္းေၾကာ္ျပီးျပီဆုိတာနဲ႔ ပန္းကန္ထဲမွာထည္႔ေပးတာကို တက်ြတ္ကြ်တ္၀ါး။

ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ရင္ေတာ႔ ပုရစ္ေၾကာ္ထားတဲ႔ဆီနဲ႔ထမင္းကိုနယ္။

ငံျပာရည္ခ်က္ကေလးေဘးမွာခ်။

ထမင္းတစ္လုတ္ ပုရစ္ေၾကာ္တစ္ေကာင္းနုနး္နဲ႔အ၀အျပဲတီးၾကတာေခါင္းမေဖာ္စတမ္းပါဘဲ။

ဒါနဲ႔ညေနငါးနာရီေၾကာ္ေၾကာ္ေလာက္မွာ ပုရစ္ေၾကာ္တဲ႔ ကိစၥျပီးသြားပါတယ္။

ပုရစ္ေတြကို ဆီစစ္ေအာင္သတင္းစာစကၠဴခံထားတဲ႔ဘမ္းထဲမွာ ပုရစ္ေတြကုိ ျဖန္႔ထားလုိ္က္ပါတယ္။

ညေနေျခာက္နာရီေလာက္ေရာက္ေတာ႔ ပုရစ္ေတြကိုမုန္႔ပုံးထဲ ထည္႔ဘုိ႔လုပ္ရပါတယ္။

ၾကြတ္ၾကြတ္အိပ္ကို မုန္႔ပုံးထဲမွာအရင္ထည္႔။

ျပိးေတာ႔မွ အဲဒီအိတ္ထဲကို ပုရစ္ေၾကာ္ေလးေတြကို တစ္ေကာင္နဲ႔တစ္ေကာင္မပိေအာင္

ဖြဖြေလးထည္႔။

ပုံးကိုေလလုံေအာင္ပိတ္။

အေပၚက ပလပ္စတစ္တစ္ထပ္အုပ္ျပီး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္ခ်ည္။

ျပီးမွ ကြ်ဲဆည္ကန္ကားၾကီးကြင္းက ျမတ္မႏၱာထြန္းကားဂိတ္ကို ည(၇)နာရီကားမွီေအာင္ေျပးရပါေတာ႔တယ္။

ရန္ကုန္ေအာင္မဂၤလာကား၀င္းထဲကုိုပို႔မယ္လုိ႔ေျပာေတာ႔ ကားခတစ္ေထာင္က်ပ္။

အဲဒါနဲ႔ရန္ကုန္က ညီမဆီကို ပုရစ္ေၾကာ္ပုိ႔လုိက္တဲ႔အေၾကာင္းသတင္းေပးေတာ႔

ညီမေရာ တူမေတြပါ ၀မ္းသာအားရနဲ႔ စကားေတြ၀င္ေျပာၾကပါတယ္။

အကို ပုရစ္၀ယ္တာ ဘယ္ေလာက္ ေလာက္ကုန္သြားလဲေမးေတာ႔ တစ္ေသာင္းေတာ႔ ေက်ာ္တယ္လုိ႔လဲ

ေျဖေရာ ညီမေတာ္က အကိုက်မတုိ႔ က်ဳံးေဘးမွာ ပုရစ္ေကာက္ၾကတာ သတိရေသးလားလုိ႔ေမးေတာ႔

က်ေနာ္စိတ္ေတြက ငယ္ငယ္တုနး္က အခုလို ေဆာငး္ညမ်ားမွာ က်ဳံးေဘးမွာ မာက်ဴရီမီးတုိင္ေအာက္မွာ

လူၾကီးလူငယ္မေရြးတစ္ေပ်ာ္တစ္ပါးၾကီး ပုရစ္ေကာက္ခဲ႔ၾကတာကို ျပန္သတိရမိပါေတာ႔တယ္။

အဲဒီတုန္းကေတာ႔ ……………………………………………..

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပမည္)

 

ကုိေပါက္လက္ေဆာင္အေတြးပါးပါးေလး

(12-11-2011)