“သီခ်င္း ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ႏွင္႔……………..……”

 

 

တစ္ရက္ အိမ္ေရွ႕မွာထုိ္င္ေနုတနး္ ဟုိးခပ္ေ၀းေ၀းကေန ဖြင္႔ထားတဲ႔သီခ်င္းေလးကခပ္သဲ႔သဲ႔ေလးပ်ံ႕လြင္႔လုိ႔လာပါတယ္။

“အေ၀းမုိးေကာင္းကင္ထက္မွာ ငါ႔အလြမး္ငွက္ငယ္ေလးတစ္ေကာင္………………

အလင္းေရာင္ေလးေရ ဘယ္ဆီမွာ မင္းလင္းလက္လုိ႔ေနလဲ အေ၀းက မင္းေလးရဲ႕ေခၚသံ ေျခရာခံရင္းေတြ႔တ့ဲ ထိရွာမယ္”

ဒီသီခ်င္းေလးကိုၾကားမိေတာ႔ ကမၻာေျမကုိ ျပန္မလာနုိင္ေတာ႔တဲ႔ သီခ်င္းငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ကို သြားသတိရမိပါတယ္။

သတိရတယ္ဆုိလုိ႔ သူနဲ႔ကိုယ္နဲ႔ေတြ႔ဘူးသလားဆုိေတာ႔လဲမဟုတ္ေသးပါဘူး။

သိလားဆိုရင္ေတာ႔ မသိဘူးေပါ႔။

မသိဘူးလားဆုိရင္လဲ သိတယ္လုိ႔ဘဲေျဖရပါမယ္။

သိလဲသိတယ္ မသိလဲမသိဘူးေပါ႔။

အဲဒီအလြမ္းငွက္ကေလးနဲ႔က်ေနာ္ရဲ႕ ဆုံေတြျခင္းအစကိုျပန္စဥ္းစားမိေတာ႔……………………

 

1985 တကၠသုိ္လ္ေနာက္ဆုံးႏွစ္အျပီး မွာေတာ႔ က်ေနာ္မႏွစ္သက္ေပမယ္႔လဲ မိသားစုအလုိက်ေအာင္႔အည္းလုိ႔

ေလးႏွစ္ေလာက္ေနခဲ႔ရတဲ့ေနရာဌာနၾကီး ကိုေက်ာခိုင္းထြက္ခဲ႔ပါေတာ႔တယ္။

က်ေနာ္အေဖ႔ဘက္က မိသားစုအားလုံးက ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမ စာေရးစာခ်ီအစရွိတဲ႔၀န္ထမ္းမိသားစုပါ။

ေန႔စဥ္ မွန္မွန္ရုံးတက္ ရုိးရုိးကုပ္ကုပ္ေန ရလာတဲ႔၀င္ေငြကို တစ္လစာေ၀ပုံခ်လုိ႔သုံး၊

ရွုပ္ရွုပ္ေထြးေထြးမရွိ၊

အေျပာငး္အလဲမရွိေသာျဖတ္သန္းမူ႔နဲ႔ဘ၀ကုိတည္ေဆာက္လုိ႔ထားၾကပါတယ္။

က်ေနာ္ကေတာ႔ အေျပာင္းအလဲအသစ္အဆန္းနွစ္သက္သူ။

ဂီတကိုႏွစ္သက္လုိ႔ စာဖတ္ျခငး္ကို စြဲမက္သူတစ္ေယာက္။

ဆယ္တန္းေအာင္စဥ္ကာလ က်ေနာ္တုိ႔ေခတ္က လူငယ္မ်ား ရဲ႕အိပ္မက္ျဖစ္တဲ႔

“အင္စတီက်ဳ႕” လုိ႔ ဘုိလုိေခၚၾကတဲ႔  MC, RIT, BED,ECO အစရွိတဲ႔ေနရာမ်ားကို

၀င္နွုိင္ဘို႔အတြက္ကလဲ မေသခ်ာ ဒီေတာ႔လည္းသာမန္၀န္ထမ္းမိသားစုက ေပါက္ဖြားတဲ႔လူဆိုေတာ႔လည္း

 အလုပ္လုပ္ရင္း ပညာရွာရပါေတာ႔တယ္။

မနက္7နာရီေရာက္ေအာင္သြား ညေနေလးနာရီထုိးရင္ျပန္ ဆုိတဲ႔

အေျပာင္းအလဲအတက္အက်မရွိ တဲ႔ အစုိးရ စက္ရုံတစ္ခုမွာေအာက္တန္းစာေရးအျဖစ္အလုပ္၀င္လုပ္ျပီး

“တကၠသုိလ္္စာေပးစာယူသင္တန္း”(အခုေတာ႔အေ၀းသင္တကၠသို္လ္)ကိုတက္ရပါေတာ႔တယ္။

ဒီအလုပ္က မနက္ေစာေစာထလုိ႔အလုပ္သြား တစ္ေနကုန္စက္ထဲမွာေန ၊

ညေနက်ေတာ႔မွအိမ္ျပန္ ။

အဲေတာ႔ဒီအလုပ္က က်ေနာ္႔အတြက္ ေဘာင္ပိတ္ပါတယ္။

အျပင္ေလာကနဲ႔အဆက္အသြယ္ျပတ္လုိ႔ မႏွစ္သက္ေပမယ္႔လဲ

အေဖ႔ကို ေပးထားဘူးတဲ႔ကတိအတုိင္း ဘြဲ႔တစ္ခုမရ မခ်င္းေအာင္႔အီးျပီးလုပ္ခဲ႔ရပါတယ္။

 

1985 ေက်ာင္းျပီးတဲ႔ႏွစ္မွာ က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ဆက္သြယ္မူ႔နဲ႔ “ေတးသံသြငး္”ဆုိင္တစ္ခုမွာ

အသံကူးတဲ႔အလုပ္ကိုရခဲ႔ပါတယ္။

အစိုးရ၀န္ထမ္းအျဖစ္ကထြက္ ပုဂၢလိကအလုပ္ကုိ ေျပာင္းေရႊ႔လုိ႔လုပ္တာကုိ အေဖသိသြားခ်ိန္မွာေတာ႔

သားအဖႏွစ္ေယာက္ၾကား ျပႆနာအေတာ္ေလးၾကီးထြားခဲ႔ပါတယ္။

မွတ္မွတ္ရရ ေလးငါးေျခာက္လေလာက္ထိ အေဖကက်ေနာ္႔ကို စကားမေျပာခဲ႔ပါဘူး။

ဒါေပမယ္႔က်ေနာ္႔အတြက္သက္သာရ ရသြားတဲ႔ အေၾကာင္းကေတာ႔

အရင္က လခ 185က်ပ္ကေန အခုလက္ရွိအလုပ္က တစ္လ 300က်ပ္ဆုိေတာ႔

အိမ္ရဲ႕စား၀တ္ေနေရးကုိ အေထာက္အကူျပဳေပးနုိင္တဲ႔အတြက္ အေဖနဲ႔က်ေနာ္႔ၾကားမွာ

တင္းမာမူ႔ကုိ အနည္းငယ္ေတာ႔ေျဖေလ်ာ႔ေပးခဲ႔ပါတယ္။

အိမ္ကလဲက်ေနာ္အလုပ္ေျပာငး္လုပ္တာကို စိတ္တုိင္းမက်ေပမယ္႔ ေျပာလုိ႔မရဘူးဆုိတာသိေတာ႔

ထပ္မေျပာၾကေတာ႔ပါဘူး။

အိမ္က ဘယ္လုိဘဲေျပာေျပာ ဒီအလုပ္ကိုက်ေနာ္နွစ္သက္တယ္။

ဂီတနဲ႔ပါတ္သက္တဲ႔အလုပ္ဆုိတာ အျမဲတန္းေျပာင္းလဲဆနး္သစ္ေနတယ္။

အဆုိေတာ္ေပါင္းစုံရဲ႕ သီခ်င္းအသစ္ အသစ္ေတြကလည္း ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်ထြက္ေနတယ္။

က်ေနာ္ၾကဳိက္တဲ႕သီခ်ငး္ေတြကုိေန႕စဥ္နားေထာင္ရတယ္။

၀ါသနာပါတဲ႔အလုပ္နဲ႔ထမင္းစားဘုိ႔ေငြရွာရတဲ႔အလုပ္ ထပ္တူက်ေနတယ္ဆုိျပန္ေတာ႔

ေန႔စဥ္ျဖတ္သန္းေနရတဲ႔ဘ၀ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ပါတယ္။

 

အထူးသျဖင္႔က်ေနာ္နွစ္သက္တဲ႔ကုိယ္ပုိင္သံစဥ္သီခ်င္းေတြျဖစ္တဲ႔

 “စိမ္းျမ သစ္ရြက္တုိ႔ေၾကြေနဆဲ ………….ငါ႔မ်က္ရည္စုိေနတုနး္ေပါ႔……….တစ္ခ်ဳိ႔ေတြေနႏုိင္လြန္းတယ္”တုိ႔

“သံဇကာအလည္မွာ တစ္ေယာက္တစ္ဖက္ရွိေနဆဲ………..စကားသံေတြမသဲကြဲ တုိ႔ႏွစ္ေယာက္လဲ” တုိ႔

“မလြန္ဆန္နုိင္ရင္လဲ သခၤါရ တရားလုိ႔ ေျပာျပပါလား မိငယ္ မေႏွာင္းေသးတဲ႔အိပ္မက္အခါတစ္ရာမက မက္စဥ္ မေရရာနုိင္ေသးတဲ႔ဘ၀မွာ” တုိ႔

“ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ႔ အၾကင္နာေနွာင္ၾကဳိးဟာ တုိ႔အသည္းေတြကိုရစ္ေႏွာင္မိ…………….”တုိ႔

“ေလေျပအလာ ေကသာလြန္႔လူးလြင္႔ေန လမး္ေလွ်ာက္လုိ႔လာရင္း ငုံ႔ကာၾကည္႔လုိက္”တုိ႔

“အေပၚဆုံးထပ္က အသဲကြဲသီခ်ငး္ကုိ ဆုိညည္းလုိက္ေတာ႔ နွင္းေတြဟာ ပုိမုိသိပ္သည္းလုိ႔လာတယ္” တုိ႔

“နုတ္ဆက္ခဲ႔ပါတယ္ က်ေနာ္သြားေတာ႔မယ္………….လမ္းရဲ႕သယ္ေဆာင္ရာ ဟုိအေ၀းကုိ…………အေ၀းကို”တုိ႔

“ပုလဲေလးေတြဆုိတာ ကမာေကာင္ေလးေတြရဲ႕မ်က္ရည္ဘဲခင္ ဒါေၾကာင္႔သာပင္လည္မွာ မဆြဲစမ္းပါနဲ႔ခင္”တုိ႔

“ေန၀င္ညကုိ ကူးျဖတ္ရဲမွ ေရာင္နီသာတဲ႔ေန႔သစ္ကုိေရာက္မယ္…….” တုိ႔

ဆုိတဲ႔ကိုယ္ပုိင္သံစဥ္သီခ်င္းေတြကို တရွုိက္မက္မက္ခံစားလုိ႔ေကာင္းတုနး္၊

စိတ္ေတြက အခ်စ္နဲ႔မႊမ္းထုံေနတုန္း ကာလေလးတစ္ခုမွာေပါ႔။

 

တကၠသုိလ္အတူတက္ဖက္ ေကာင္မေလးကို သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ကေန ခ်စ္သူ ဆုိတဲ႔

စည္းေလးကိုေက်ာ္ဘုိ႔ၾကိဳးစားေနဆဲအခ်ိန္၊

သူကလဲ က်ေနာ္သူ႔ကုိခ်စ္ေနတာကုိ သူကလဲသိ၊

သိေပမယ္႔လဲ မသိဟန္ေဆာင္လုိ႔ေန၊

ဒါေပမယ္႔ ေရွ႔ဆက္တုိးလုိ႔အေျခအေနမဟန္ရင္

ခ်ည္ေႏွာင္တဲ႔သံေယာဇဥ္ၾကဳိးေလးလဲျပတ္၊

 ခင္မင္လက္စပါပ်က္သြားမွာစုိးေတာ႔က်ေနာ္ကလဲေသြးတုိးစမ္းျပီးမေျပာရဲ။

တစ္ခုေသာနံနက္ခင္းေလးမွာ…………………….

 “သူငယ္ခ်င္းေလးခ်စ္တယ္ ဘယ္လုိေျပာရမလဲ ကုိယ္ဒီလုိ သိပ္သိပ္ခ်စ္ေနတယ္

ဒါကုိ သူမသိသလုိဟန္ေဆာင္ေနရက္တယ္

သူ႔အေပၚမွာကိုယ္႔စိတ္ေတြမရုိးသားေတာ႔ဘူးေဟး………………”ဆုိတဲ့

ခ်ိဳျမစြာ သီဆုိတဲ႔ အသံ  လွပတဲ႔စာသား နား၀င္ခ်ဳိတဲ႔ေတးသြားအလုိက္က ရင္ကုိထိရွ။

ဒီသီခ်ငး္ေလးကို ၾကားမိတဲ႔အခ်ိန္က်ေနာ္႔စိတ္ေတြ မွင္သက္မိသြားပါတယ္။

က်ေနာ္လက္ရွိအျဖစ္အပ်က္နဲ႔ထပ္တူက်ေနတုိက္ဆုိင္လြနး္လွ တဲ႔ သီခ်ငး္က

က်ေနာ္႔ရင္ထဲကုိ စူးနစ္စြာ၀င္ေရာက္သြားေတာ႔အဲဒီအဆုိေတာ္ ဘယ္သူလဲဆုိတာကို သိခ်င္လုိ႔လာပါတယ္။

မွတ္မွတ္ရရ 1987 ခုႏွစ္ပါ။

 

က်ေနာ္ အလုပ္လုပ္တဲ႔ေတးသံသြင္းက သီခ်င္းအသစ္ထြက္လုိ႔ ေကာ္ပီကူးေနတယ္ဆုိရင္

အဲဒီသီခ်ငး္ကိုက်ေနာ္တုိ႔အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔သူေတြသိေအာင္ၾကားဘူးေအာင္

ေဆာင္းေဘာက္နဲ႔ဖြင္႔ေပးထားေလ႔ရွိပါတယ္။

အဲဒီ”သီခ်င္းငွက္ကေလး”လုိ႔က်ေနာ္တင္စားတဲ႔သူရဲ႕ေခြကို ကူးေနခ်ိန္မွာအလုပ္လုပ္ရင္းၾကားလုိက္ရတဲ႔အခါ

အေတာ္ေလးကုိ သေဘာက်သြားေတာ႔ ေနာက္တစ္ေခါက္သီခ်ငး္ထပ္ကူးခ်ိန္မွာ

အစအဆုံးတပုဒ္ခ်င္းကို ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္မိပါေတာ႔တယ္။

တစ္ပုဒ္ခ်င္းစီကိုနားေထာင္မိတဲ႔အခါ

ပုိ ပုိလုိ႔ၾကဳိက္သြားမိပါတယ္။

ထူးျခားတဲ႔ဆုိဟန္ အဆုံးသတ္မွာ အသံေလးတုန္လုိ႔၀ဲသြားပုံက နုိင္ငံျခား “ဘီးဂ်ီးစ္”အဖြဲ႔ရဲ႕ဆုိေပါက္နဲ႕ေတာ႔ဆင္ပါတယ္။

တစ္ေခြလုံးနားေထာင္ရင္းၾကဳိက္သြားတဲ႔သီခ်င္းေတြကေတာ႔

( ယုံၾကည္တာေတြအားလုံး စြန္႔လႊတ္ခဲ႔ပါတယ္ တုိ႔အခ်စ္ကဆုံနုိင္ဘုိ႔သိပ္မလြယ္)ဆုိတဲ႔“ ေမ႔လုိက္ေတာ႔ “၊

(သူပန္ထားတဲ႔ပန္းနီနီ က်ေနာ္ေနရာခဏလဲခ်င္သည္ ၾကင္နာသူေလးလွဘုိ႔အစြမး္ကုန္ ၾကဳိးစားမည္)“ တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔ခ်စ္လာလိမ္႔မယ္ “

(နာရီသံေတြဆူညံလုိ႔လြန္းေန ရင္ခုန္သံေတြျမန္တယ္အခ်စ္ေရ……)“ နာရီေပၚကမ်က္ရည္စက္မ်ား “

“ မရုိးသားေတာ႔ဘူး “နဲ႔

(ေျပာင္းလဲတတ္တဲ႔မင္းကိုတုိ႔ဘယ္လုိမွနားမလည္…….ၾကင္နာတတ္ေသာအညဳိေရာင္မ်က္၀န္းမ်ား……..)“ စိမး္ရက္ေလအား “ေတြျဖစ္ပါတယ္။

ပုိသေဘာက်တဲ႔ထူးျခားတယ္လုိ႔ထင္တဲ႔သီခ်ငး္ကေတာ႔

“ ေပါက္ေပါက္ “နဲ႔စုံတြဲဆိုထားၾကတဲ႔ “ ေ၀းသြားတဲ႔အခါ  “သီခ်ငး္ဘဲျဖစ္ပါတယ္။

(ေ၀းသြားတဲ႔အခါ ႏွလုံးသားမွာ  အျမဲတမ္းသတိရေနာ္ ၾကင္နာခဲ႔ဘူးတဲ႔ အခ်ိန္ခါမ်ား ျပန္လည္ရယူဘုိ႔………………..”

ဆုိတဲ႔စကားေလးမ်ားကုိ အသံအနိမ္႔အျမင္႔အတက္အက်နဲ႔ျပဳိင္တူဆုိသြား တာရင္ထဲမွာျငိလုိ႔သြားပါေတာ႔တယ္၊။

(သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔သီခ်ငး္အေၾကာင္းေတြေျပာၾကတုနး္က ခင္၀မ္းရဲ႕အခ်စ္ကိုရင္း၍ဆုိတဲ့သီခ်င္းေလးကုိဟာမုိနီ

လုိက္ေပးတဲ႔ ရင္းကီး ဆုိသူရဲ႕ ဟာ………ဟာ……….ဟာ……..ဆုိတဲ႔ေအာ္သံေလးကို သေဘာက်မိဘူးပါတယ္။)

သံစဥ္က ဂ်တ္စ္ဂီတ နုိင္ငံျခားသံစဥ္နဲ႔ဆင္တူေပမယ့္ ဆုိထားပုံက အင္မတန္မွကုိလွပေသသပ္တ႔ဲသိီခ်င္းေလးတပုဒ္ျဖစ္ေနပါတယ္။

က်ေနာ္ကေတာ႔ တစ္ခါတည္းနားေထာင္လိုက္ရုံနဲ႔အေတာ္ေလးကိုၾကဳိက္သြားပါတယ္။

ဒါကေတာ႔ က်ေနာ္နဲ႔ငွက္ကေလးရဲ႕ ကနဦးေတြ႔ဆုံမူ႔ေလးေပါ႔။

 

အရင္တုန္းက ေတးသီခ်င္းမ်ားဘယ္လုိျဖန္႔ခ်ိတယ္ဆုိတာေလးကိုၾကဳံလု႔ိေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္တုံးကေတာ႔ ကက္ဆက္ေခြနဲ႔ သီခ်ငး္ေတြေမာင္းႏွင္အားေကာင္းေနတဲ႔အခ်ိန္ေလးပါ။

ေနာက္အဲဒီတုံးက သီခ်င္းတစ္ေခြျဖန္႔တယ္ဆုိရင္ ကာဗာကဒ္ကိုေရာငး္စားတဲ႔ေခတ္ပါ။

လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ ပလာတာတစ္ခု တစ္က်ပ္။

ေခါက္ဆြဲတစ္ပြဲသုံးက်ပ္ေခတ္မွာ

သီခ်ငး္တစ္ေခြလက္ေရြးစဥ္ကူးရင္ 30က်ပ္၊စီးရီးလိုက္ကူးရင္ 15က်ပ္ေခတ္ေပါ႔။

ၾကဳံလုိ႔ေျပာရင္ သီခ်ငး္ေခြတစ္ေခြမွာ မူရင္းကာဗာကဒ္တစ္ခုထည္႔လုိ႔ေရာင္းပါတယ္။

သီခ်င္းတစ္ေခြျဖန္႔တယ္ဆုိရင္သီခ်ငး္ေခြပုိင္ရွင္က  ေတးသံသြင္းဆုိင္ေတြကို မူရင္းတိတ္ေခြ(ရီေကာ္ဒါတိတ္ေခြၾကီးတစ္ေခြ)ေပးျပီး ေကာ္ပီကူးခုိင္းပါတယ္။

မကူးခ်င္ဘူးဆုိလဲ ကူးျပီးသား အေခြကို ေစ်းႏူန္းသင္႔လုိ႔ေရာင္းေပးပါတယ္။

ေနာက္ ေတးသံသြင္းဆုိင္ေတြကို ကာဗာကဒ္လို႔ေခၚတဲ႔

သီခ်င္းနာမည္ တုိ႔ ခြင္႔ျပဳမိန္႔တုိ႔ အဆုိေတာ္ရဲ႕ဓါတ္ပုံတုိ႔ ပနး္ခ်ီဒီဇုိငး္ေတြပါတဲ႔စာရြက္ေလးကို

ေရာငး္ပါတယ္။

နာမယ္ၾကီးအဆုိေတာ္ဆုိရင္ အရြက္200တုိ႔300တုိ႔သတ္မွတ္ထားတာကို တစ္ရြက္ငါးက်ပ္နဲ႔ အျပတ္၀ယ္။

နာမယ္မၾကီးေသးတဲ႔အဆုိေတာ္ဆုိရင္ ကဒ္အရွင္စနစ္နဲ႔ထား ျပီးမွကုန္သေလာက္ရွင္းဆုိတဲ႔စနစ္နဲ႔ျဖန္႔ၾကပါတယ္။

(ခုိးကူးတယ္ဆုိတာအဲဒီေခတ္ကတည္းကရွိပါတယ္။

ကာဗာကဒ္ကိုဖုိတုိစတက္နဲ႔ေကာ္ပီဆြဲ၊သီခ်င္းကို ကက္ဆက္ေခြကဘဲျပန္ကူး။

အဲေတာ႔ပုံကလဲမလွ အသံကလဲမေကာင္း ေရာင္းေစ်းျခင္းကလဲသိပ္မကြာေတာ႔

လူတုိင္းက မူရင္းေခြကိုသာ၀ယ္တယ္၊ အိမ္က ကက္ဆက္ေခြအေဟာင္းကုိဖ်က္လို႔ျပန္ကူးခ်င္ကူးမယ္

ေခြအတုကုိေတာ႔ မသိတဲ႔လူကသာ၀ယ္ပါတယ္။)

ဒီေတာ႔လဲအဲဒီတုနး္က သီခ်ငး္ေခြတစ္ေခြထြက္မယ္ဆုိရင္ ကာဗာကဒ္တို႔

ေ၀ါလ္ရွိ(နံရံကပ္ပုိစတာ)တုိ႔ကုိလွသထက္လွ ေကာင္းသတဲ႔ေကာင္းတဲ႔ပုံေတြနဲ႔ထုတ္ၾကပါတယ္။

ဒါေပမယ္႔ ဒီငွက္ကေလးရဲ႔ကာဗာကဒ္ပုံကေတာ႔ အေမွာင္မ်ားတဲ႔အေရာင္ေတြနဲ႔ မပီမသ ဂစ္တာတစ္လက္နဲ႔

ကုိယ္တစ္ပုိင္းပုံ မသဲမကြဲ နဲ႔ထြက္လာခဲ႔ပါတယ္။

အဆုိေတာ္အသစ္မ်ားရဲ႕ထုံးစံအတုိင္း စ စခ်င္းသိပ္မေရာငး္ရပါဘူး။

ေနာက္သူ႔နာမည္ကလဲ အေခၚရခက္ ၊

စာလုံးတစ္လုံးခ်င္းကလဲ အဓိပၸါယ္ ဆက္စပ္လုိ႔မရ။

အဲေတာ႔၀ယ္ခ်င္ရင္ေတာင္မွ နာမယ္ေျပာရမလြယ္ေတာ႔ ခက္ျပန္ေရာ။

ဒါေပမယ္႔ ပတၱျမားမွန္ရင္ႏြံမနစ္ဘူးဆုိတဲ႔စကားက တကယ္ကိုမွန္ကန္တဲ႔စကားပါ။

အဲဒီအေခြထဲက သီခ်င္းေလးေတြ အထူးသျဖင္႔

(တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔ခ်စ္လာလိ္မ္႔မည္တုိ႔ မရုိးသားေတာ့ဘူးတုိ႔ ေ၀းသြားတဲ႔အခါတုိ႔ေမ႔လုိက္ေတာ႔တုိ႔ နာရီရဲ႕သီခ်င္းတုိ႔)

ရက္စက္စြာျပဳံးတတ္ေသာ တုိ႔ သီခ်ငး္ေလးသက္ေသ ဆုိတဲ႔သီခ်င္းေလးေတြကုိ လက္ေရြးစဥ္လာကူးၾကတဲ႔ေခြေတြထဲမွာေတြ႔လာရပါတယ္။

တစ္စ တစ္စနဲ႔ငွက္ကေလးသီခ်ငး္ေတြကုိ ၾကဳိက္သူ ႏွစ္သက္သူမ်ားလာပါတယ္။

အဆုိ္ေကာင္းရုံတင္မကဘူး ကိုယ္တုိင္လဲေရး တူရိယာပစၥည္းမ်ဳိးစုံကိုလဲ တီးတတ္တယ္

အသံေတြကို လဲ ကုိယ္တုိင္ခြဲနုိင္တယ္ဆုိေတာ႔ ၾကဳိက္လဲၾကိဳက္ေလးလဲေလးစားေပါ႔ေနာ္။

 

 

ဒါေပမယ္႔သူ႔သီခ်င္းေခြထြက္တာတစ္ေခြနဲ႔တစ္ေခြၾကားအေတာ္ျခားပါတယ္။

1988…….ဦးထုပ္ေလးေဆာင္းလုိ႔ပဲေတြေပးေနတဲ႔ပုံနဲ႔ “ေမွာ္ဆရာအိပ္မက္”ဆုိထြက္လာပါတယ္။

အမ်ားအားျဖင္႔သီခ်င္းေခြထုတ္ၾကတဲ႔အခါမွာ အေကာင္းဆုံးလုိ႔ယူဆရတဲ႔သီခ်င္းကိုေခါင္းစဥ္ေပးေလ႔ရွိပါတယ္။

ဒါေပမယ္႔ ငွက္ကေလးရဲ႕ေခြထဲမွာေတာ႔ ေမွာ္ဆရာအိပ္မက္ဆုိတဲ႔သီခ်င္းမပါ ပါဘူး ။

ထူးတယ္ေပါ႔ နာမယ္နဲ႔လုိက္ေအာင္……….။

အဲဒီအေခြထဲမွာအေကာင္းဆုံးလို႔ုဆုိရမယ္႔ သီခ်ငး္ရင္ထဲကို ထိသြားတဲ႔သီခ်င္းကေတာ႔

“အိ္မ္ျပန္ခ်င္တယ္ ဟူး……………….အေႏြးေထြးဆုံးအေမ႔အိမ္……………..”ပါဘဲ။

ငွက္ကေလးကေတာ႔ rock သီခ်ငး္အသြက္ေတြ ေအာ္ရတဲ႔သီခ်ငး္ေတြကို နွစ္သက္ပုံရပါတယ္။

က်ေနာ္ကေတာ႔ သူ႔သီခ်င္း ဆိုရင္ ေအးေအးေဆြးေဆြးေလးေတြကိုဘဲၾကဳိက္သလုိ သူနဲ႔ပုိလိုက္တယ္လုိ႔ခံစားရပါတယ္။

“ညဳိ႔တတ္တဲ႔သူ႔အၾကည္႔က လြန္ေျမာက္ေအာင္ရုန္းထြက္ဘုိ႔သိပ္ကိုခက္” ဆိုတဲ႔ “အခ်စ္ဆုံးလုိ႔”သီခ်င္းက

ခပ္လည္လည္ေကာင္မေလးနဲ႔ညိေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းကုိ က်ေနာ္တို႔အဖြဲ႔က ေစာင္းေျမာင္းလုိ႔ ဆုိခဲ႔ရတဲ႔သီခ်င္းေလးေပါ႔။

က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္အတြက္ကလဲ က်ေနာ္ခ်စ္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းေလးက က်ေနာ္႔ကိုခ်န္ထားခဲ႔တဲ႔အခ်ိန္……………….

တစ္ခ်ိန္မွာ သူနဲ႔လက္တြဲျဖစ္ရင္ ဆုိတဲ႔စိတ္ကူးေတြ အေတြးေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ခဲ႔ဘူူးတဲ႔က်ေနာ္……………………….

“ ေမ်ွာ္လင္႔ခ်က္သာမထားခဲ႔ရင္ ငါဒီလုိခံစားရမယ္မထင္ဘူး……………..

   ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္သာမထားခဲ႔ရင္ ငါဒီလုိငုိေၾကြးရမယ္မထင္ဘူး” ဆုိတဲ႔သီခ်ငး္ေလးကိုေနာင္တေတြတစ္ေပြ႔ၾကီးနဲ႔

ညည္းေနရင္းက “တိတ္တိတ္မ်က္ရည္၀ဲ ေၾကကြဲသြားရုံေလး………………..”ဆိုျပီးခံစားခဲ႔ရဘူးပါတယ္။

ဒီေမွာ္ဆရာအိပ္မက္ေခြကေတာ႔ ငွက္ကေလးကို အေရာင္တင္ေပးလုိက္တဲ႔သီခ်င္းေတြမ်ားပါတယ္။

“အေမ႔အိမ္”သီခ်င္းကေတာ႔ လူတုိင္းရင္ထဲကုိ အနက္ရွုိင္းဆုံးထိထုိးေဖာက္သြားတဲ႔သီခ်င္းလုိ႔ေျပာရင္ရပါတယ္။

(1991က်ေနာ္ ေတးသံသြင္းလုပ္ငန္းကေန ကုန္ပစၥည္းထုတ္လုပ္တဲ႔လုပ္ငန္းတစ္ခုကိုေျပာငး္ျပီးအလုပ္လုပ္ခဲ႔ပါတယ္။

ညည ကိုးနာရီ ဆယ္နာရီေလာက္ထိ အလုပ္လုပ္ရတဲ႔အခါမ်ားမွာ က်ေနာ္႔ကိုျမင္တာနဲ႔ အလုပ္ထဲက ကေလးေတြက

“ အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္…………..ဦး……………….”လုိ႔သံျပဳိင္၀ုိင္းေအာ္တာမ်ားၾကားမိရင္

ငွက္ကေလးလုိ ေႏြးေထြးတဲ႔ အေမ႔အိမ္မရွိတဲ႔ သင္းကြဲငွက္တစ္ေကာင္လုိ ျဖစ္ေနတဲ႔ က်ေနာ္႔အဖုိ႔ မ်က္ရည္၀ဲရုံကလြဲလုိ႔…………..။)

1989ခုႏွစ္မွာေတာ႔ လူမုန္းေရးျပီး ေအာင္ကိုလတ္ဆုိခဲ႔တဲ႔ “ေခါင္းေလာင္းေလးေတြျမည္ေနျပီ”သီခ်င္းပါတဲ့

”သက္ျငိမ္ “အေခြေလးထြက္လာပါတယ္။

သီခ်င္းခ်စ္သူေတြၾကားမွာအျငင္းပြားစရာ “တေန႔ေန႔ေတာ႔ ခ်စ္လာလိမ္႔မည္”ဆုိတဲ႔သီခ်င္းနဲ႔ “ေခါင္းေလာင္းေလးေတြျမည္ေနျပီ”က

သီခ်င္းေတးသြားအလုိက္ေတြက အခ်ိဳ႔ေနရာေလးေတြမွာ အေတာ္ေလးတူေနတာပါဘဲ။

ဒီသက္ျငိမ္မွာေတာ႔ “ခ်စ္တုိင္းလဲမညား   “။႔ “ ႏွလုံးသားရဲ႕က်မ္းစာ  “။“ ကေလးေရ  “။႔ “ ကာရံမညီေသာ  “သီခ်င္းေတြက

ေပါက္သြားတဲ႔သီခ်င္းေတြလုိ႔ေျပာနုိင္သလုိ ငွက္ကေလးကို ဂီတေလာကမွာခုိင္သထက္ခိုင္ေအာင္

အေရာင္လက္သထက္လက္ေအာင္ တြနး္ပုိ႔ေပးလုိက္ပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မတုိင္ခင္ေလးမွာ က်ေနာ္ငယ္သူငယ္ခ်င္းေလးကလဲ မိဘသေဘာတူသူနဲ႔အိမ္ေထာင္က်သြားပါတယ္။

အယူအဆမတူ အမူအက်င္႔မတူ  အသုိငး္အ၀ုိင္းမတူတဲ႔ ေနရာကလာတဲ႔လူနွစ္ေယာက္္ဘယ္ေလာက္ဘဲခ်စ္ခ်စ္

ဘ၀ တစ္ခုထူေထာင္ဘုိ႔ ဘယ္လုိမွ မျဖစ္နုိင္ဘူးဆုိတဲ႔အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ပါ။

ဒီေတာ႔လဲ “ခ်စ္တုိင္းမညား”ဆုိတဲ႔သီခ်င္းေလးကို နားေထာင္ရတာက်ေနာ္႔အတြက္ေတာ႔  ပုိပုိျပီး ခံစားရသလုိပါဘဲ။

1990 က်ေနာ္လဲ ေတးသံသြင္းေလာက ကေန အျပင္ေလာကကိုေရာက္သြားခဲ႔ပါတယ္။

အဲေတာ႔လဲ ဂီတေလာကနဲ႔နည္းနည္းေတာ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္ျပီး ဘာေခြေတြထြက္လုိ႔ထြက္မွန္းမသိျဖစ္သြားပါတယ္။

 

တစ္ရက္ က်ေနာ္အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔ေနရာကို သီခ်င္းေလာကထဲမွာက်င္လည္စဥ္က

ခင္မင္ခဲ႔ဘူးတဲ႔လူတစ္ေယာက္မထင္မွတ္ဘဲေရာက္လာခဲ႔ပါတယ္။

သူ႔လက္ထဲမွာလဲကက္ဆက္ေခြေလးတစ္ေခြ။

ေခြၾကမး္ေလးပါ။

က်ေနာ္႔ကိုနားေထာင္ၾကည္႔ပါဆုိျပီးခုိင္းပါတယ္။

က်ေနာ္ကုိလာနားအေထာင္ခုိုင္းတာပါ။

ငွက္ကေလးရဲ႕ သီခ်ငး္ေခြအသစ္၊

 

ထားခဲ႔ပါဆုိေတာ႔ထားလုိ႔မရဘူး ကူးထားလို႔လဲမရဘူး။

ဘယ္သူလက္မွမေရာက္ေစရပါဘူးလုိ႔ ကတိခံလာလုိ႔ပါတဲ႔။

ဒါနဲ႔ဘဲသူ႔ေခြေလးကို စဖြင္႔ၾကည္႔လုိက္ပါတယ္။

စဖြင္႔ဖြင္႔ျခင္း

  “ လေရာင္ထဲ ကိုယ္လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္တယ္ ဘယ္ကုိေရာက္ေနလဲ မစဥ္းစားဘူးကြယ္……”

“ ေန၀င္ျပီဆုိရင္ကိုယ္ေလငုိခ်င္တယ္ ရင္မွာနာက်င္စြာေဆြးတယ္ အေဆာင္မွာေမွာင္ရီ၀ုိးတ၀ါးနဲ႔…………”

“ပန္းပြင္႔ေတြလွမ္းလင္႔ ေျခြသံလား ျပဴတင္းတံခါးမွာႏွင္းမ်ားလာရုိက္ခတ္ လအရိပ္မွာ ညအိပ္ယာ၀င္ဆဲ………အုိ႔ အုိ႔ တစ္ေဆာင္းသစ္ျပန္ျပီ ”

“ ဒီေျမမွာ တုိ႕ရဲ႕ေသြးေတြျဖတ္သန္းရင္းနဲ႔စီးဆင္း သူဟာရာဇ၀င္မ်ားရဲ႕ လွ်ဳိ႔၀ွက္ခ်က္တုိ႔သိမ္းဆည္းထား……….ဧရာ၀တီ”

ဆုိတဲ႔သီခ်င္းေလးေတြအျပင္ ဟုိးအရင္က ေအာင္ရင္သီဆိုခဲ႔ဘူးလုိ႔ၾကားဘူးေနတဲ့

“ မင္းမရွိရင္ အသက္မရွင္ခ်င္ဘူးအခ်စ္ရယ္”တုိ႔

“ ကုိယ္သိပ္ခ်စ္မွန္းသိရဲ႕နဲ႔မင္းမုနး္ခဲ႔ ဒါဘာေၾကာင္႔မွနး္ေတြးမရပါလား…”

“အေမ က်ေနာ္႔ကိုစိတ္မပ်က္ဘူးလား က်ေနာ္ဟာကမၻာေျမၾကီးရဲ႕သီခ်ငး္ေလးတပုဒ္ေပ႔ါ”

“ခ်စ္သူအနားမွာ ရွိေနခ်ိန္ေလးရယ္…….အခံစားရဆုံးကဗ်ာေလးလုိဘဲသိမ္႔ေမြ႔နူးညံ႔တယ္……..”တုိ႔

“ခုေတာ႔ေ၀းၾကျပီ ဒုိ႔နွစ္ဦးသား ႏုတ္ဆက္မ်က္ရည္ေလးမ်ားအားလုံးမသိေအာင္သိမး္ထား အခါလြန္တဲ႔မုိးမုိ႔ အျငဳိးနဲ႔ရြာ ”တုိ႔

ကုိပါၾကားလုိက္ရပါတယ္။

ဘာစီးရီးလ္လဲလုိ႔ေမးေတာ႔ နံမယ္မေပးရေသးဘူး။

တစ္ေခြလုံးအျပတ္ ငါးသိန္းရရင္ေရာငး္မယ္ဆိုျပီးကမ္းလွမ္းထားတယ္ဆုိတာကုိိသိလုိက္ရပါတယ္။

မညာတမ္းေျပာရရင္ တစ္ေခြလုံးကိုၾကဳိက္တယ္။

၀ယ္လုိက္ပါလားလုိ႔ေျပာေတာ႔ သူလဲ ၾကဳိက္တယ္

ဒါေပမယ္႔ သူလက္ထဲရွိတဲ့ပုိက္ဆံက ငါးသိန္းမျပည္႔ေတာ႔ သုံးသိနး္ခြဲနဲ႔ေတာ့ဆစ္ထားတယ္

က်ေနာ္ကုိနားေထာင္ခုိင္းၾကည္႔တာလုိ႔ေျပာပါတယ္။

ေနာက္သူနဲ႔ထပ္ေတြ႔ေတာ႔ မယူျဖစ္ဘူး သူမ်ားယူသြားတယ္ေျပာပါတယ္။

1991 ရဲ႕ဘုိလုိ႔  ႏွစ္ဆနး္တစ္ရက္ေန႔မွာ

 “အတၱပုံေဆာင္ခဲမ်ား ”ဆုိတဲ႔နာမယ္နဲ႔ထြက္လာပါတယ္။

ေရာငး္လုိက္ရတာ မတိတ္ဘဲရြာေနတဲ႔မုိးလုိဘဲ တစိမ္႔စိမ္႔……………….။

က်ေနာ္ကိုလာျပတဲ႔မိတ္ေဆြမွာေတာ႔ေနာင္တေတြနဲ႔ေပါ႔။

သူ႔အစား က်ေနာ္ေတာင္ၾကားထဲက ၀င္ႏွေမ်ာလိုက္မိပါေသးတယ္။

ေနာက္ေတာ႔လဲ သူေရးေပးခဲ႔သီခ်င္းေတြနဲ႔ေအာင္ျမင္ခဲ႔တဲ႔ေအာင္ရင္နဲ႔တြဲလုိ႔

အၾကင္နာအိမ္မက္ မက္လုိက္ၾကပါေသးတယ္။

 

ငွက္ကေလးက သူ႔ကို ကိုယ္ပုိင္သံစဥ္သီခ်င္းေတြဘဲ ဆိုတတ္တယ္လုိ႔ထင္မွာစုိးတယ္ထင္ပါရဲ႕။

စကားလုံး၀င္းမင္းေထြးနဲ႔ေပါင္းလုိ႔ ေကာ္ပီသီခ်ငး္စစ္စစ္

“ အရင္အတုိင္း“ဆုိတဲ႔ေခြေလး 1991 ႏွစ္ကုန္ခါနီးေလးမွာထြက္လာပါတယ္။

ေျပာရရင္ေတာ႔ အားလုံးေကာင္းပါသည္လုိ႔ဘဲေျပာရမွာအမွန္ပါဘဲ။

“ေရႊ” ၊“အရင္အတုိင္း” ၊“တကယ္ဆုိရင္” ၊“ဒုကၡျမစ္မ်ား”၊“အခ်စ္အေၾကာင္း”

“လ်ဳိ႔၀ွက္အခ်စ္”၊“မငး္ရွိရင္ျဖစ္တယ္”၊“အထီးက်န္”သီခ်င္းေတြကလူၾကဳိက္မ်ားခဲ႔တဲ႔သီခ်င္းေတြေပါ႔။

အားလုံးထဲမွာ က်ေနာ္႔ရင္ကို ညိ ဟတ္ကုိထိတဲ႔သီခ်င္းကေတာ႔

“ေနမင္းေလးလုိ ဘ၀မွာလင္းလက္သူ………မင္းဟာငါစိတ္ကူးယဥ္အလွဆုံးပန္းပါ အိပ္မက္ေတြတကယ္ျဖစ္သြား”

ဆုိတဲ႔စာသားအလနး္ေလးေတြပါတဲ႔ “ထာ၀စဥ္”။

“ၾကယ္ေတြငုိေနသလား  ပန္းပြင္႔မီးလ်ွံဟုိအထက္မွာ………….မ်က္ေစ႔ကေနငါၾကားတယ္……….ေတာင္တန္းမ်ားကေတာင္တုန္ရီေနေတာ႔တယ္”

ဆုိတဲ႔ ဗင္႔ဆင္ဗင္ဂိုးတမ္းခ်င္းသီခ်င္းကေတာ႔ ကဗ်ာေတြစာေတြမွာ နုိင္ငံျခားကလူေတြရဲ႕နာမယ္ထည္႔ေရးရင္မၾကဳိက္တတ္

တဲ႔က်ေနာ္ေတာင္ ဒီသီခ်ငး္ကို အေတာ္ေလးႏွစ္သက္ပါတယ္။

 

ေနာက္ေတာ႔လဲ “ဘာယူမွာလဲ ဘယ္ေလာက္ယူမွာလဲ ဘယ္ေတာ႔ပုိက္ဆံေပးမွာလဲ”ဆုိတဲ႔

စကားေတြကုိသာ မနက္မုိးလင္းက မုိးခ်ဳပ္ေျပာေနရတဲ႔က်ေနာ္႔အဖုိ႔ သီခ်င္းခံစားခ်ိန္ဆုိတာ

မရွိသေလာက္ျဖစ္။

ဘ၀ကုိ တည္႔မတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနရတဲ႔အခိုက္အတန္႔မ်ားမွာေတာ႔ သီခ်ငး္ေတြနဲ႔ေ၀း

ငွက္ကေလးနဲ႔လဲေ၀းေပါ။

1995

အလုပ္ကေန ျပန္အလာ ထီတြန္းလွည္းေလးေပၚကေန

“ျပန္လာပါ အိမ္မက္ေလးေရ ဒီအခ်ိန္…………………………

မင္းရဲ႕အသံေလးမ်ားျပန္လည္ၾကားေယာင္တဲ႔အခါ………………………

အလြမး္ရဲ႕မီးလွ်ံမ်ား” ဆုိတဲ႔အင္မတန္မွလြမ္းစရာေကာင္းတဲ႔အသံေလးကို ၾကားမိတဲ႔အခါမွာ

ငွက္ကေလးကို ေမ႔ထားမိခဲ႔တာ  ကိုယ္႔ကို ကိုယ္အျပစ္ေတြတင္မိပါတယ္။

သူဆုိျပမွဘဲ ေလာကၾကီးမွာ ေမတၱာတရားဆုိတာ “စကားလုံးမရွိတဲ႔ေကာင္းကင္”

တစ္ခုဘဲလုိ႔ခံစားရ။

ဒါေပမယ္႔လဲ ေန႔စဥ္လည္ပါတ္ေနရတဲ႔

“ဘာယူမွာလဲ ဘယ္ေလာက္ယူမွာလဲ ဘယ္ေတာ႔ပုိက္ဆံေပးမွာလဲ”ဆုိတဲ့၀ဲၾသဃထဲမွာ

အရင္အတုိင္းျပန္လည္နစ္ျမဳတ္လုိ႔သြားျပန္ပါတယ္။

က်ေနာ္ကသာ ငွက္ကေလးကုိေမ႔ေလ်ာ႔ေနေပမယ္႔ သူကေတာ႔ သူလမး္ကိုသူမွန္မွန္ေလးဆက္ေလွ်ာက္လုိ႔ေနစျမဲပါ။

အေမသီခ်င္းေတြကို ခ်ည္းဘဲစုစည္းလုိ႔သီဆုိထားတဲ႔အထဲမွာ ျပန္လည္ဆန္းသစ္ထားတဲ့ခ်စ္စရာေကာင္းလွတဲ႔

 ဆိုးႏြဲ႔တတ္တဲ႔သားတစ္ေယာက္ရဲ႕ခံစားမူ႔ေတြနဲ႔ေရးဖြဲ႔ထားတဲ႔“အေမ႔ရဲ႕ဒုကၡအုိးေလး”

သြားေလသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ “ေမြးေျမအရပ္ကို ေလာ္ကယ္ရထားဆုိက္ေရာက္ခ်ိန္…………………..”ဆုိတဲ႔

ေနာင္တေတြတစ္ေပြ႔ၾကီးနဲ႔ အေမ႔အိမ္ကုိျပန္လာတဲ႔သားဆုိး၊

အသက္အရြယ္ေတြရလာမွာ အေမ႔ေက်းဇူးေတြကိုသိတတ္လာလုိ႔ ေက်းဇူးပါေမေမလုိ႔ ဆုိတဲ႔သား၊

“ေမေမေရ မငုိနဲ႔ေနာ္ေလ …….ရွိခုိးဦးခ်ကန္႔ေတာ႔လ်က္ပါအေမ……….”တုိ႔

အစရွိတဲ႔ ေမတၱာေတာ္ဖြဲ႔သီခ်ငး္ေတြကိုေတာ႔ခံစားလုိက္မိပါေသးတယ္။

 

“ကမၻာေျမျပင္ေမွာင္အတိေန႔ရက္မ်ား

ကယ္တင္ရွင္မရွိေသာအခို္္က္ကာလ

ဥာဏ္ပညာအလင္းနဲ႔လမ္းမွန္ျပ  ဗုဒၶ

………………

အမွန္ကိုမျမင္နုိ္င္ျခင္းအ၀ိဇၨာတရား၊

အရာရာကုိ တြယ္ညိသည္႔တဏွာ၊

သံသရာစက္၀န္းအားခ်ဳိးျဖတ္သြား

မွန္ကန္သည္ထြက္ေျမာက္လမ္းသည္ကား မဂၢ”

ဆုိတဲ႔စာသားေတြနဲ႔ ဓမၼသီခ်င္းတပုဒ္ကေတာ႔ငွက္ကေလးရဲ႕ဘ၀မွာ

အေကာငး္ဆုံးသီခ်င္းလုိ႔ေျပာလုိ႔ရတဲ႔သီခ်င္းေလးထြက္လုိ႔လာပါတယ္။

(ငွက္ကေလး ကမၻာေျမကို စြန္႔ခြာသြားခ်ိန္ ျပန္လည္ ေခ်ပခြင္႔ မရွိခ်ိန္မွာမွ ဒီသီခ်ငး္ကိုေ၀ဖန္သူ တစ္ေယာက္ထြက္လာခဲ႔။

သူလုိရာေတြဆြဲလုိ႔ျပခဲ႔တာကုိ ဖတ္ရတာစိတ္ပ်က္စရာ။)

 

အဲဒီေခြထဲမွာေတာ႔

“ညပုံျပင္”။ “ျပန္မလာေတာ႔ဘူးကြယ္”၊”အေ၀းဆုံးေ၀းသြားလည္း”

သီခ်င္းေတြက က်ေနာ္ရင္ထဲကိုေရာက္လာခဲ႔တဲ႔သီခ်င္းေတြေပါ႔။

 

က်ေနာ္လူငယ္ဘ၀က စလုိ႔ ႏွစ္သက္ခဲ႔ရတဲ႔ငွက္ကေလးနဲ႔က်ေနာ္ကေတာ႔

ဘ၀မွာ လားရာမတူ ၀မး္စာရွာပုံေတြ မတူဘူးဆုိ ေတာ႔လည္း ပူးတုံခြာတုံ။

သက္ျငိမ္ဓါတ္ပုံ နဲ႔ လွဳပ္ယွားေနတဲ႔ပုံရိပ္ေယာင္ေတြကုိသာ သူ႔ကိုျမင္ဘူးပါတယ္။

အရွင္လတ္လတ္မျမင္မေတြ႔ခဲ႔ဘူးတာလဲအမွန္။

ဒါေပမယ္႔လည္း က်ေနာ္႔ႏွလုံးသားထဲ ဦးေနွာက္ထဲကေတာ႔သူ႔ကို ရင္းႏီွးေနတာကေတာ့အမွန္။

တကယ္ဆန္းစစ္ေတာ႔က်ေနာ္ႏွစ္သက္တာကေတာ႔ သူ႔အႏုပညာ ကိုပါ။

က်ေနာ္႔ သူ႔အသံကိုႏွစ္သက္တယ္။

က်ေနာ္သူေရးဖြဲ႔တဲ႔ စကားလုံးေလးေတြကို သေဘာက်တယ္။

သူ႔ဖန္တီးတဲ႔ အသံေတြ သံစဥ္ေတြကို ႏွစ္ျခဳိက္တယ္။

အားလုံးစုေပါင္းေျပာရရင္ ေလးစားႏွစ္သက္ရတဲ႔သူေပါ႔။

သူရဲ႕အံ႔မခန္းတဲ႔အႏုပညာ၊ခမ္းနားတဲ႔ အတတ္ပညာ၊

လုိက္မမွီနုိင္ေလာက္တဲ႔ သူ႔အေတြးစေတြက

မသိမျမင္ဘူးၾကတဲ႔သူနဲ႔က်ေနာ္ၾကားမွာ

အႏုပညာလက္မ်ားနဲ႔တြဲဆက္ထားသလုိပါ။

 

အခုအခ်ိန္မွာေတာ႔ သီခ်င္းမ်ားနဲ႔ျဖစ္တည္ခဲ႔တဲ႔ငွက္ကေလးကေတာ႔

(အႏုပညာကုိ ေငြဆုိတဲ႔ဘုရားအတြက္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ဘုိ႔ရာ

မျဖစ္ေစလုိပါ အုိ……..သူေတာင္းစားသာသာလူေတြစြန္႔က်ဲသမွ် ေမ်ွာ္ေနရမယ္႔ဘ၀……………”

လုိ႔“ေနာက္ဆုံးသီခ်ငး္” ကုိနာက်ည္းစြာနဲ႔ ေရရြတ္ရင္း ၾကယ္ေတြစုံတဲ႔ညမွာ ကမၻာေျမကို ႏုတ္ဆက္လုိ႔သြားခဲ႔တာ

(7)ႏွစ္ေတာင္ၾကာေပါ႔။

ဒါေပမယ္႔လည္း မေမ႔နုိင္သူမ်ားအဘုိ႔ေတာ႔ ေလာကၾကီးရဲ႕တစ္ေဒါင္႔တစ္ေနရာမွာသူရွိေနေသးသလုိ…………………

ေနာင္ျဖစ္ေလရာဘ၀အဆက္ဆက္ လြဲျပီးရင္းလြဲေနတဲ႔ ဘ၀မွာ တြယ္ညိတဲ႔ တပ္မက္ျခင္းကုိ

အခ်စ္ရဲ႕လက္မ်ားနဲ႔ဖယ္ယွားနုိင္တဲ႔ ငွက္ကေလးျဖစ္ပါေစလုိ႔ဆုေတာင္းေပးရငး္…………………

 

 

                             (ကိုေပါက္လက္ေဆာင္အေတြးပါးပါးေလး)

                           

                      ထူးအိမ္သင္ကြယ္လြန္ျခင္းအမွတ္တရျဖစ္တဲ႔ဒီစာစုေလးကုိ

(10-8-2011)ေန႔ထုတ္ SHADE ဂ်ာနယ္ အတြဲ(5) အမွတ္စဥ္(36)မွာပုံႏွိပ္ေဖာ္ျပျပီးျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္ေရးထားတာေလး နွစ္ပုဒ္ေပ်ာက္ေနလုိ႔ျပန္တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။